-Staram się po prostu podchodzić racjonalnie, zarówno do tematu religii, jak i każdego innego. Z jednej strony doskonale rozumiem, że gdyby istnienie Boga dało się udowodnić to nie moglibyśmy mówić o wierze, a wiedzy, co generalnie kłóci się z założeniami każdego kultu, ale z drugiej nie mogę się oprzeć wrażeniu, że jest to doskonała wymówka dla braku dowodów na bytowanie nadprzyrodzonej istoty.
Być może nie grzebał w probówkach, nie budował rakiet kosmicznych i nie odkrywał lekarstw na nowe patogeny, ale metody badawcze w każdej dziedzinie nauki, w tym historii, były takie same. Argument "wierzę, że tak jest" był bezwartościowy w świecie ludzi oczekujących potwierdzenia tezy w postaci twardych dowodów. Religie kompletnie wymykały się temu sposobowi myślenia i dlatego były dla niego niewiarygodne, bowiem usprawiedliwiały stawianie wniosków bez podpierających je danych. To tak jakby on twierdził, że starożytni Egipcjanie latali w kosmos, bo nie znaleziono dowodów na to, że tak nie było.
-Zmiany w społeczeństwach najczęściej wywoływane były przez tych, którzy twierdzili, że nie mają wystarczającej siły przebicia, ażeby coś zmienić. Zresztą, nie każda zmiana musi zaraz być globalna, wystarczy, że na małą skalę zapoczątkuje łańcuch wydarzeń, który doprowadzi do czegoś większego. - uśmiechnął się przekornie -
W końcu wiara może czynić cuda i przenosić góry, więc dlaczego nie miałbyś uwierzyć w to, że możesz ten świat i swoją religię uczynić lepszą?
Christopher odrzucił pychę jako największą z wad Michaela, zbyt wiele w jego wypowiedziach było podkreślania swojej własnej niemocy i braku wpływu na duże sprawy. Jeśli nie pycha to co? Może lenistwo? Doskonale by to tłumaczyło dlaczego podkreśla, że nic nie może - świetna wymówka, by nie próbować.
Wsłuchiwał się w słowa Micheala z uwagą, bowiem zauważył w nich nutę goryczy, być może nawet pewnego rozczarowania. Zastanawiał się czy wynika ona z tego, że wiara nie dała mu tego, na co liczył czy może on sam dostrzegał zgniliznę w Kościele? Jeśli tak było, a nadal wierzył, znaczyło to, że był jednocześnie i lepszym człowiekiem i lepszym katolikiem niż wielu zakłamanych biskupów.
-Gdybyśmy, jako gatunek, nie filozofowali jak to określiłeś, nie wypowiadali na głos swoich przemyśleń, wątpliwości i wniosków, nawet tych nietrafionych, nie ruszylibyśmy się z miejsca. Nie muszę ci niczego wybaczać, bo sam mam problem z tym, żeby przestać gadać - zaśmiał się szczerze. -
Uważam, że nawet jeśli wypowiadane zdania czasem są nieskładne, pomagają uporządkować własne przemyślenia, więc nie mam nic przeciwko filozofowaniu. Jeśli chodzi o ciężkie dni - na moment spuścił wzrok wpatrując się w kościelną posadzkę -
to te mogą być też powodem mojego filozofowania. Żadna nauka i twarde dane nie są w stanie usystematyzować uczuć, prawda? Chyba nawet religia nie jest szczególnie pomocna w tym temacie. Ostatecznie zostajemy z tym sami. 
