autor

Post 2020-08-13, 20:11

Post 2020-08-16, 22:16

[ 1 ] Bree przechodziła obecnie przez naprawdę trudny okres. Blondynka nawet nie przypuszczała, że jej poukładane życie może tak bardzo się skomplikować. Z dnia na dzień zawalił się jej cały świat. Gdy otrzymała telefon, że jej narzeczony zginął w tragicznym wypadku, pękło jej serce. Adam był miłością jej życia. Niebawem mieli się pobrać, ale najwidoczniej los miał dla nich inny plan. Pomimo tego, że minęły już dwa tygodnie, Bree wciąż nie potrafiła dojść do siebie. Nocami nie mogła spać, a gdy już zasypiała, nieustannie śniły się jej koszmary. Kiedy przychodził świt, wcale nie było jej łatwiej. Prowadziła własny biznes, nad którym musiała czuwać. Nie miała pojęcia, co zrobiłaby, gdyby nie pomoc ze strony rodziny i reszty pracowników. Bree wiedziała, że powinna ruszyć dalej, ale nie potrafiła, przynajmniej jeszcze nie teraz.
Dzisiejszy dzień Sullivan spędzała w towarzystwie swojej młodszej siostry. Francesca siłą wyciągnęła ją z domu. Bree musiała przyznać, że jej siostra zdecydowanie potrafiła postawić na swoim. Uparła się i zaciągnęła ją na letni festiwal. W pewnym momencie blondynka przestała protestować. Stwierdziła, że przynajmniej obejrzy występ Bon Jovi. Choć chyba ostatecznie przekonała ją Dua Lipa. Przez ostatnie miesiące Bree nieustannie śpiewała pod prysznicem Break My Heart.
Gdy dotarły na miejsce, Bree zaczęła rozglądać się po okolicy. Musiała przyznać, że teren festiwalu był całkiem spory. Na szczęście wpasowała się w klimat festiwalu swoim strojem. Postawiła na długą sukienkę i wygodne sandałki. Szczerze mówiąc, nie sądziła, aby dobrze się dziś bawiła. Mimo to, starała wziąć się w garść. Nie chciała psuć humoru wszystkim dookoła. — Chcesz piwo? — spytała, kątem oka spoglądając na młodszą siostrę. Wysiliła się nawet na delikatny uśmiech, co wbrew pozorom sporo ją kosztowało. — Co u Ciebie? Jak tam w pracy? — spytała wyraźnie zainteresowana. Miała wyrzuty sumienia, ponieważ przez ostatnie kilka tygodni wszystko kręciło się wokół niej.

Post 2020-08-21, 00:05

outfit
Ostatnie dni były dla Frankie troszeczkę szalone. Najpierw przespała się z jakimś randomowym typem, który – jak się okazało – mieszkał w tym samym budynku co ona, a potem jeszcze dostała sprawę, która sprawiła, ze musiała sprostować wcześniej podane mu fałszywe imię, bo zginął współpracownik Richarda. Nigdy nie czuła się tak dziwnie, ale cóż – chyba musiała się przyzwyczaić, że jej życie jest nie tyle szalone, co najzwyczajniej w świecie – pojebane.
Francesca wiedziała doskonale, że jej starsza siostra ostatnio przechodzi przez ciężki czas. Oczywiście sama nie mogła się utożsamić z bólem po śmierci narzeczonego, bo cała trójka jej byłych narzeczonych radośnie stąpała po ziemi. Mimo wszystko jednak, chciała pomóc blondynce, chciała, żeby w jakiś sposób, powoli się pozbierała, a czy był na to lepszy sposób niż wyjście na letni festiwal organizowany przez miasto? Dobre jedzenie, dobra muzyka, czego chcieć więcej, prawda? Dlatego dosłownie zmusiła ją, by nałożyła makijaż, ubrała coś zwiewnego i wyszła razem z nią.
Na miejscu odetchnęła pełną piersią i uśmiechnęła się z entuzjazmem. Nie chodziło wcale o to, by kobieta tryskała świetnym humorem, ale żeby chociaż na chwilę wyszła z domu i oderwała mysli od ponurych wydarzeń sprzed dwóch tygodni.
– Piwa nigdy nie odmawiam, chyba że w grę wchodzą shoty – uśmiechnęła się do starszej siostry uroczo, by westchnąć cicho. – Skomplikowanie. Jedna sprawa utknęła w punkcie, z którego nie jesteśmy w stanie wybrać, w drugiej… Cóż, przespałam się z gościem, który jest głównym świadkiem i pracodawcą ofiary. I możliwe, że przedstawiłam mu się jako Inez, bo nie wiedziałam, że będę prowadzić sprawę związaną z jego osobą – zacisnęła usta, bo ta sytuacja była trochę niezręczna, ale nic nie mogła poradzić, nie?

