<div class="kp2">
<div class="kp3">
<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://wallpapercave.com/wp/wp8581938.png"></div> </div>
<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Sybilla Evangeline Bulstrode</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>Silly, Shelley</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>1.04.2000, Carson City, Nevada</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>Chinatown</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>Panna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>Hetero</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>Baletnica</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Seattle Opera House </h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>katolickie</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>przyjezdny</h1> <h2>w seattle od jakiegoś czasu</h2></div>
</div> </div></div>
<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">Holly Bible</div>
<div class="kp5-in">Ojcze nasz...<br><br>
Jak wytłumaczysz, że patrząc przez soczewkę moich oczu, na widowni zionie pustka, mimo że każdy fotel ma swojego tymczasowego właściciela? Choć minęło już pięć lat, ja - wyklęta, wciąż gorączkowo przesuwam wzrokiem po morzu głów, łudząc się, że tego dnia skrzyżuje spojrzenie z rozgrzeszeniem. Każdego roku pustka boli tak samo. Wyrywa dziurę w więdnącej duszy i zatruwa ją czernią. Czerń to martwy kolor. Nie bez powodu kojarzy się z żałobą. Gdybym tylko mogła, co dzień połykałabym promienie słoneczne, bezskutecznie próbujące dotrzeć do mojej skóry, stając się ciałem d o s k o n a l e czarnym.
<br><br>
Nieważne, czy cię począł Bóg czy bies w otchłani,<br>
Czy lśnią welurem oczu wstydy czy bezwstydy,<br>
Jeśli ujmiesz, jedyna królowo i pani,<br>
Choć trochę nędzy życiu, a światu ohydy.
<br><br>
Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi... Czy kiedyś zakwestionowałam Twoje słowo? Może to był plan Twój, boski, ale czy mam prawo go nie rozumieć? Chyba mam, co? Żadna córka nie chce sparzyć się słowem swego ojca, który beznamiętnie patrząc w oczy wyrzeka się jej, a matka odwraca wzrok. Ni to słowa, czy pół szeptu, nawet westchnieniem nie uraczyła, ostatni raz przez ramię zerkając na mnie, nim po cichu do kieszeni kurtki zwitek banknotów upchnęła. Pamiętam... Stały wtedy na parapecie kwiatki. Zioła, które hodowała z nadgorliwością godną córki Pana, ciasno splecone ze sobą wylewały się poza biel ceramicznych doniczek, pelargonie zaś zwisały smętnie, nie do końca rozumiejąc tragedii jakiej uświadczyły, wyposażone w tak ogromne główki, które ciągnęły je w dół. Nieświadome krucjaty.
<br><br>
To diabeł nas pociąga, dzierżąc nici końce,
Że w rzeczach wstrętnych dziwne widzimy uroki.
<br><br>
Głucha cisza pochłania cały świat dookoła mnie. Po zmroku na sali baletowej nie ma już nikogo. Mogę wystawić głowę za okno, żeby przez chwilę zawiesić oko na firmamencie gwiazd, który w swoim bezkresie dorównuje Tobie. Może Ty nim jesteś? Czarną dziurą, która wysysa z nas emocje. Bluźnię.<br>
Nie czuję zapachu świeżo skoszonej trawy, wilgoci powietrza, ani bryzy unoszącej się znad wody niedaleko. Wszystko to co dotychczas znałam i trzymałam w sercu, zastąpił gęsty, gryzący dym, który jak ta czerń wypełnia wszystko. Nie wracam, choć powinnam. Zdzieram skórę do perfekcji, choć nigdy nie będę nawet namiastką Ciebie. Łamię palce, czuję krew na opuszkach palców u stóp. W domu czeka na mnie on, Twój niezrozumiały plan, przez który rodzice nie chcą mnie znać. Miałabym się go pozbyć zawczasu, żebyś mógł patrząc z góry myśleć o mnie - morderczyni? Nie wybaczyliby mi. I nie wybaczą. Zgrzeszyłam. Ale tu, pośród lśniących balustrad, odbijających gwieździste światło przygaszonych halogenów, wypolerowanego parkietu, zdartego nawet nie w połowie tak mocno jak cienka skóra marszcząca się na moich piętach, czuję, że jestem...<br>
Nie wiem k i m j e s t e m.
<br><br>
Moja dusza cmentarzem, gdzie, zakonnik lichy,
Całą wieczność już błądzę śród samotnej pychy
<br><br>
A jednak wciąż w Ciebie wierzę choć jesteś zamknięty w precyzji ciała stworzonego przez wiarę Twoich wyznawców, niezdolny do błędu, wieczny i nieomylny. Nie nudzisz się w tym więzieniu doskonałości? Choć raz, na chwilę zszedłeś na dno swej istoty, by spróbować żyć... tak naprawdę? Pytam, choć słyszę tylko echo swoich słów. W Twoim bycie nie ma miejsca na alternatywę, a moje pytania zostaną bez odpowiedzi, jak zawsze. Ale to nic. Najwidoczniej tak musi być, bo niezbadane są Twoje ścieżki. <br><br>
A w duszy mej pogrzeby bez orkiestr się wloką, w martwej ciszy - nadziei tylko słychać jęk..<br><Br>
- ...ale nas zbaw od złego.
<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in">- <br>
- Urodziła się na obrzeżach stolicy Nevady, w domu, w którym religia była na pierwszym miejscu i choć dom ten był pełen ciepła, w dniu, w którym wyznała, że jest w ciąży, rodzina się jej wyrzekła, planując wysłanie jej do zakonu. Mając raptem siedemnaście lat, uciekła z domu, szukać swojego miejsca, jak najdalej stąd.<br>
- Od małego uczęszczała na lekcje baletu, a jej talent wielokrotnie był dostrzegany, choć rodzice wzbraniali się przed posłaniem jej w ręce artystów. Dopiero po ucieczce, mogła się zgłosić pod adres z niegdyś otrzymanej wizytówki, a prowadził aż do Seattle.<br>
- Choć jej kariera nabrała tempa, utrzymując się samotnie, żyje skromnie razem z czteroletnim synem. <br>
- Jest miłośniczką czerwonego wina i tylko. Trzyma się starannie dobranej diety, czasem przechodząc przez wyjątkowo nieprzyjemne głodówki, które nie sprzyjają regeneracji pokaleczonego ciała.<br>
- Mocno wierzy w Boga, choć ma do niego żal i nie potrafi zrozumieć dlaczego wystawił ją na taką próbę i skazał na potworne cierpienie.<br>
- Zdarza jej się czasem wspiąć na dach i obserwować gwiazdy, w podświadomym pragnieniu zobaczenia tam czegoś więcej.<br>
- Kiepsko gotuje tradycyjne potrawy, nie umie jeździć samochodem, głównie korzystając ze środków komunikacji miejskiej, bądź taksówek.<br>
</div> </div></div>
<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>kasandra ćwir</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2> pw / discord</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>czas przeszły, 3 osoba</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak</h2></div>
</div> </div></div>
</div></div>
<div class="kp1"> <h1>sybilla bulstrode</h1> <h2>abigail cowen</h2></div> </div></table>
