– Szkoda koszuli, podłożymy ten obrzydliwy, pomarańczowy kombinezon – puściła mu oczko i uśmiechnęła się do niego delikatnie. Wiedziała, że nie mogła sobie pozwolić na wycie, bo już pewnie swoje wypłakała, kiedy się dowiedziała o ciąży, teraz funkcjonowała już względnie normalnie. Względnie, bo Lily często darła swój piękny ryj, a ona robiła za jej pit bulla, bo jednak napierdalać umiała się delikatnie mówiąc, dużo lepiej.
Pewnie tylko dzięki Chrisowi żadna do izolatki nie trafiła.
– Nie dopuściłabym do tego – powiedziała z uroczym uśmiechem, ale kiedy powiedział, że mają zagwarantowaną furę kurewsko słodkich kremówek, aż westchnęła z rozmarzeniem. Zabiłaby za taką kremówkę, serio. Zaraz jednak spoważniała i spojrzała mu w oczy, mocno chwytając go za twarz.
– Nie przepraszaj mnie za nic. Nic złego nie zrobiłeś, nie w tym temacie, okej? Tylko pomagałeś, więc nie przepraszaj. Sama się w to wpakowałam – powiedziała cicho, patrząc mu w oczy i musnęła czule jego usta.
– Marcus tu był. Na intymnym widzeniu, ale no… Rozmawialiśmy tylko. I wie o dziecku, bo przyszedł w dniu, w którym się dowiedziałam i musiałam komuś powiedzieć, bo rozsadzało mi mózg – przyznała cicho. A potem mówił, że chciał, żeby byli bezpieczni i w ogóle rozczulał ją tym maksymalnie.
– Och, byłam singielką? Więęęc już nie jestem? Bo nie wiedziałam, że nie jestem. To oznacza, że muszę skończyć gorące romanse z moimi sukami tutaj? – poruszyła brwiami, wlepiając w niego spojrzenie, bo trochę go za słówka łapała, ale no nie brała pod uwagę, że są razem, bo jej na obiecaną randkę nie zabrał!
