autor

[Joe Nottingham]

– Nigdy nie twierdziłem, że nie jestem puszczalski, okej – wywrócił oczami z rozbawieniem, bo seks był przyjemny, nie? – Wcale nie, jest cieplutko- wywrócił oczami, a kiedy powiedziała, że może ją zdjąć, przesunął najpierw nosem po jej szyi, by zaraz ucałować jej policzek całkiem uroczo, by zaraz zdjąć z niej swoją koszulę i otoczyć silnymi ramionami.
– Pussy wagon, no halo? Albo Pussy Yacht – zaśmiał się, puszczając jej oczko. – Okej, ale w końcu dostanę ten obiecany trójkąt, czy jednak nie? Chcoiaż to chyba by było dziwne, skoro ona coś z moim bratem, nie? – spytał z rozbawieniem, bo istotnie, trochę dziwnie by mu było.
– Przecież też nie masz. Maddie jest jeszcze mała, możesz z nią podróżować. Chyba, że bardziej chodzi o Jaya?[/n] – uniósł brwi, bo przecież to mogłoby być problematyczne, nie? Inna sprawa, że dzieci nie miał, więc temat ogarniał mniej niż bardziej.

[Lilianne Thompson]

- Wcale nie - powiedziała z lekkim rozbawieniem gdy powiedział, że jest cieplutko. Uśmiechnęła się kącikami ust, gdy tak delikatnie zdejmował z niej koszulę i odetchnęła cicho czując jego ramiona wokół siebie. - Teraz jest cieplutko - mruknęła pod nosem, składając czułego buziaka na jego ramieniu i wtuliła się w niego bardziej. No, lubiła być w jego ramionach. Kurwa, skomplikowane, nie mógł się trafić troszkę wcześniej? - Och, tak jak w Kill Billu? Dorzuć mi do tego w takim razie auto - zaśmiała się cicho, zaraz poruszając brwiami. - Wiesz, jeśli między Tedem a Nestą nie będzie nic specjalnego to chyba nic dziwnego - stwierdziła z rozbawieniem, chociaż... aj, jakoś myśl o trójkącie przestała jej pasować. Inna sprawa, że gdyby w jakimś miała z nim być to już lepiej faktycznie z Nestą
- Ale dzieci muszą mieć stały kąt, a nie latać po całym świecie i ciągle wszystko zaczynać od nowa. Plus tak, Jay to też przeszkoda. Rozdzielanie ich ciągle nie byłoby okej - wzruszyła ramionami. A potem spędzili przesuper resztę dni w tej Australii i wrócili wszyscy razem do LA. Najpierw Lils poszła na kolacje z Nessie, tylko we dwie, a potem wylądowała w klubie z Joe. Imprezowanie przedłużyło im się do rana i teraz siedziała w koszulce nocne w ogromnej kuchni, bo pewnie wstała pierwsza. Usiadła na blacie jednej z szafek, jedząc jakiegoś sztos tosta francuskiego - oczywiście, przygotowała też porcję dla Joe - i przeglądała jakieś gówna na telefonie, machając nogami i kiedy zobaczyła Nottinghama wchodzącego do kuchni, uśmiechnęła się uroczo.
- Zrobiłam śniadanie. Nie niosłam ci do łóżka, bo uznałam, że za dużo dobrego byś miał w ciągu kilkunastu godzin - zaśmiała się cicho, wyciągając do niego rękę z tostem żeby mógł odgryźć kawałek.

[Joe Nottingham]

Clubbing z Lilianne był sztos opcją zawsze – nic dziwnego, ze Joe aż oczka się zaświeciły an samą myśl i że mężczyzna rzecz jasna po Australii zgodził się od razu – wrocił na chwilę do mieszkania, wziął prysznic i był gotów na imprezę akurat w momencie, w którym Lilianne wróciła z Drina z Nessie. Tak więc noc spędził rzecz jasna z nią – no oczywista oczywistość, nie? Uśmiechnął się do Lilianne, kiedy zobaczył ją w kuchni.
– No ściągnęły mnie te sztos zapachy – stwierdził z uśmiechem, istotnie, odgryzając kawałek Tosta i pewnie szczypiąc ją lekko w tyłek. – Pyszne, mięsiste – zamruczał z rozbawieniem, puszczając jej oczko. – Wyspałaś się? – spytał cicho, bo wiedział, że nie. On też nie za bardzo tej nocy spał.

