autor

[Rosalie Hepburn]

Aleksios Pipiliarodou

Po samym powitaniu Rosalie wiedziała już, że mężczyzna umówił się z nią w sprawach służbowych, a nie prywatnych. Oczywiście nie liczyła na nic więcej z jego strony, w jej sercu nadal tkwił Rino, o którego postanowiła zawalczyć, ale trzeba było otwarcie przyznać że do Aleksiosa zawsze miała słabość. To jego spojrzenie, ten uśmiech, ach, potrafił oczarować kobietę, zwłaszcza taką młodą jak Rosalie.
- Jak można zapomnieć o takiej perełce w mieście? Ja staram się tutaj przychodzić chociaż raz na dwa tygodnie, bo to miejsce utkwiło w moim sercu, wraz z filmami, które można tutaj oglądać popijając kawę. Nie przeszkadza ci film, który wybrałam? - wskazała na ekran, na którym leciał już film z naprawdę cenioną aktorką, ale ogółem te czarno-białe filmy miały w sobie większy urok niż te współczesne. Przynamniej w mniemaniu panny Hepburn.
- Myślisz że mogłabym podzielić sukces mojej prababki, babki i matki? - zapytała aby zyskać odrobinę więcej czasu na przemyślenie tej sprawy. Zawsze marzyła o występowaniu na scenie, chciała być tancerką. Ale miała też talent aktorski, co było widoczne w szkolnym teatrze. Teraz miała szansę by zostać aktorką z krwi i kości, czy mogłaby zaprzepaścić taką szansę?
- Jeżeli mam ciągnąć tradycję rodzinną to czuję że powinnam wybrać rolę pierwszoplanową. - powiedziała, by usłyszeć szczegóły tej roli konkretnie. A potem przyszło jej do głowy że nie jest pewna tego, czy podjęła właściwą decyzję. Miała przecież jeszcze studia, a także pracę w klinice weterynaryjnej. Czy zatem podoła temu zadaniu, czy powinna zdecydować się na rolę drugoplanową?
- Jednak miej na uwadze to, że mam jeszcze studia i pracę w klinice, więc może najpierw przedstawisz mi obie te role i pozwolisz mi zadecydować? - może zabrzmiała jak typowa młoda dziewczyna, która co chwilę zmienia zdanie, bo jest niezdecydowana, bo ona nie wie, ale właśnie chciała wyjść na tę rozsądną, która po usłyszeniu szczegółów zadecyduje na którą może sobie również czasowo pozwolić. Nie chciała zniszczyć mu filmu po prostu.

[Aleksios Pipiliarodou]

Bardzo chętnie umówiłby się z nią w celach prywatnych, ale tym razem miał do niej biznes. Wiedział doskonale jak potrafi działać na kobiety, szczególnie młode. Europejczyk, do tego wysoki, dobrze zbudowany, męski. Ogólnie sam nad sobą czasem się zachwycał jakby był potokiem jakiegoś greckiego boga, może Herkulesa? Przesada, ale jego ego bywała naprawdę duże. Czasami to wykorzystywał, a czasami nie. Jeżeli będzie musiał trochę poflirtować, nie będzie narzekał, ale nie miał zamiaru zmuszać Rosalie do udziału w tym filmie, miała całkowitą dowolność.
- Pamiętaj, że się starzeje. Pamięć już nie ta sama. - zażartował, bo to było kłamstwo. Zaskakujące jak dobrą pamięć miał Aleksios, szczególnie do licz i dat, ale śmieszne było to, że zapominał co działo się pięć minut temu, może jednak nie było aż tak dobrze z tą pamięcią. - Bardzo dobry. Każdy film wydałby się odpowiedni. Wiesz, dla mnie ktoś kto tworzy film jest artystą i wykazuje się nie lada odwagą, przecież można w tym wiele wtopić, niektórzy tracili wszystko dla jakiegoś filmu czy roli. - podziwiał takich ludzi, szczególnie tych, którzy byli świadomi takich decyzji wiedząc, że film może okazać się kompletną klapą już na ostatniej prostej. Pamiętał też, że Rosalie pochodzi z bardzo artystycznej rodziny, talent miała w genach, trzeba po prostu tylko wydobyć w nią tą pewność siebie, bo wydawało mu się, że trochę jej tego brakowało.
- Niewątpliwie. Musisz po prostu tylko spróbować. - jeżeli nie spróbuje, to się nie przekona. Będzie potem żałować, że nie wykorzystała szansy, która podawana jest jej na talerzu. - Spodziewałem się, że będziesz chciała znać szczegóły jednej i drugiej propozycji. W skrócie powiem, że rola drugoplanowa jest mniej interesująca, bo chodzi o siostrę głównej bohaterki. Ogólnie kręcimy thriller. Drugoplanowa bohaterka jest w związku, który wydaje się bardzo obiecujący, ze starszym od siebie partnerem, ale nieznacznie. Wszystko wydawałoby się w porządku, ale jej partner skrywa tajemnice, związaną właśnie z siostrą, którą będzie główną bohaterką. Owa siostra właśnie miałaby się pojawić w mieście w odwiedziny i wtedy ujrzałaby partnera siostry, który był też jej partnerem w przeszłości i tam coś się wydarzyło niedobrego. Problem w tym, że siostra głównej bohaterki nie do końca wszystko pamięta i tym samym trzeba by było odkryć sekret skrywany przez partnera drugoplanowej bohaterki, dlatego decyduje się zostać w mieście. Trochę może brzmieć to niezrozumiale i wyglądać jak każdy inny słaby thriller, ale aby zdecydować myślę, że wystarczy. - gestykulował przy tym trochę rękami, sam nie wiedział dlaczego. Przedstawił to średnio, ale film naprawdę nie wyglądał na taki zły. - Dodam tylko, że nie przewidujemy rozbieranych scen dla głównej bohaterki, a jeżeli już, to na pewno miałabyś do dyspozycji dublerkę. W roli drugoplanowej jest jedna taka scena, z tego co pamiętam. - na pewno pozwoli jej to lepiej przeanalizować te dwie propozycje.

