about me
imie i nazwisko
adaya castellano
pseudonim
dadaś, daya, castle
data i miejsce urodzenia
13/09/1992,
dzielnica mieszkalna
chinatown
stan cywilny
panna
orientacja
biseksualna
zajęcie
trener
miejsce pracy
seattle boxing gym
wyznanie
ateistka
jestem
miejscowy
w Seattle od:
29 lat
my story
Adaya nie miała szczęścia. I nie mówimy tu tylko o nie trafieniu miliona w totku. Jeśli przyszłoby Ci marudzić na własne życie to wystarczy, że Adaya opowie Ci swoje życie i już Ci się humor poprawi.
Ta urocza i wiecznie uśmiechnięta 29latka nie miała łatwego startu w życie. Urodziła się i wychowywała właśnie w Seattle. Jej rodzice nie wiedli normalnego życia. Powiedzmy sobie szczerze, jeśli chcesz znaleźć rodziców Dayi to najlepiej szukać ich po miejscach gdzie kręci się najwięcej ćpunów, chociaż teraz to już pewnie kopnęli w kalendarz z przedawkowania. Adaya była wpadką i doskonale jej o tym przypominali jak już byli w miarę normalni i nie potrzebowali kreski.
Do systemu trafiła po pięciu latach mieszkania z rodzicami. Dobra sąsiadka chyba wreszcie postanowiła zakończyć tą farsę i podczas jednej z większych imprez u rodziców Dayi zadzwoniła po policję, a samą dziewczynkę zabrała do siebie. Adaya z jednej strony była jej za to wdzięczna. Prawdopodobnie nie dożyłaby wieku nastoletniego przy własnych rodzicach. Z drugiej strony.... szczęścia w domu dziecka też nie miała.
Trafiała do nawet sympatycznych rodzin, ale potem się okazywało, że to jednak nie to. Albo Adaya nie pasowała albo oni okazywali się zupełnie inni niż wszyscy myśleli. Jak państwo Wilkinson. Niby idealna rodzina, a jednak pan Wilkinson tłukł nie tylko żonę ale i dzieciakom się dostawało. Adaya była buntowniczką, więc najczęściej to jej się dostawało za wszystkich. Wróciła do systemu po tym jak mało jej nie skatował kijem baseballowym. Trzeb było dać nauczkę tej niewyparzonej gębie, która wtrącała się tam gdzie nie powinna.
Adaya miała za sobą wiele rodzin i na tą właściwą trafiła dopiero jako szesnastolatka. Państwo Castellano wzięli ją do siebie. Tam postawiła sprawę jasno... wyprowadzi się w dniu swoich osiemnastych urodzin i musieli się z nią przemęczyć zaledwie dwa lata. Okazało się, że została na zawsze i mimo swoich buntowniczych wybryków dogadywała się ze swoją rodziną jak mało z którą. Potrafili nawet wybić jej z głowy narkotyki, bo w nie wpadła przez złe towarzystwo.
To właśnie dzięki nim ukończyła szkołę i nawet zrobiła parę potrzebnych kursów i studia by móc się zajmować tym co teraz tak bardzo kocha. Sport zawsze był obecny w jej życiu i dlatego na swój zawód wybrała bycie trenerem personalnym. Nie wyszła kariera sportowca, a nie zamierzała też siedzieć na dupie i marudzić na ten temat.
Ta urocza i wiecznie uśmiechnięta 29latka nie miała łatwego startu w życie. Urodziła się i wychowywała właśnie w Seattle. Jej rodzice nie wiedli normalnego życia. Powiedzmy sobie szczerze, jeśli chcesz znaleźć rodziców Dayi to najlepiej szukać ich po miejscach gdzie kręci się najwięcej ćpunów, chociaż teraz to już pewnie kopnęli w kalendarz z przedawkowania. Adaya była wpadką i doskonale jej o tym przypominali jak już byli w miarę normalni i nie potrzebowali kreski.
Do systemu trafiła po pięciu latach mieszkania z rodzicami. Dobra sąsiadka chyba wreszcie postanowiła zakończyć tą farsę i podczas jednej z większych imprez u rodziców Dayi zadzwoniła po policję, a samą dziewczynkę zabrała do siebie. Adaya z jednej strony była jej za to wdzięczna. Prawdopodobnie nie dożyłaby wieku nastoletniego przy własnych rodzicach. Z drugiej strony.... szczęścia w domu dziecka też nie miała.