[Lilianne Thompson]

Clubbing był dla Lils super, nie tylko dlatego, że poszła w niego z Joe, ale też dlatego, że pewnie dzisiaj Jason miał podrzucić Maddie, więc skończyła się laba i trzeba było wrócić do codzienności, nie?
- Cieszę się - stwierdziła, obserwując go gdy odgryzał kawałek tosta i lekko go dźgnęła palcem pod żebra gdy uszczypnął ją w tyłek. Jezu, co za facet - Mięsiste? Tosty czy mój tyłek? - zaśmiała się cicho, przechylając lekko głowę na bok gdy usłyszała jego pytanie.
- Nie bardzo, ktoś mnie trochę wymęczył, ale nie narzekam - poruszyła brwiami, sięgając po szklankę z wodą i upiła z niej łyczek. - Potrzebowałam tego. Wyjazdu, imprezowania, wszystkiego. Dzięki, jesteś najlepszy - musnęła palcami jego umięśnione ramię i uśmiechnęła się uroczo do niego.

[Joe Nottingham]

Uśmiechnął się tajemniczo na jej pytanie, wzruszając zupełnie niewinnie ramionkami. No przecież nie zamierzał jej dać gotowej odpowiedzi tak od razu, nie?
– No przecież ci nie powiem, możesz się tylko domyślać – zaśmiał się pod nosem, puszczając jej oczko. Taka była prawda, mogła się tylko domyślać, a on zadania ułatwiać zdecydowanie jej nie zamierzał. Żyćko.
– Kurde, jakiś fajny chociaż był? – zaśmiał się pod nosem, dźgnąwszy ją między żebra. On też nie narzekał, bawił się z nią naprawdę świetnie, wręcz wybitnie. Tak więc teraz, kiedy spędzali razem poranek był w nią delikatnie zapatrzony.
– No co ty, to ja się cieszę, że przyjechałaś, było mi przykro, że nie mogłaś i sztos, że dojechałaś – uśmiechnął się lekko, chwytając jej podbródek i muskając lekko ustami jej usta.

[Lilianne Thompson]

- Wiesz, twoja odpowiedź może sprawić, że albo będę bardziej pracować nad tostami albo nad tyłkiem - wywróciła z rozbawieniem oczami, bo cóż, jedno z dwóch w razie czego będzie musiała poprawić, nie?
- Bardzo fajny - zamruczała, lekko trzepnąwszy go w dłoń, której palce władował w jej żebra i przyciągnęła go do siebie lekko za gumkę w jego bokserkach. - Jakby moje życie nie było tak skomplikowane, może wyciągnęłabym go nawet na randkę. Albo kilka - dodała, już z rozbawieniem, chociaż coś w tym było, nie?
- Żałuję, że nie pojechałam od razu - przyznała spokojnie, lekko to muśnięcie przedłużając i westchnęła cicho, obejmując go jednym ramieniem za szyję. - Twoje towarzystwo jest zdecydowanie przyjemniejsze niż spędzanie czasu z lamentującym Jasonem. Chociaż... kurwa, nisko postawiłam ci poprzeczkę - zaśmiała się cicho, muskając nosem jego nos. - Kiedy się teraz widzimy? - zapytała mimowolnie, bo w sumie miała nadzieję, że jakoś względnie szybko. Jego towarzystwo było po prostu odprężające, o.

[Joe Nottingham]

- Po co? Obie te rzeczy są idealne w moim mniemaniu – wzruszył niewinnie ramionami, spoglądając na nią z rozbawieniem, ale w zasadzie nawet nie kłamał. Naprawdę uważał, że tyłek miała bajeczny, a tosty były naprawdę SZTOS.
– Ceszy mnie to – uśmiechnął się do niej lekko, przysuwając się do niej, gdy go so siebie przyciągnęła. – E tam, komplikacje to pewnie jego specjalność, możesz go wyciągnąć – zamruczał w jej usta, uśmiechając się szeroko, ale w zasadzie nie kłamał, nie miałby nic przeciw randce z nią.
– Cóż, polecam się na przyszłoś tak czy siak – wywrócił oczami. – A kiedy chcesz? Mam czas jutro, mogę cię wyciągnąć na jakąś sztos kolację – poruszył brwiami, uśmiechając się całkiem uroczo.