Rosalie Hepburn

[Rosalie Hepburn]

Aleksios Pipiliarodou

Kiedyś z łatwością, nie musząc się ani przez chwilę zastanawiać, była gotowa umówić się z nim prywatnie i pozwalać sobie zatrzepotać w jego kierunku rzęsami, czy z nim jawnie poflirtować. Teraz mogła się z nim spotkać prywatnie, ale wciąż z tyłu głowy miała Rino i obiecała sobie przecież że nie popełni więcej tego samego głupiego błędu, że go więcej z nikim nie zdradzi, zatem musiała się pilnować. A to prawda, Pipiliarodou naprawdę działał na kobiety i Rosalie śmiałaby powiedzieć że w każdym wieku.
- Ty się starzejesz? Chyba mentalnie, bo wizualnie niczego nie zauważyłam. - odparła, uśmiechając się szerzej, bo rozbawił ją szczerze mówiąc tym tekstem. Na pewno nie wyglądał na osobę starą, albo czującą się staro to po pierwsze, a po drugie nie wydawał się być osobą z problemami z pamięcią, w końcu trafił do tego miejsca bez większych problemów, prawda? Chociaż od czego teraz mamy nawigację w telefonie...
- Czy ty również uważasz, że żaden film nie jest chłamem totalnym? Ja uważam osobiście że nawet jeśli film był oceniany bardzo nisko przez krytyków filmowych to komuś się przecież spodobał, nawet jeśli to miał być tylko 1% społeczności. I warto odczuwać dumę, że chociaż ten mały procent widzów pozytywnie ocenił ten film. - ważne było pozytywne nastawienie, zwłaszcza w okresach wszechobecnego hejtu. A twórcy dzieł radzili sobie z nim różnie, ci których pokonał, spoczywali w grobach, ot co.
- Kusisz mnie niebywale, ale zanim powiem ostatnie zdanie to muszę przemyśleć wszystkie za i przeciw. - stwierdziła, bo owszem, chciała spróbować, ale mimo młodego wieku chciała uchodzić za dojrzałą młodą kobietę, która nie ma siu bzdziu w głowie, tylko potrafi twardą stopą podejść do życia. Ale skoro kobiety w jej rodzinie grały w filmach i doskonale sobie poradziły to talent musiała mieć we krwi czyż nie?
- Jednak z tego co słyszę to bardziej odpowiadałaby mi rola głównej bohaterki. Chciałabym wraz z nią próbować ułożyć sobie elementy układanki odnośnie przeszłości związanej z tym mężczyzną, zatem brzmi naprawdę interesująco. Pytanie kto zagra tego partnera? - warto było znać aktora, z którym zagra się dosyć sporo scen z życia swojej postaci. Często okazywało się że jak między aktorami nie było odpowiedniego flow to gra była bardzo sztywna po prostu.

