imie i nazwisko
Josephine Hirsch
pseudonim
Josie
data i miejsce urodzenia
06.12.2003 | Seattle
dzielnica mieszkalna
phinney ridge
stan cywilny
panna
orientacja
heteroseksualna
zajęcie
studentka lotnictwa i kosmonautyki
miejsce pracy
rodzinna restauracja
wyznanie
Katoliczka
jestem
miejscowy
w Seattle od:
urodzenia
Odkąd pamięta, to zawsze preferowała męskie towarzystwo i zajęcia, którymi wielokrotnie gardziły dziewczynki w jej wieku. Lubiła plastikowe samochodziki, roboty, klocki lego, glisty, piłkę nożną oraz naklejki pokemon, które pieczołowicie zbierała przez całe dzieciństwo. Matka, Indra Reynold-Hirsch krytykowała zainteresowania córki, a jej niezadowolenie dodatkowo wzmagała niechęć Josie do kolorowych sukienek, wzorzystych spódnic i różowych kokard. Nie potrafiła zrozumieć skąd wynikał gust dziewczynki, dlatego przez wiele lat próbowała wpłynąć nie tylko na dobór jej garderoby, ale również aspiracje. Te niemal od początku odbiegały od ambicji Indry - bowiem pragnęła ona mieć w domu finezyjną, młodą damę, a tymczasem była w trakcie wychowywania dziewczynki nie potrafiącej rozróżnić sztućców, pałającej nienawiścią do lalek Barbie, chodzącej w butach na odwrót i pasjonującej się wspinaczką po drzewach.
Ostatecznie Indra odpuściła gdy Josephine zaczęła uczęszczać do szkoły. Wówczas kobieta skupiła się na pracy w kancelarii, co po kilku miesiącach zapoczątkowało rodzinne problemy. Dziewczynka nie od razu była w stanie zauważyć tęgi wyraz twarzy ojca, Josepha, oraz wywyższający się ton głosu matki; jej pogardliwe spojrzenie i poirytowane cmoknięcia; jej niecierpliwe tupanie nogą podczas śniadań i skrzyżowane, spięte ramiona. Wspólne posiłki stopniowo przekształciły się w ponurą, milczącą rutynę, w której zaczęto mechanicznie wykonywać podstawowe czynności. Nawet Josie udzieliła się ta przykra atmosfera, dlatego wielokrotnie dłubała widelcem w jedzeniu i ostrożnie spoglądała na rodziców. Wyglądali jak twory wyciągnięte z teatru cieni; marne i bezpłciowe.
Podczas jednej kolacji w towarzystwie całej rodziny Indra i Joseph obwieścili nadejście kolejnego dziecka. Z pokorą przyjęli oklaski i gratulacje, i chociaż sami nie tryskali entuzjazmem, to nie dali nikomu do zrozumienia, że w ich związku już od bardzo dawna brakowało miłości.
Kolejny rok był znacznie przyzwoitszy – przede wszystkim bardziej stabilny. Rodzice mało rozmawiali, ale dzielili się obowiązkami, jednocześnie rozwijając się poza domem w indywidualnych kierunkach. Joseph porzucił pracę technika lotnictwa i otworzył restaurację, a Indra dalej prężnie działała w kancelarii. Tymczasem półroczny Louis był przekazywany z rąk do rąk, a opieka wielokrotnie spadała na wówczas dziesięcioletnią Josephine przez co nie zawsze mogła wyjść z domu, aby pobawić się z rówieśnikami, opuszczała zajęcia majsterkowania, piłkę nożną i tenis. Nieświadomie stanęła w samym środku pola bitwy dwójki dorosłych ludzi, którzy próbując udowodnić sobie nawzajem niezależność, krzywdzili własne dzieci. Batalię zakończyła Indra: nowym zleceniem, kontraktem i przeprowadzką do Waszyngtonu.
