autor

[Jason Rosenthal]

Kiedy Nell do niego zadzwoniła, nie planował odbierać, ale dobijała się tyle razy, że albo musiałby ją zablokować, albo wyrzucić telefon przez okno, a i to pewnie by nie pomogło, bo wjebałaby się mu do biura. Dzięki Bogu, że odebrał, bo gdy powiedziała, że jest w ciąży, to czuł, jakby dostał zawału serca, serio. Cały świat się zatrzymał. Kurwa, przecież się zabezpieczali, nie? Całe szczęście, że nie wjebała się mu do biura i o tym nie powiedziała, ale przez to generalnie uznał, że musi o tym powiedzieć Lexie, zanim popierdolona Nellie to zrobi. Teraz, po uśpieniu Lils generalnie siedział w salonie i ciężko rozkminiał, jak żyć.
- Musimy porozmawiać - powiedział w końcu, kiedy zobaczył Lexie. Zacisnął delikatnie usta i odetchnął głęboko. Cały dzień to mielił w głowie, cały dzień i dalej nie wiedział, jak to powiedzieć. W głowie cały czas miał słowa Nellie i miał ochote sie porzygać jak tylko o nich myślał.
- Dzwoniła Elena - zaczął nieco ostrożnie, przygryzając lekko dolną wargę i upijając trochę whisky, której sobie nalał kilka minut wcześniej, bo po kąpieli Lils zawsze szklaneczki potrzebował.
- Jest ze mną w ciąży - spuścił wzrok na szklankę, którą obracał teraz nerwowo w rękach. I czekał na reakcję, nie będąc nawet do końca w stanie podnieść wzroku na Lexie, bo cholernie się bał jej reakcji.