autor

[Rosemarie Herondale]

Westchnęła cicho, widząc jego spojrzenie. Generalnie rozumiała, że mógł być zdenerwowany, ale nie chciała tutaj nakręcać i rozkręcać dramy, serio. Po prostu uważała, że to wszystko nie było do końca jego biznesem, eh.
– Doskonale wiesz co – odparła, wzruszając ramionami, bo widziała, że wewnętrznie go nosiło. – Sądzisz, że coś się zmieniło od wczoraj? Już ci mówiłam, nie jesteśmy razem – wzruszyła ramionami, bo to akurat była prawda – nie byli ze sobą. Mimo to, odetchnęła głęboko.
– Jesteś wkurwiony, ale… W zasadzie sama nie wiem, czy masz prawo, tak szczerze. Bo nie jesteśmy razem – dodała, bo nie byli, nie zdradziła go ani nic w tym rodzaju, więc… No. A że miała pierdolnik w głowie i teraz wcale nie była pewna, czy istotnie, zamierzała do niego wrócić, czy może lepiej będzie się jednak wycofać dla dobra małej i wszystkich dookoła.

[Marcus Halloway]

On też nie chciał rozkręcać dramy, dlatego wyszedł ochłonąć zanim cokolwiek głupiego zrobi i powie. Chciał się wykazać odrobiną chociaż dorosłości, a nie rozpierdalać dramę stulecia, tak?
- Nie wiem, po prostu sypiacie razem, dlatego zapytałem - odparł, wzruszajac ramionami. Jak ktoś nie był razem, a mieszkał ze sobą, spał razem i bawił się ogólnie w rodzinę to też coś dziwnego, prawda? Przynajmniej jego zdaniem. Odetchnął głęboko słysząc jej słowa.
- Nie jestem wkurwiony, bardziej zraniony ale nazywaj to jak chcesz - on po prostu uważał, że potwierdziła tym czymś, co miała z Eliasem wszystko o co był zazdrosny, ale naprawdę nie chciał się kłócić. - Nie mam, dlatego wyszedłem i nie chcę się czepiać. Ale nie odpowiedziałaś na moje pytanie odnośnie tego, czy zamierzacie do siebie wrócić - dodał jeszcze, bo jaki był problem w odpowiedzeniu na nie? Chciał po prostu wiedzieć.

[Rosemarie Herondale]

No i Roro była nawet całkiem dumna, że nie rozjebał dramy, bo pewnie by musieli go wyprowadzić i wyrzucić z willi, a na co to komu? Westchnęła cicho i pokiwała głową.
– Sypiamy, fakt – powiedziała, kręcąc jakimś pierścionkiem na palcu i nieco nerwowo machając nóżkami, bo nadal na gzymsie sobie siedziała kulturalnie. Nie zamierzała zaprzeczać, bo mała już i tak ją wysprzęgliła, nie?
– To ty w zasadzie ze mną zerwałeś, Mark. Sam stwierdziłeś, że nie wiesz po co to wszystko, więc nie bardzo wiem, co jest teraz nie tak – spojrzała mu w oczy, bo taka była prawda, chociaż wiedziała, że po prostu ją kochał i dlatego był zraniony.
– Nie rozmawialiśmy o tym, po prostu staram się dobrze bawić i nie analizować wszystkiego zbyt mocno – odparła spokojnie, bo w sumie nie do końca było to kłamstwo. Naprawdę się starała, chociaż chomik w jej mózgu teraz zapierdalał w kołowrotku tak, że prawie mózg jej płonął.

[Marcus Halloway]

- Rozumiem - odpowiedział jedynie, bo teoretycznie rozumiał, w praktyce bolało go to jakoś emocjonalnie bo wiedział, że nie tylko sypiała z nim w łożku, ale robiła też inne rzeczy o czym myśleć generalnie nie chciał - bo mimo wszystko mogła robić co tylko chciała.
- Nie, ja tylko zapytałem jaki to ma sens. A ty się wyprowadziłaś - bo on nie do końca chciał wtedy z nią zerwać, chciał to jakoś poukładać tylko nie wiedział jak a że wyszżło jak wyszło... cóż.
- Okej, mam nadzieję, że będziesz szczęśliwa - powiedział cicho, wywalając niedopałek do jakiejś popielniczki i po prostu wrócił do środka, ale nie na śniadanie tylko do przydzielonej mu sypialni.

| ztx2