[Lilianne Thompson]

- Och, okej - rzuciła z rozbawieniem, wpatrując się w niego odrobinę za długo, lekko się zapatrując w jego błękitne oczy i uśmiechając gdy usłyszała jego kolejne słowa. - Mhm, a co ten ideał powie Eliasowi i Ronowi jak się dowiedzą o takich potencjalnych randkach, gdybym się zdecydowała, huh? - zaczęła delikatnie muskać paznokciami jego kark. Cóż, w zasadzie sama nie wiedziała co by miała swojemu jeszcze-mężowi powiedzieć, ale może nie musiała nic mówić?
- Na pewno jeszcze z ciebie skorzystam - puściła mu oczko. Owszem, taki miała zamiar generalnie. - Jutro widzę się z Charliem, ale pojutrze jeśli masz czas to chętnie - przesunęła palcami po jego policzku. No cóż, na randkę z Charlesem się jednak umówiła i nie bardzo wiedziała dlaczego po co i na co, ale cóż, nie odwoła. A może będzie fajnie?

[Joe Nottingham]

– No przecież i tak się praktycznie nie odzywają, najwyżej Elias mi zajebie, a ja mu przypomnę że zdradził Nestę co najmniej piętnaście tysięcy razy, więc może się wypchać własnym niewiernym kutasem – wzruszył ramionkami niewinnie, ale tak uważał. Elias o czymkolwiek akurat nie powinien mu mówić, a to, że zapłodnił Nestę o niczym nie świadczyło. Bo wszyscy wiedzieli, że Markus działał prężnie, ba! Kochał ich bliźniaki jak swoje, więc Eli konkurencję miał poważną, nie?
– Okej, trzymam za słowo – zaśmiał się dźwięcznie, puszczając jej oczko. – Okej, pewnie. Pojutrze mam czas, jutro się jakoś zorganizuję – uśmiechnął się do niej uroczo, bo da radę. Chyba. Jakoś.

[Lilianne Thompson]

- Mam nadzieję, że jednak obejdzie się bez przemocy. Szkoda tej pięknej buźki - wytarmosiła go za policzek, patrząc na niego z lekkim rozbawieniem i trochę wiedziała, że jeśli mieliby randkować, nawet sporadycznie, bez większego zobowiązania to będzie musiała po prostu od serduszka pogadać z Ronem. Może zrozumie? Oby. Chociaż sama nie była pewna czy to dobra opcja, nie?
- Możemy pójść do tej nowo otwartej meksykańskiej knajpy w Beverly Hills - zaproponowała, bo wolałaby jednak nie robić nic nadzwyczajnego, Jason sprawił, że wszystkie nadzwyczajne randki ją emocjonalnie przerastały - Podobno mają sztos fajity - dodała, muskając jego usta swoimi i odetchnęła głęboko. - Zjedz śniadanie i zwijaj się powoli, zanim Jay przywiezie Maddie i udręczy nas oboje swoim pierdolamento - mruknęła wprost w jego wargi, ale lekko ten pocałunek przedłużyła, na chwilę chociaż jeszcze smakując jego ust.

[Joe Nottingham]

– Cóż, co najwyżej będzie to przemoc słowna – wzruszył leciutko ramionami, bo przecież przerzucanie się wyzwiskami też na bank się panom zdarzało i to raczej częściej niż rzadziej, prawda? Odetchnął głęboko i spojrzał na nią rozbawiony.
– Nowo otwarta knajpa brzmi sztos – przyznał cicho, bo istotnie, kochał kuchnię meksykańską i fajitas brzmiało zajebiście. – Och, już mnie wyganiasz, serio? Przyznaj lepiej, że Jason to wymówka i masz umówionego następnego kawalera za dwadzieścia minut – zaśmiał się dźwięcznie, wpatrując się w jej cozy z powagą, by zaraz pierdolnąć śmiechem i wpakować sobie tost do ust.