Post 2020-08-23, 16:44

Prawdę mówiąc, Bree nie miała pojęcia, jak potoczą się jej dalsze losy. Do tej pory jej życie było względnie spokojne i uporządkowane. Pisała książki, prowadziła własną kawiarnię i miała wspaniałego narzeczonego, którego bardzo kochała. Adam był cudownym człowiekiem, miał złote serce. Bree chyba nigdy nie spotkała lepszej osoby, niż on. Każdego dnia bardzo za nim tęskniła. Odczuwała pustkę, której nie była w stanie niczym wypełnić. Gdy była w domu, nosiła jego koszule i oglądała seriale, które tak uwielbiał. Choć miała dopiero trzydzieści lat, odnosiła wrażenie, że jej życie się skończyło. Nie wiedziała, kim była bez swojego narzeczonego. Za dwa miesiące miała zostać żoną. Była taka podekscytowana myślą, że spędzić resztę swoich dni z miłością swojego życia. Niestety los miał dla niej inny plan. Jeszcze parę miesięcy temu w ogóle nie brała pod uwagę takiej ewentualności. W przeciwieństwie do swojej młodszej siostry, Bree była stała w uczuciach. Chwilowo nie widziała siebie w żadnym innym związku. Rany wciąż były zbyt świeże.
Blondynka liczyła, że wizyta na festiwalu trochę ją rozweseli. Choć na chwilę chciała zapomnieć o wszystkich troskach i problemach, które obecnie jej doskwierały. Przez chwilę musiała nawet o krótkim wyjeździe za miasto, ale nie chciała zostawić kawiarni.
— W takim razie idziemy po piwo — rzuciła i ruszyła w kierunku przyczepy z piwem. Bree miała stosunkowo słabą głowę, dlatego unikała mocniejszych trunków. Zazwyczaj, kiedy pozwalała sobie na odrobinę szaleństwa, działy się naprawdę dziwne rzeczy.
— Inez? O mój Boże! Widzę, że u Ciebie, jak zwykle sporo się dzieje — stwierdziła wyraźnie rozbawiona. Znała swoją siostrę i wiedziała, że ta namiętnie pakowała się w kłopoty. — Było chociaż warto? — spytała z zadziornym uśmiechem. Bree nie byłaby soba, gdyby nie zadała tego pytania.

Post 2020-08-29, 16:23

Chyba zawsze tak było – zawsze kiedy ktoś umierał mimowolnie mózg podsuwał człowiekowi wspaniałe wspomnienia. Zdaniem Frankie Adam był w porządku, ale jednocześnie Bree odrobinę go idealizowała. Czy wzięliby ślub i mieli by piękne dzieci z uroczymi policzkami, dla których Sullivan byłaby uroczą, wiecznie pijaną? Zapewne. Mimo to, Francesca zawsze głęboko wierzyła, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Oczywiście, strata tak bliskiej osoby była łamiąca życie, ale od tego Bree miała innych Sullivanów. Rodzenstwo musiało jej pomóc otrząsnąć się z tej straty i zacząć żyć dalej, żyć pełnią życia. Szczerze wierzyła, że Bree pozna kogoś wspaniałego, kogoś, kto pozwoli jej się jeszcze bardziej rozwijać i z kim będzie szczęśliwa. Na to właśnie zasługiwała, chociaż oczywistym było, że na to przyjdzie czas po żałobie, którą obecnie przeżywała.
Pokiwała głową i dziarsko ruszyła w stronę foodtrucków serwujących lane piwo. Stanęły oczywiście zaraz w kolejce, która była całkiem długa, ale nie na tyle, by rezygnować z przyjemności orzeźwienia chłodnym piwem.
– Mogłam też mu powiedzieć, że mam bliźniaczkę, a on to kupił. I mieszka w tym samym budynku co ja – jęknęła cicho i pacnęła się w czoło, bo to naprawdę było zbyt idiotyczne, nawet jak na samą zainteresowaną. Odetchnęła ciężko i wzruszyła ramionami. – Powiem tylko, że możliwe, że jak zapuka do moich drzwi, to nadal będę Inez. Chcoiaż to troszeczkę nieprofesjonalne. Tyci tyci – wzruszyła ramionami. Inna sprawa, że to kłamstwo zabrnęło teraz chyba już minimalnie za daleko, by się przyznać, że jest inaczej.

