– Nadal mam, kolekcjonuję broń, ale całość jest w oddzielnym schowku-pomieszczeniu, do którego tylko ja mam dostęp i które nie znajduje się w tym apartamencie – dodał od razu, żeby nie myślała, że nagle Lily mogłaby się dobrać do broni, bo akurat schowki miał wszystkie pewnie na odcisk palca albo na jakieś kody, które znał tylko on i Ted.
– Między innymi, czasami to bankiety, czasami transakcje. Różnie bywa – wzruszył ramionami, bo taka była prawda, jednak zamarł, gdy spytała, czy kogoś kiedyś zabił. Jak miał jej odpowiedzieć na takie pytanie? Odetchnął głęboko i odpalił papierosa, bo w sumie nie spodziewał się takiego obrotu tej rozmowy.
– W obronie własnej – powiedział w końcu, bo nie zabijał ludzi bez powodu, wyłącznie, gdy rozpierdalało się piekło, a on nie chciał dać się zabić. – Trochę jak Ness – dodał jeszcze, bo na bank Nestie też się coś takiego zdarzyło, a wiedział to od Teda, bo od kogo innego. Tony i Ted byli trochę jak baby, zawsze ze sobą gadali o wszystkim.
