autor

[Rosemarie Herondale]

Rosie zdarzyło się przespać z Maxem i w zasadzie nie miała szczególnych wyrzutów sumienia, skoro była wolna i lekko brażona na Eliasa. Obenie przyjechała do Los Angeles. Allie została z jej rodzicami, a ona przygotowała olbrzymią willę pod imprezę Carrie - było naprawdę idealnie i uważała, że dziewczynka naprawdę powinna być zadowolona z efektu końcowego. I była - gdy weszła do willi - pewnie wcześniej myśląc, że Max ją zabiera na jakieś sztos zakupy do LA, była absolutnie zachwycona. Oczywiście, Rosie we współpracy z Cami wybrała jej jakąś fajną sukienkę na imprezę i na miejscu na solenizantkę czekał też jakiś fajny makijażysta i fryzjer. Tak więc teraz impreza trwała w najlepsze, a Rosie spędziła trochę czasu z Lily, trochę opierdalając kelnerów, żeby się uwijali szybciej. W tym momencie właśnie skończyła opierdalać barmana, od którego wzięła dwa szoty tequili i podeszła do Maxa.
- Chyba wszystko wyszło tak jak chciała, nie? - uśmiechnęła się całkiem uroczo i spojrzała na Carrie, która w tym momencie szalała z Camille na parkiecie. - Zasłużyła na taki reset i taką imprezę, a my zasłużyliśmy na szota - oświadczyła z rozbawieniem, wręczając mu jeden kieliszek tequili.

[Max Brown]

Max nie narzekał na to, że się ze sobą przespali - inna sprawa, że to wcale nie pomagało jego sytuacji emocjonalnie, bo teraz wkręcił się od nowa w nią i trochę jej mózg działał na innych obrotach na myśl, że mieli spędzić weekend w jednej willi, ale wiadomo, musiał z tym żyć
A za pomoc w organizacji imprezy był naprawdę wdzięczny, Caroline pewnie sobie nawet trochę popłakała że wszystko było totalnie idealne; odtańczył z nią jakiś niemalże ojcowski taniec, a potem faktycznie bawił się w najlepsze. Teraz, kiedy Rosemarie do niego podeszła, uśmiechnął się do niej szeroko.
- Jest zachwycona, dzięki za wszystko, serio - musnął wargami jej policzek, wcześniej pochylając nad nią i pokiwał zaraz głową na jej słowa. - Totalnie zasłużyliśmy. A ty zasłużyłaś jeszcze na prezent za organizację tego wszystkiego - nawet już nad czymś tam myślał, ale swój pomysł zamierzał zrealizować dopiero po powrocie do Seattle. - W ogóle to sztos wyglądasz - dodał, biorąc od niej istotnie kieliszek z tequilą.

[Rosemarie Herondale]

Rosie za to sobie go nie wkręcała – ot, było miło, fajnie – w dobrym tych słów znaczeniu. Uśmiechnęła się do niego uroczo, gdy powiedział, że młoda jest zachwycona. Naprawdę cholernie ją to cieszyło. Bo po prostu wiedziała, że tego potrzebowała. Nawet z lekkim wzruszeniem ten taniec młodej i Maxa obserwowała, chociaż zdecydowanie był to słodko-gorzki widok.
– No przestań, cieszę się, że mogłam pomóc i że jest zadowolona. Potrzebowała tego – wzruszyła ramionami, chociaż jej serce pewnie zabiło lekko szybciej, gdy musnął jej policzek ustami, tak się nad nią nachylając. – No przestań, wiesz dobrze, że nie robiłam tego oczekując czegokolwiek w zamian. Polecam się na przyszłość jako organizatorka imprez. Na osiemnastkę przygotuję pięć segregatorów – rzuciła z rozbawieniem, trącając go biodrem. Lubiła takie rzeczy, więc absolutnie jej nie przeszkadzało.
– Ach, tak? Powinieneś zobaczyć co mam pod tą sukienką – pokazała mu język, wychylając szota, ale zaraz musnęła lekko jego przedramię dłonią. – A tak serio to dziękuję, ty też dzisiaj się postarałeś – poruszyła brwiami, bo lubiła go w takim wydaniu, totalnie.

[Max Brown]

Dla niego ten taniec też nie był łatwy, bo wiedział, że nigdy ani Carrie ani Suzie nie zastąpi ojca, a już na pewno nie obojga rodziców, ale naprawdę mocno się starał o to, żeby były szczęśliwe, czuły sie kochane i zadbane, no :c
- Zdecydowanie. Chociaż muszę przegadać z Lily temat tego, że może warto byłoby i Carrie i Cams wysłać gdzieś na jakiś weekend we dwie, żeby odpoczęły od szkoły i życia - wzruszył ramionami, bo myślał nad tym intensywnie od kilku dni i rzeczywiście wydawało mu się to fajną opcją. - Albo z Charliem, nie wiem do kogo teraz uderzać w takich tematach - powiedział nawet z lekkim rozbawieniem, ale jak nikt rozumiał fochy nastolatek, nie? - Pięć segregatorów brzmi strasznie - zaśmiał się pod nosem, bo zdecydowanie brzmiało strasznie, ale takie wsparcie również by docenił
- Mówisz? - wywrócił oczami, ale w jego głosie mimowolnie ona w jakiejś seksownej bieliźnie lub całkowicie bez niej się pojawiła. Eh. - Starałem się. Może nawet polubię ubieranie się tak - puścił jej oczko i sam teraz wychyliła szota, zagryzając go jakąś cząstką limonki i odetchnąl głęboko. - To co, jeszcze po jednym i na parkiet? - poruszył brwiami, bo wiadomo że jakoś nie wiadomo jak tańczyć nie będą biorąc pod uwagę ibecność samej Carrie, ale tak normalnie mogli!

[Rosemarie Herondale]

Domyślała się, że nie było mu łatwo, pewnie trochę o tym wcześniej rozmawiali, ale był wspaniałym zastępczym rodzicem dla dziewczynek i Rosie to widziała i cholernie doceniała. Nadal był bardzo młody i został wrzucony w to życie kompletnie bez przygotowania, nawet jeśli Sue zajmował się od zawsze trochę jak rodzic, ale to kompletnie co innego, nie?
– Wydaje mi się, że najlepiej pogadać z obojgiem. Mogę im wstępnie zarzucić ten temat, sądzę, że nie będą mieć problemów, o ile pojedzie z nimi ktoś dorosły, żeby nie wróciły z brzuchami – zaśmiała się pod nosem, bo jednak tego zdecydowanie nie chcieli. Roro była zdecydowanie za młoda, żeby zostać ciocio-babcią, okej?
– Tak ci się tylko wydaje, segregatory życiem. Mam nawet specjalną maszynę do robienia zakładek – aż jej się oczy zaświeciły, bo jej OCD czuło się mentalnie zaspokojone, gdy sobie metkowała te wszystkie zakładki i porządkowała rzeczy – machając nóżkami nerwowo oczywiście w międzyczasie.
– Mówię – poruszyła brwiami, niewinnie przygryzając dolną wargę, ale zaraz się uśmiechnęła. – Widać, doceniam te starania, myślę, że Carrie też – zaśmiała się pod nosem, puszczając mu oczko. No wyglądał zdecydowanie hot. – A można, owszem, o ile potem będziesz mnie w razie potrzeby zbierał z podłogi – zaśmiała się dźwięcznie, bo prawie nic nie zjadła, zaabsorbowana swoimi zadaniami jako organizatorki. Barman pewnie im podał szoty, które wychylili dość szybko i pewnie pociągnęła go za rękę na parkiet, zarzucając mu ręce na szyję.