[Aleksios Pipiliarodou]

Mentalnie, to on miał może z dwadzieścia lat. Energii mu nie brakowało, pomysłów miał co nie miara i ciągle chciał coś ulepszać, a przede wszystkim doprowadzać sprawy do końca. Wszystkie cechy jakimi się wyróżniał prowadziły go do kolejnych sukcesów. Pięć lat temu nie powiedziałby, że może jeszcze zwojować świat, a proszę. Ameryka dała mu nowe możliwości, które sprawnie wykorzystał do realizacji kolejnych planów. Tak długo jak będzie miał możliwości, tak długo będzie realizował się zawodowo.
- Każdy film jest dziełem, które wyszło z rąk jakiegoś twórcy. Czasami jest to lepszy twórca, czasami gorszy. Nikt nie jest perfekcyjny w tym co robi, ale robiąc kiepskie filmy nabieramy doświadczenia. Widzisz. Grając w kiepskich filmach, serialach czy chociażby biorąc małe role, nabierałem doświadczenia. Reżyser czy scenarzysta też od razu nie zrobi kasowego filmu, chociaż uwierz mi, kiepski film też może zarobić. Krytycy nigdy nie byli dobrymi wyznacznikami jeżeli chodzi o kino. Najważniejsze jest widz, jeżeli twórca rozumie potrzeby widza, nie da się stracić na filmie. - filozoficzne podejście do tematu, raz jeszcze, ale naprawdę film typu "kaszan" można obejrzeć z przyjemnością. Tym bardziej jeżeli ludzie robią z niego jakieś "memy", popularność nabija się wtedy sama.
- Co do partnera, to jesteśmy w trakcie castingu. Jeżeli chcesz mogę zrobić tak abyś miała ostatnie zdanie przy wyborze. Tak abyś czuła się komfortowo, chociaż przed samym kręceniem zapewne i tak musielibyście się spotkać i porozmawiać. Dam Ci znać telefonicznie, zgoda? - obiecał nie za bardzo się wtrącać w dobór potencjalnych aktorów, ale zawsze może mieć swoje zdanie, opinie. Poza tym nie wprowadzał żadnych większych zmian, po prostu proponował twarze, które jego zdaniem będą przyciągać wzrok na dużym ekranie. Nikogo nie dyskryminował, bo ktoś może mieć talent nie mając wyglądu, ale akurat tutaj potrzebował ludzi atrakcyjnych, czego zmienić nie był w stanie.
- Skoro już jednak tutaj jesteśmy. Wydaje mi się, że częściej tutaj bywasz. Może mi zaproponujesz coś z menu? - zawsze może zostać tutaj w pojedynkę, nie dawał jej do zrozumienia, że musi z nim zostać, on chciał tylko na ten moment znać jej decyzję co do potencjalnego udziału w filmie.

Rosalie Hepburn

[Rosalie Hepburn]

Aleksios Pipiliarodou

- Także nie każda grupa odbiorców zrozumie dany film. Przecież często jest tak, że ludzie mówią o filmie że był trudny, a może po prostu on był przeznaczony dla konkretnej grupy widzów, nie dla ogółu. Bo czy wszystko co tworzymy musi być dla wszystkich? - zapytała czysto teoretycznie, lubiła z nim filozofować, sprawiało jej to przyjemność, bo mężczyzna zawsze miał ciekawe podejście do wielu spraw. A to imponowało młodej kobiecie, która lubiła mężczyzn mających swoje zdanie, a nie dopasowujących się wiecznie do innych. Wiadomo że ona z racji płci chciała uważać że to ona ma rację, ale wolała jak ktoś ją czasami wstrząsnął i powiedział że jest w błędzie, aniżeli ją okłamywał by utwierdzała się w swoich błędnych racjach po prostu. I wiedziała jedno, Pipiliarodou zawsze był z nią szczery, czasami pewnie nawet do bólu i jak okaże się fatalną aktorką to powie jej to wprost.
- Jasne, sama niestety nie mam jakichś typów, których mogłabym polecić, musiałabym zapytać się taty. Wiem tylko z kim nie chciałabym grać. - i miała tu na myśli swojego byłego chłopaka, który był z nią tylko dlatego bo chciał zrobić karierę u jej ojca, gdzie zaczął grać, oraz uwielbiał patrzeć jak ona tańczy. Tylko gdy uległa wypadkowi i padła informacja że ona może zostać przykuta do wózka już na zawsze to chłopak z nią zerwał, bo podobno go to przerosło. Ona by tego nigdy nie zrobiła nikomu, kogo by szczerze kochała. A jednak zraniła swojego Rino, tylko nie do końca świadomie. Znaczy się chciała zrobić mu na złość, ale nie planowała go zdradzić, tylko wszystko wyszło jakby spod jej kontroli. Teraz tego żałowała, ale to nie był dobry temat na rozmowę po prostu.
- Doskonałą podają tutaj kawę z bitą śmietaną i posypką z cynamonu na wierzchu, a co do ciast to polecam klasyczny sernik Wiedeński, rewelacja. - skoro to była kawiarnia to raczej mogli liczyć na kawę i coś słodkiego, a że większość dań i napojów miało nazwy filmowe, to pokazała mu w menu o których właśnie wspominała.