[Lilianne Thompson]

- Zrobimy tak, że nie będzie żadnej przemocy. Opcjonalnie będę zmuszona wystosować jakąś wobec nich - puściła mu oczko. No Lily irytowało podejście Eliasa do tego tematu, bo w sumie jej zdaniem, nie robili nic złego. Co innego gdyby zaczęli ze sobą sypiać jak była z Ronem albo coś w tym rodzaju, a tak to... życie. Czasami tak bywało.
- No i świetnie. Zarezerwuję nam stolik. Dwudziesta? - przechyliła lekko głowę na bok. Żaden problem - mogła im ogarnąć plan wieczoru, nie? Parsknęła śmiechem słysząc jego pseudo poważny ton. - Mieszkałeś z nami przez chwilę. Dobrze wiesz, że to żadna wymówka. Poza tym, nie umawiam się ruchanie z jednym po drugim, w każdym razie unikam. To takie blee - pokręciła głową z rozbawieniem, sama pakując do swoich ust jakąś borówkę. - Może ewentualnie znajdę sobie kogoś na wieczór - dodała, wywracając oczami, ale zsunęła dłoń po jego klatce piersiowej w dół, do gumki w bokserkach i z niej lekko strzeliła. - Opcjonalnie możesz zostać i w razie czego znosić razem ze mną Jasona, który nie rozumie dlaczego pojechałam i co zrobił nie tak oprócz tego, że jest po prostu sobą - poruszyła brwiami. Proszę bardzo, chciał, niech słucha

[Joe Nottingham]

– Postaram się. Dwudziesta mi pasuje – pokiwał Glowa, wzruszając ramionami niewinnie. Generalnie fakt faktem był taki, że to istotnie nie była wymówka. I rozumiał jej flow emocjonalnie i je szanował życiowo.
– Nie no, zwinę się, bo potem ty będziesz słuchała lamentów i na co ci to – zaśmiał się pod nosem, a kiedy wyszedł, to na podjeździe minął się z Ronem, który zapukał swobodnie do drzwi i czekał cierpliwie, aż Lilianne mu otworzy, chociaż trochę emocjonalnie go ten Joseph podkurwił.

[Lilianne Thompson]

- Jak zrobi zbyt wielki lament, to popsuje mi humor za pewne na kilka najbliższych dni, więc to dobre rozwiązanie - musnęła palcami jego nosek. A kiedy on wyszedł, Lils chciała się iść na górę przebrać, ale usłyszała pukanie do drzwi, więc cofnęła się w połowie drogi i podreptała do drzwi, dość szybkim krokiem. Otworzyła je w zasadzie bez sprawdzenia kto stał po drugiej stronie.
- Już się stęskniłeś czy po prostu jesteś amebą i czegoś zapomniałeś? - zapytała z rozbawieniem, oczami od razu wywracając ale aż wstrzymała oddech gdy dotarło do niej, że to Ron stał przed nią a nie Joseph. No kurwa. - Masz pieprzone wyczucie - powiedziała lekko zrezygnowana, szerzej drzwi otwierając, a jej policzki mimowolnie rumieńcem zaszły. - Wejdziesz? Chcesz coś do picia? - zaproponowała, ale widać po niej było, że miała tryb histeria wewnętrznie, bo słabo. W chuj słabo. Ahhh.

[Ronald Fitzgerald]

Słysząc to powitanie, Ronald westchnął tylko cicho, siląc się na rozbawione spojrzenie, chociaż do śmiechu wcale mu nie było. Nie sądził, że Joe wpadł do niej teraz, z rana, na chwilę. Nie sądził, bo znał Josepha na tyle, by wiedzieć, że nie należał do rannych ptaszków nigdy. Cóż.
- A jeśli się stęskniłem i chciałem cię wyciągnąć na randkę, to co? - uniósł delikatnie brwi i uśmiechnął się do niej całkiem sympatycznie. Generalnie nie miał większych ani mniejszych problemów z tym, żeby obrócić to trochę w żart.
- Może to jeden z wielu moich ukrytych talentów? - poruszył tylko brwiami, ale starał się to w miarę luźno przyjąć, chociaż coś go wewnętrznie zakuło.
- Wejdę. Jak tam? Chyba powrót z Australii był owocny i nie masz jet lagu, bo widziałem zdjęcia z klubu - puścił jej oczko i uśmiechnął się lekko.