autor

[maggie hartwood]

Z lektury najnowszej, piekielnie nudnej książki, którą dostała w prezencie, wyrwał ją telefon kolegi, który aktualnie miał zmianę w barze nieopodal. Grzecznie, acz głosem pełnym troski przeplatanej czystym wkurwieniem, zaprosił ją po odbiór zguby, która przed pięcioma minutami spadła z barowego krzesła i rozpłaszczyła się na ścianie. Plus był taki, że zguba wciąż dawała oznaki życia w postaci donośnego pochrapywania. Nim jednak w ramach kolejnej oznaki pójdzie o krok dalej i na przykład zwróci całą treść żołądkową (a pił ponoć niemało), fajnie by było gdyby Maggie ruszyła swoje kościste cztery litery i zabrała Maxa nim właściciel postanowi sobie wpaść z wizytą i sprawdzić jak się miewa jego bar.
Nim ruszyła z miejsca, wzięła dwa głębokie oddechy i skierowała się do środka. Ludzie byli albo na tyle pomocni, albo zapobiegawczy, że ochoczo wystawili nieprzytomnego mężczyznę na zewnątrz, ale nawet ich dobre serca miały pewne granice, bo w ogromnym pośpiechu wrócili do środka, zostawiając Maggue sto sześćdziesiąt centymetrów z górką, z wyjątkowo mało współpracującym facetem, który przewyższał ją co najmniej o głowę, jak nie dwie. Najpierw spróbowała go podnieść, ale bezskutecznie. Przeklęła pod nosem raz i drugi, szturchnęła butem, ale nawet nie drgnął. Rozejrzała się dookoła. Podjazd był brukowany, ale okalał go trawnik. Może jeśli go pociągnie po trawniku, nie zrobi mu krzywdy i zdoła go zatargać do samochodu? Jęk bezsilności wyrwał jej się z ust. Kątem oka dostrzegła jakiś ruch w okolicy baru. Odwróciła głowę i przyjrzała się uważnie postaci, którą doskonale znała. Nie rozmawiali ze sobą od dłuższego czasu, rzucając sobie na ulicy lakoniczne "cześć". Tym razem była zmuszona podjąć się radykalnych kroków. Serce zabiło jej mocniej, kiedy uniosła dłoń do góry, zamaszyście wachlując nią w powietrzu.
- Ej, na co się patrzysz? Pomógłbyś może? - jej głos przeciął powietrze, wibrując w zaciśniętym gardle. - Proszę... - dodała, uznając że odrobina pokory nie zaszkodzi. Wszak była zdana na jego łaskę albo niełaskę, a jeśli to nie wyjdzie, kolejnym krokiem będzie znalezienie taczki na barowym zapleczu.