Post 2020-08-30, 12:50

To prawda, Bree faktycznie nieco idealizowała postać swojego narzeczonego. Zwłaszcza teraz, kiedy odszedł na zawsze. Adam bardzo ją uszczęśliwiał, ale tak jak każda para borykali się z pewnymi problemami. Jednak nawet pomimo wszelkich przeciwności losu, Bree zrobiłaby wszystko, aby odzyskać ukochanego. Chyba część jej bała się, że będzie sama już do końca życia. W tej chwili zdecydowanie nie widziała siebie w żadnym nowym związku. Nie miała pojęcia, kiedy poczuje się gotowa, aby wrócić do randkowania. Musiała uporządkować sobie parę spraw. Planowała wynająć nowe mieszkanie, ponieważ w obecnym zbyt dużo rzeczy przypominało jej o tym, co straciła. Dodatkowo planowała wydać kolejną książkę, a na głowie miała jeszcze kawiarnię. Bree uwielbiała prowadzić własny biznes. Sprawiało jej to dużą satysfakcję.
Szczerze mówiąc, Bree nie pamiętała, kiedy ostatnio sięgnęła po alkohol. Dziś stwierdziła jednak, że to dobry dzień, aby się trochę zabawić. W końcu nie była jeszcze taka stara i miała prawo do tego, aby korzystać z życia.
— Wiesz co? Chyba właśnie zainspirowałaś mnie do napisania książki. Nie bądź zdziwiona, gdy kolejną bohaterką mojej powieści będzie drobną, ciemnowłosą Inez — rzuciła z rozbawieniem i w teatralny sposób wywróciła oczyma.
— Ach, czyli Ci się podobało. Czuję się nieco winna z tego powodu, ale chyba brakuje mi trochę takiego szaleństwa — przyznała z ciężkim westchnieniem. Bree trochę pozazdrościła swojej młodszej siostrze, ponieważ jej życie seksualne od dawna nie było tak emocjonujące. Nigdy nie narzekała na swojego narzeczonego, aczkolwiek przez te wszystkie lata zdążyli popaść w rutynę.

Post 2020-09-14, 11:56

Frankie uważała, że to właściwie normalne – zawsze idealizowało się osoby, które zmarły. Nie pamiętało się złych rzeczy tylko te dobre. Beznadziejne wspomnienia znikały, wyparte przez cudowne chwile, bo przecież o zmarłych nie wypadało mówić, a nawet myśleć złych rzeczy, a szkoda. Młodsza Sullivan uważała, że skoro ktoś umarł, to niekoniecznie wymazywało jakieś beznadziejne zachowania. Inna sprawa, że kiedy został zabity jakiś kryminalista, to nie mogła powiedzieć rodzinie ofiary „hej, co się tak smucicie, przecież był ludzkim śmieciem!”, bo byłoby to cholernie nieempatyczne i po prostu beznadziejne.
– Chyste, pozmieniaj imiona chociaż! – zaśmiała się cicho, bo Inez była całkiem ciekawą postacią. Tak czy siak, Frankie naprawdę nie chciała aż tak się wychylać, zrobiła co musiała, żeby przetrwać, nie sądziła, że będzie gliną prowadzącą sprawę zabójstwa kolegi typa z którym zaliczyła jedną noc. Ech, los zawsze musiał ją czymś pokarać, ale chyba powoli się do tego przyzwyczajała.
– Może nie był to seks mojego życia, ale było przyjemnie, a gość jest przystojny – uśmiechnęła się, wzruszając ramionami. - Musisz się rozruszać. Wiesz co zrobimy w weekend? Pójdziemy do klubu, upijemy się i zapomnimy o problemach – zadecydowała, nie chcąc słyszeć sprzeciwu. Wiedziała, że starszej Sullivan zdecydowanie się to przyda, a potem z pewnością wypiły swoje piwerka i poszły się bawić na koncercie!

zt