Josephine była gotowa na rozwód, choć w trakcie jego trwania wyszło na jaw, że sam Joseph niekoniecznie pogodził się z decyzją małżonki. Z dnia na dzień został sam z dwójką dzieci, domem, kredytem hipotecznym oraz lokalem, przynoszącym raptem średnie zyski. Josie obserwowała ojca, który nocami wypijał czteropak piwa, a za dnia szykował jej pudełkowe posiłki i tłumaczył obsługę kuchenki, zmywarki oraz pralki. Potem biegł spóźniony o dobre półgodziny z Louisem na plecach do restauracji, gdzie siedział aż do wieczora. Po upływie kilku miesięcy w ten sam sposób biegła tam Josephine. Po szkole odbierała brata ze żłobka i natychmiast ruszała do lokalu, aby przez kolejne sześć godzin pomagać Josephowi.
Po rozwodzie więzi Josie z ojcem znacznie się polepszyły. Pomimo nawału obowiązków Joseph zawsze znajdował czas, który spędzał wyłącznie z dziećmi. Rozmawiał z nimi, wspierał i doradzał, uczył samodzielności oraz samokontroli.
Kontakt z Indrą całkowicie urwał się, gdy Josephine zmieniła szkołę podstawową na średnią. Był to niebywale burzliwy czas, podczas którego wielokrotnie podejmowała złe decyzję. Na przemian sięgała po tytoń tylko po to, aby po kilku tygodniach go rzucić, wagarowała, chodziła na imprezy i wracała do domu odurzona alkoholem; spotykała się i zrywała z różnymi chłopakami, którzy nie potrafili spełnić jej oczekiwań, a ostatecznie zadurzyła się w młodym mężczyźnie, jaki stanowczo odbiegał od miana ideału. Nie pasowali do siebie, choć jeszcze wtedy Josephine była głucha na jego krytyczny ton, brak empatii i dominujące nastawienie, dlatego zdołali przetrwać ponad dwa lata.
Poza młodzieżowym buntem Josie próbowała przede wszystkim zrozumieć i poznać samą siebie. Zawsze dobrze się uczyła i uczęszczała na kółka zainteresowań z zakresu robotyki, budowania i programowania. Dodatkowo grała w tenisa i sporadycznie udzielała się w ochotniczej straży pożarnej. Była niebywale aktywną nastolatką, która pomagała również w domowych obowiązkach oraz w rodzinnej restauracji. Niestety Josephine brakło kulinarnych umiejętności, dlatego ograniczyła się do najprostszych czynności: gotowała kaszę i obierała warzywa. Zajmowała się również dowozem i kelnerowaniem.
W tym roku (2022) dołączyła do grona studentów. Postanowiła pójść w ślady ojca i podobnie jak on zdobyć wiedzę z zakresu lotnictwa i kosmonautyki.
❤ Rodzice Josie przez wiele lat żyli w związku bez miłości. Obserwowała ich w milczeniu i bardziej niż ojciec była gotowa na rozpad rodziny. Ostatecznie rozwiedli się kiedy miała niespełna jedenaście lat. Początkowo utrzymywała sporadyczny kontakt z matką, Indrą Reynold-Hirsch, jednak kobieta w końcu przestała się odzywać. Obecnie żyje w Waszyngtonie.
❤ Joseph, ojciec Josie, był kiedyś technikiem lotnictwa, jednak porzucił stanowisko i otworzył restauracje. Josie stara się pomagać w prowadzeniu interesu. Nie potrafi gotować, dlatego zajmuje się głównie dowozami i kelnerowaniem.
❤ Ma młodszego brata Louisa. Louis urodził się 14.02.2013
❤ Studiuje Lotnictwo i Kosmonautykę, udziela się w ochotniczej straży pożarnej i gra w tenisa.
❤ Ma prawo jazdy. Jeździ Fordem Ranger z 2008, który należy do ojca.
❤ Choruje na cukrzycę
❤ Nie lubi chodzić w sukienkach i spódniczkach. Zakłada je wyłącznie na wyjątkowe okazje, chociaż wówczas często się peszy i czuje dyskomford.
