autor

[Marnie Callaghan]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://img5.goodfon.com/wallpaper/nbig ... jpg"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Marnie Callaghan</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>po prostu Marnie</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>13 sierpnia 1993, Seattle</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>fremont</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>panna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>heteroseksualna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>recepcjonistka</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>The Edgewater Hotel</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>ateistka</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowa</h1> <h2>w seattle od zawsze</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">
Dawno, dawno temu, w pewien ponury i deszczowy, choć ciepły wieczór, w jednym ze szpitali w Seattle, na świat przyszła Marnie wiecznie się drąca Callaghan. Środkowe dziecko, a później także i wrzód na dupie całej rodziny — chyba nie było na świecie dziecka, które zadawałoby tyle pytań i jednocześnie potrafiłoby swoją paplaniną zamęczyć drugiego człowieka na śmierć. Przy okazji doprowadzała też rodziców do szewskiej pasji, gdy co najmniej raz na dwa tygodnie zmieniały jej się zainteresowania i, na przykład, zamiast grać na pianinie, które kupili specjalnie dla niej, nagle decydowała się uczyć jazdy figurowej, by zaraz rzucić strój oraz łyżwy w kąt i zacząć uczęszczać na wieczorki poezji śpiewanej. Wszystko, czego się tykała, porzucała już po kilku tygodniach, czasem nawet i dniach — zaczynała coś, a potem tego nie kończyła. <br>
Nie inaczej było z chłopcami. Zaczęło się już w pierwszej klasie od pewnego rudego, piegowatego i nieco nieśmiałego chłopca, którego imienia już nawet nie pamięta — złamała mu serce raptem po trzech dniach ich związku. Potem był Barry, przyjaciel od małego, którego odbiła swojej koleżance z czystej zazdrości, a potem zostawiła. Był też Harold, Connor, Blaise i Gregory, po którym już chyba straciła rachubę. Dopiero w ostatniej klasie szkoły średniej straciła głowę na dłużej, ale i jemu złamała biedne serce, gdy postanowiła wyjechać na drugi koniec kraju, by tam studiować.<br>
Studia to też temat szeroki i długi, jak rzeka. Po kilku miesiącach wróciła do Seattle, zmieniając nie tylko uczelnię, ale i kierunek, który i tak porzuciła po roku. Mimo dziewiętnastu lat na karku wciąż nie mogła się zdecydować, czego pragnie od życia. W końcu rzuciła studia na dobre i wyjechała na wolontariat do Afryki, by znowu wrócić do rodzinnego miasta po półtora roku. Wtedy też zaczęła łapać się różnych prac — a to jako kelnerka w jednej restauracji, potem w innej, następnie w barze, by zaraz potem zostać pokojówką w hotelu pięciogwiazdkowym, ale i tę pracę bardzo szybko rzuciła. Pracowała też jako rejestratorka w przychodni weterynaryjnej i opiekunka fok w zoo, w zasadzie szukała pracy wszędzie, aby tylko nie pomagać ojcu w jego knajpie, nie chcąc się z nim sprzeczać i kłócić. <br>
Z perspektywy czasu właśnie tego żałuje najbardziej — że nie spędzała z ojcem więcej czasu. Tak to już jednak jest, że doceniamy to, co mamy dopiero wtedy, gdy to stracimy. Śmierć ojca zdecydowanie była mocnym ciosem dla Marnie, była też powodem, przez który wreszcie się trochę ogarnęła i wzięła za siebie. Znalazła pracę, której nie rzuciła po kilku tygodniach, wynajęła własne mieszkanie, a nie ciasny pokój w mieszkaniu z obcymi ludźmi, a nawet kupiła sobie złotą rybkę (na inne zwierzęta wciąż nie była wystarczająco odpowiedzialna). Zaczęła się nawet wtrącać w biznes ojca, który po jego śmierci zaczęła dzielić z resztą rodzeństwa. Rzecz jasna niewiele tam robi, ale lubi mieć własne zdanie. Jedyne, co się nie zmieniło w jej życiu, to podejście do związków — wciąż nie potrafi się zaangażować i zaczyna być coraz bardziej pewna, że skończy jako stara panna.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in">
— Tak w zasadzie niczym konkretnym się nie interesuje, lubi wszystko po trochu. Wieczorami ogląda seriale na Netflixie, zajadając się lodami, czasem bawi się w kolorowanki, niekiedy też czyta, głównie książki fantasy i powieści romantyczne, a w pracy gdy się nudzi, rozwiązuje krzyżówki. No i oczywiście nadal próbuje różnych rzeczy, od jakiegoś czasu ma w planach nauczyć się robić na drutach. <br>
— Nie znosi ćwiczyć, jedyną czynnością fizyczną, która jest całkiem przyjemna to joga i uczęszcza na nią regularnie od kilku miesięcy. Chyba tylko dzięki temu jest w stanie wejść na swoje piętro bez większej zadyszki, gdy w budynku zepsuje się winda.
— Kocha gorącą czekoladę w jesienne wieczory, kwaśne lemoniady w upalne lato i szoty w każdy dzień roku (ale tylko wieczorami, bo do alkoholiczki, która pić zaczyna o dwunastej jeszcze jej daleko). <br>
— Całkiem nieźle radzi sobie w kuchni, a wszystko dzięki matce, której to pomagała przy obiadach, gdy jeszcze mieszkała z rodzicami. Zazwyczaj jednak nie chce jej się gotować, więc zamawia coś na wynos albo wprasza się do mamy na obiad (ewentualnie do któregoś z rodzeństwa).<br>
— Uwielbia kupować przez internet różne duperele — poduszki na łóżko, świeczki, koce, figurki, które ustawia na szafkach, gadżety do kuchni, których później i tak nie używa i wiele, wiele innych. Często też obdarowuje takimi rzeczami najbliższych, chociaż zdaje sobie sprawę, że wszystkie te rzeczy i tak, prędzej czy później, będą się tylko kurzyć.<br>
— Lubi śpiewać, choć głównie pod prysznicem, bo wie, że dobrego głosu to ona nie ma. Pijanej jej to jednak nie przeszkadza i kiedy tylko wyląduje ze znajomymi na karaoke, po kilku szotach jest pierwsza na scenie. Podobnie, gdy idą do klubu — to ona ciągnie zawsze wszystkich na parkiet.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>ola</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2>pw, potem może discord</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>teraźniejszy, trzecia</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Marnie Callaghan</h1> <h2>Ana de Armas</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

akceptacja!

Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 7 dni.