[Aleksios Pipiliarodou]

- Nie da się zrobić czegoś dla wszystkich. Zawsze będzie ktoś, komu nie podoba się dany produkt w finalnej wersji. Dlatego celuje się w większość albo wybiera się nisze, ale to drugie jest bardzo ryzykowane. Chyba, że mowa o jakimś spektaklu, to co innego. Teatr to w sumie nisza i tam rządza się innymi prawami. – tak, teatr jest zupełnie czymś innym, to inne emocje, inny występ, inna widownia, każdy aktor powinien tego zasmakować, większość w sumie też tak zaczyna. Rosalie była inteligentna, lubił inteligentne osoby, ale też nie byłby skłonny rozmawiać godzinami na jeden temat, chociaż jakby się tak chwilę zastanowić, byłby w stanie. Aleksios miał ten grecki charakter, to było po nim widać, pewnie gdyby urodził się w starożytnych czasach pisałby jak Homer, chociaż nie wiadomo czy z takim samym sukcesem. Przybywając tutaj miał dogorywać, tak właśnie pismaki mu życzyli, a on wszystkich zaskoczył i po prostu odżył, jakby napił się ambrozji i stał się zwyczajnie nieśmiertelny, na ten moment nic nie było go w stanie zawodowo złamać.
- Tak jak już powiedziałem, postaram się abyś mogła brać udział w tych rozmowach. Między wami też musi być nic porozumienia, a więc potencjalny kandydat musi się z Tobą dogadać. – jego kącik ust powędrował w górę. Był naprawdę pozytywnie nastawiony, miał dobrą energią, którą chciał zarażać. Nie musiała się też obawiać, bo zapewne Aleksios finalnie nie pozwoliłby na wybór kogoś, kto by jej nie pasował. Tu nie chodziło o to, że chciał się jej jakoś przypodobać, ale rola pierwszoplanowa przypadała dla kobiety, a więc ta rola była dla niego ważniejsza.
- Chyba więc skorzystam. Zechcesz mi jeszcze towarzyszyć przez te kilkanaście minut? Oczywiście zamówię to podwójnie. Nie byłbym skłonny pożerać te łakocie w samotności. – zawsze będzie mogła wyjść i też nic się nie stanie, ale mogliby jeszcze o czymś porozmawiać, a on zdecydowanie woli wypić kawę i zjeść coś słodkiego w takim towarzystwie.

Rosalie Hepburn

[Rosalie Hepburn]

Aleksios Pipiliarodou

- Owszem, zgadzam się, ale popatrz na te wszystkie filmy, które wygrały Oscara. One zrobiły furorę nie tylko wśród krytyków filmowych, ale także wśród publiczności, o tych filmach wszyscy mówią i tłumy chciały je zobaczyć. To się nazywa sukces w pełni. - powiedziała, bo były przecież filmy, które stawały się hitami i długo utrzymywały swoją wysoką pozycję, a potem często jeszcze były wspominane przez ludzi, którzy je wcześniej oglądali, by później zostać nagrodzonymi. I każdy aktor marzył by zagrać w takiej produkcji zapewne, ale z drugiej strony dla początkującego aktora było to dość stresujące, bo musiał pokazać się z jak najlepszej strony w takowym hicie. Ale kto jest w stanie przewidzieć już na samym początku że tak, to będzie hit wart Oscara?
- Nie jestem jakąś wybredną divą, więc raczej nie będzie ciężko się ze mną dogadać, jeśli oczywiście już na samym początku nie nadepnie mi na odcisk. - przecież Rosalie była bardzo przyjazną osóbką, jednak jak każdy z nas, miała swoje granice i jeśli ktoś się jej naraził, na przykład jak Jayden który złamał serce jej przyjaciółce, a potem próbował na nowo ją do siebie przekonać, to nie miała wobec niego litości i próbowała otworzyć oczy Alice na to, że ten mężczyzna nie jest jej w ogóle wart. Jak jej się to udało? To się okaże zapewne w późniejszym czasie.
- Jasne, mam jeszcze czas. Ale nie boisz się że przytyję i przestanę pasować do swojej roli? - wiedziała, że istniały przecież role aktorskie, do których trzeba było zmienić swój wygląd, czy to włosów, czy to nawet schudnąć, a nawet przytyć. Ale ona za bardzo uwielbiała swoje włosy i nie chciałaby ich zmieniać, schudnąć raczej nie miała z czego z taką figurą, a przytyć byłoby jej chyba szkoda. Tyle że nie omówiła z nim jak powinna wyglądać ta główna bohaterka w jego filmie, więc koniecznie będzie musiała się na tym skupić. Ale od czego są obecnie peruki i komputerowe pogrubianie i wyszczuplanie postaci? Chociaż nie wyobrażałaby sobie siebie w roli anorektyczki, tak przykładowo.