Trafiała do nawet sympatycznych rodzin, ale potem się okazywało, że to jednak nie to. Albo Adaya nie pasowała albo oni okazywali się zupełnie inni niż wszyscy myśleli. Jak państwo Wilkinson. Niby idealna rodzina, a jednak pan Wilkinson tłukł nie tylko żonę ale i dzieciakom się dostawało. Adaya była buntowniczką, więc najczęściej to jej się dostawało za wszystkich. Wróciła do systemu po tym jak mało jej nie skatował kijem baseballowym. Trzeb było dać nauczkę tej niewyparzonej gębie, która wtrącała się tam gdzie nie powinna.
Adaya miała za sobą wiele rodzin i na tą właściwą trafiła dopiero jako szesnastolatka. Państwo Castellano wzięli ją do siebie. Tam postawiła sprawę jasno... wyprowadzi się w dniu swoich osiemnastych urodzin i musieli się z nią przemęczyć zaledwie dwa lata. Okazało się, że została na zawsze i mimo swoich buntowniczych wybryków dogadywała się ze swoją rodziną jak mało z którą. Potrafili nawet wybić jej z głowy narkotyki, bo w nie wpadła przez złe towarzystwo.
To właśnie dzięki nim ukończyła szkołę i nawet zrobiła parę potrzebnych kursów i studia by móc się zajmować tym co teraz tak bardzo kocha. Sport zawsze był obecny w jej życiu i dlatego na swój zawód wybrała bycie trenerem personalnym. Nie wyszła kariera sportowca, a nie zamierzała też siedzieć na dupie i marudzić na ten temat.
my flaws
- Adaya uwielbia sport. Obecnie jej pasją stała się wspinaczka i najczęściej można ją spotkać na ściankach. Jednak nie ma to jak wyjazd na mały trekking i wspinaczka bez zabezpieczeń. Obecnie bierze udział we wszelkich zawodach w speed climbing.
- o dzieciństwie nie wspomni ani słowem. Nikt nie wie o tym, że jej rodzice byli ćpunami. Wciska bajki, że zginęli w wypadku samochodowym i tyle.
- twierdzi, że to właśnie przez nich ciągnie ją do narkotyków. Nie chcąc jednak stracić pracy jedynie okazjonalnie zapali. No chyba, że ma dłuższe wolne i wie, że nie zrobią rutynowych badań to wtedy pozwoli sobie na coś mocniejszego
- mimo, że praktycznie żyje pracą to jednak ma czas na... dobre imprezy do białego rana. Uważa, że życie trzeba przeżyć a nie jedynie egzystować
- ma kilka małych blizn tuż pod żebrami z lewej strony. Skutek przebywania w jednej z rodzin zastępczych gdzie starsze rodzeństwo przypalało ją petami dla zabawy
- kiedy skończyła 21 urodziny przyjęła nazwisko Castellano na znak, że z nimi to już zostaje tak na zawsze
- czasem ma napady paniki i podczas takich okresów zaszywa się we własnym mieszkaniu. Zwykle jest bardzo otwartą i przyjazną osobą, ale w takich momentach stroni od ludzi. To co przeszła w życiu jednak w jakiś sposób na nią wpłynęło, chociaż za chiny ludowe nie pójdzie do terapeuty!
- o dzieciństwie nie wspomni ani słowem. Nikt nie wie o tym, że jej rodzice byli ćpunami. Wciska bajki, że zginęli w wypadku samochodowym i tyle.
- twierdzi, że to właśnie przez nich ciągnie ją do narkotyków. Nie chcąc jednak stracić pracy jedynie okazjonalnie zapali. No chyba, że ma dłuższe wolne i wie, że nie zrobią rutynowych badań to wtedy pozwoli sobie na coś mocniejszego
- mimo, że praktycznie żyje pracą to jednak ma czas na... dobre imprezy do białego rana. Uważa, że życie trzeba przeżyć a nie jedynie egzystować
- ma kilka małych blizn tuż pod żebrami z lewej strony. Skutek przebywania w jednej z rodzin zastępczych gdzie starsze rodzeństwo przypalało ją petami dla zabawy
- kiedy skończyła 21 urodziny przyjęła nazwisko Castellano na znak, że z nimi to już zostaje tak na zawsze
- czasem ma napady paniki i podczas takich okresów zaszywa się we własnym mieszkaniu. Zwykle jest bardzo otwartą i przyjazną osobą, ale w takich momentach stroni od ludzi. To co przeszła w życiu jednak w jakiś sposób na nią wpłynęło, chociaż za chiny ludowe nie pójdzie do terapeuty!
and more
