autor

[Alexandra Charlestone]

- Nie chcę mieć zawsze rację. Jedyne czego chcę zawsze to ciebie - rzuciła to jeszcze w nerwach, ale kiedy klapnęli na ziemię, posłała mu nawet lekko rozbawione spojrzenie zza łez które nadal widniały w jej oczach. - Nie może być niczego po tobie, bo wszystko po tobie nie miałoby sensu. Jak mogłabym potem kochać kogoś innego? Nie chcę o tym nawet myśleć - powiedziała cicho, sama się teraz w niego wpatrywała cholernie zakochanym wzrokiem, gładząc palcami jego policzek i próbując się uspokoić, bo nie powinna płakać zdecydowanie. Nie w dniu swoich urodzin i do tego przez taką pierdołę. W jej głowie, byli sobie całkowicie przeznaczenia i jakby ktoś chciał jej powiedzieć, że to nie prawda, totalnie by tego kogoś zjechała jak szmatę, po prostu. Mimo, że nastolatką już nie była i pierwszą miłość miała za sobą, to przy Joshu… miała wrażenie, że żadna inna miłość przedtem po prostu nie istniała. Pokiwała głową na jego słowa.
- Nie mogę się doczekać całego naszego życia razem - stwierdziła, uśmiechając się coraz szerzej przy każdym pocałunku który składał na jej buzi. - Ale proszę cię, nie ciśnij Niko. Jest dla mnie ważny. Okej? Nie musisz być naprawdę zazdrosny o nikogo - poprosiła jeszcze, wpijając się teraz w jego usta, przez co pewnie się niemal położył na tym tarasie ale uznala, że jebać, najwyżej będą chorzy i będą zdychać razem pod kołderką. - Kocham cię, idioto - wymamrotała spod jego ust.

[Josh Williams]

– I masz mnie. Na zawsze – mruknął cicho i uśmiechnął się do niej uroczo, bo miała go w całości. Pokiwał głową, gdy powiedziała, że nie chce nawet myśleć o kochaniu kogoś innego. On w zasadzie miał podobnie. Nie umiał nawet myśleć o tym, że mógłby kochać kogokolwiek poza nia.
Tak wiec trzymał ją w ramionach i uśmiechał się delikatnie, bo wiedział, że trzymał w nich po prostu cały swój świat. Ona nim była bez dwóch zdań. Odetchnął głęboko, napawając się jej zapachem i bliskością.
– Ja też i jak Cece i James się ogarną, to będziemy mieć śliczne przyszywane dzieci oprócz swoich do rozpieszczania. Nie wiem, czy widziałaś, jak lecieli w ślinę – zaśmiał się pod nosem, puszczając jej oczko.
– Okej – odparł tylko na słowa Lexie. – Ja ciebie też – zamruczał cicho i całował ją teraz cholernie namiętnie, obejmując ją mocno w talii i nie przejmując się zupełnie, że potem będą musieli pewnie pić jakiś ohydny rosół, który spróbuje dla nich przygotować Cece.

ztx2