autor

[Misty Silhouette]

<div class="ds-tem0">
<div class="ds-tem1">
<div class="ds-tem2">
<div class="ds-tem3">Dziura
<div class="ds-tem4">ingerencja mg</div></div><div class="tem-in">
<br><br><br>

Sama również opadłaś z sił. Chwilę po bolesnym upadku słyszysz, jak ktoś zamyka klapę otworu, przez który jeszcze przed momentem zwisałaś. Jesteś mokra – ewidentnie wpadłaś w kałużę. Czujesz też ziemię. Wokół Ciebie panuje bezgraniczna cisza (jakimś cudem nie słyszysz już nawet cyrkowej piosenki), gdy nagle… Tup, tup, tup. Ledwie zarysowany w ciemności kontur powoli zbliża się w Twoją stronę, aż w końcu jesteś w stanie dostrzec przerażającą sylwetkę kogoś, kto wygląda zupełnie jak Slenderman. Widzisz, że trzyma nóż, którym zaczyna Cię atakować. Próbujesz odeprzeć atak.

Rzuć kostką d3 na powodzenie.

Wypada 1 – resztkami sił udaje Ci się wytrącić nóż z ręki napastnika.
Wypada 2 – napastnik zranił Cię w brzuch, jednak nie jest to głęboka rana. Wciąż możesz się bronić.
Wypada 3 – napastnik godzi Cię nożem w udo – krew tryska z rany, a Ty po kilku sekundach tracisz przytomność.

Kod: Zaznacz cały

[dice]d3[/dice]

</div></div> </div></div>

[darby walmsley]

Po co wychodziła z domu, mając tak złe przeczucia? Dlaczego dała się namówić na tę straszną imprezę, która w ostateczności imprezą wcale nie była? I dlaczego to akurat ona miała takiego okropnego pecha? Cóż, to ostatnie było akurat do przewidzenia. Darby panikowała; krzyczała, płakała, wymachiwała nogą, którą cały czas ktoś trzymał, aczkolwiek nadal nie potrafiła wyrwać się z uścisku – nawet przy pomocy Roberta oraz Philipa. Mijały kolejne sekundy, które wydawały się być wiecznością i powoli zaczęła tracić siły, więc ostatecznie jej ręka wyślizgnęła się w uchwytu i Walmsley poleciała w dół, prosto do …
Nie wiedziała, gdzie się znalazła. Usłyszała jedynie głuchy stukot, gdy zamknęła się nad nią klapa oraz chlupnięcie, gdy wylądowała w kałuży. W ciemności nie widziała zbyt wiele dookoła siebie. Czuła, że jej sukienka jest przemoczona; ponadto było jej zimno i miała dreszcze. Wiedziała, że na ten moment krzykiem niewiele zdziała – zresztą, nie miała już w płucach siły, żeby wydobyć z siebie jakikolwiek dźwięk. Panicznie bała się wstać, chociaż wiedziała, że powinna przynajmniej spróbować się stamtąd wydostać – gdy nagle dźwięk czyichś kroków wywołał u niej gęsią skórkę. Wzdrygnęła się i niepewnie wstała, gotowa, żeby zareagować. Serce waliło jej niemiłosiernie, aczkolwiek nie wiedziała nawet, z której strony ktoś nadchodzi. Dopóki nie zauważyła zarysu jego sylwetki. Dopóki nie zbliżył się do niej na niebezpiecznie małą odległość. Dopóki nie zauważyła noża w jego ręce. I chociaż jej atak paniki osiągnął już apogeum i nie miała pojęcia, co robi, desperacko próbowała odeprzeć atak.

[dice]d3 = 47558572 [/dice]

[Misty Silhouette]

<div class="ds-tem0">
<div class="ds-tem1">
<div class="ds-tem2">
<div class="ds-tem3">Dziura
<div class="ds-tem4">ingerencja mg</div></div><div class="tem-in">
Darby
Słodka, mała, niewinna Darby. Stajesz oko w oko z własnym strachem, początkowo krzyczysz, nie wiesz co robić, chcesz uciec stąd jak najdalej, ale nóż w dłoni napastnika przebranego za Klauna zdaje się do ciebie zbliżać. Nawet nie wiesz kiedy rani cię w brzuch - czujesz jak materiał sukienki przesiąka ci brunatną mazią, czujesz jej zapach i promieniujący ból. Upadasz na kolana i chcesz się poddać, ale może to zastrzyk adrenaliny albo zwykłe szaleństwo każe próbować ci się bronić? Podnosisz się, wykorzystujesz chwilę nieuwagi napastnika i ranisz go dwa razy nożem: w udo i w bok. Zerkasz w kierunku drzwi, widzisz, że są otwarte, wybiegasz przez nie, zatrzaskując za sobą z łoskotem. Resztkami sił, rozhisteryzowana wydostajesz się na zewnątrz gdzie panuje... zupełna cisza. Czy to możliwe, że uciekli i zostawili cię tutaj samą? Kawałek dalej widzisz majaczące syreny nadjeżdżającej straży, może to twoja szansa na pomoc? Ani Cosmo, ani Robert, ani Philip ci jej nie udzielili.

Możesz odebrać za event łącznie 7 punktów.
Dziękuję za wspólną zabawę!

</div></div> </div></div>