autor

[Elaine Townsend]

Elaine była trochę w szoku, gdy usłyszała dwa bicia serduszek na USG. No nie spodziewała się jakoś kompletnie, że zajdzie w ciążę z bliźniakami. Nie, żeby jej to nie cieszyło, bo cieszyło cholernie, ale z drugiej strony była absolutnie przerażona, bo dwójka dzieci to dwa razy więcej niż myślała, że będą mieli. Poza tym ciąża bliźniacza zazwyczaj była ciążą podwyższonego ryzyka i lekarz ją zapewnił, że wszystko będzie w porządku i że na razie ciąża przebiega w zasadzie wzorcowo.
Tak czy siak, jadąc samochodem dostała smsa od Teda i mimochodem się spięła. Pytał o Joe. Minął meisiąc. Miesiąc odkąd żyła z tym sekretem. Miesiąc, odkąd nie powiedziała Isaakowi, ale ta wiadomość sprawiła, że uznała, że musi mu powiedzieć. W domu.
- Więc będziemy mieć bliźniaki. Widzisz, Costas, jak ustrzeliłeś? - uśmiechnęła się lekko, wrzucając telefon do torebki. - Myślisz, że moje cycki są za duże? - spytała, spoglądając teraz w swój dekolt, bo chciała oderwać swoje własne myśli od tego pieprzonego smsa.

[Isaak Costas]

Isaak się nie spodziewał, ale trochę brał pod uwagę, że skoro to naturalna ciąża, to na bliźniaki mieli naprawdę sporą szansę - w końcu oboje bliźniakami byli, nie? Dlatego gdy zobaczył te dwa, bijące serduszka, buzia mu się cieszyła okropnie i jarał się tym wszystkim jeszcze bardziej. Inna sprawa, że nastroje Ellie też go gniotły, ale wszystko rozumiał - a dzięki temu, że na raz strzelili dwójkę to nie będą musieli robić większej ilości Widział jej minę gdy dostała smsa, ale w pierwszej chwili nie pytał. Nie, bo zaczęła mówić o dzieciach.
- Takie geny bliźniaków, poza tym starałem się zrobić dla nas coś dobrego i za jednym zamachem mamy dwójkę, widzisz? - zaśmiał się cicho, a na jej pytanie zmarszczył czoło. - Lubiłem twoje cycki zanim urosły. Teraz też je lubię. Po prostu lubię je, odrobinę mniejsze czy odrobinę wieksze, bez różnicy. Zawsze jesteś piękna i seksowna - wyszczerzył się do niej, ale zaraz odrobinę spoważniał. - Kto do ciebie pisał? Nie wyglądałaś na zadowoloną - zapytał, bo po prostu był ciekawy, no.

[Elaine Townsend]

W zasadzie faktycznie, jej nastroje ją samą dobijały, chociaż nie bardziej niż ciągłe wymioty, które okrutnie ją męczyły – szczególnie w przypadku krewetek i czekolady. Wystarczało, że czuła zapach i od razu niemalże zwracała swoje wnętrzności. Tak czy siak, kiedy wspomniał, że takie geny bliźniaków, pokiwała głową nieco zamyślona.
– Owszem, widzę. I nie mogłabym sobie wymarzyć bardziej idealnego męża i ojca dla maluszków – powiedziała, lekko chwytając go za dłoń i unosząc ją do swoich ust. Naprawdę tak uważała. – I to jest najlepsza odpowiedź – wyszczerzyła się do niego. – Och, ja… – westchnęła cicho, a że pewnie zajechali do domu, to wysiadła powoli, zaczynając się nerwowo bawić obrączką.
– Ted – odparła, otwierając drzwi do domu, a gdy się znaleźli w salonie, odetchnęła głęboko. – Pyta o Joe. Jest coś, czego ci nie powiedziałam, Isaak - westchnęła ciężko, wyraźnie zestresowana, zaczynając się przechadzać po salonie. No była całkiem duża sprawa, której mu nie powiedziała, niestety. A skoro Ted się zainteresował tematem, to było chujowo. Maks chujowo.

[Isaak Costas]

Znaczy, to też nie tak, że tych nastrojów nie mógł znieść, ale wiadomo, sam się wszystkiego dopiero uczył, nigdy przedtem nie mieszkał z ciężarną, toteż wszystko było dla niego nowe, nie?
- Moje odpowiedzi zawsze są dobre - co prawda, trochę go Bill poduczał z rozmawiania z ciężarnymi, ale też wiedział, że Callie nie miała takich nastrojów w ciąży. A Isaak naprawdę starał się robić wszystko, żeby po pierwsze Ellie nie czuła się z powodu tych nastrojów winna, a po drugie żeby ogólnie w samej ciąży czuła się jak najlepiej. Zobaczył jej minę, ale faktycznie, tematu nie drążył chwilowo. Dopiero jak weszli do domu.
- A czego mi nie powiedziałaś związanego z Joe? - zapytał spokojnie, bo zastanawiali się z Billem, co Calls zrobiła że Joseph nagle zniknął, ale skoro żadna z nich o tym nie mówiła to jakoś mocno nie wnikali, przejęci ciążami i tak dalej.

[Elaine Townsend]

Ona też się tego uczyła, bo zazwyczaj była dość racjonalna, a huśtawki nastrojów, które doświadczała, w zasadzie męczyły też ją samą. Gdyby nie trafili dwójki za jednym razem, chyba faktycznie skorzystaliby z opcji adopcji, bo drugi raz przez to przechodzić mogłoby być lekko problematyczne, nawet jeśli maluszki kochała całym sercem.
– Owszem – uśmiechnęła się do niego – Dlatego zostałeś moim mężem – zamruczała cicho, spoglądając mu w oczy. – No i dlatego, że cię trochę kocham czy tam coś – puściłą mu oczko, bo kochała go najmocniej na świecie i doskonale o tym wiedział. Odetchnęła głęboko, sadzając go na kanapie, a sama chodziła przed nim w tę i z powrotem.
– Tamtej nocy, gdy zniknęłam u Calls coś się stało. Ona… Ona go zastrzeliła. Pamiętasz, pytałeś, czemu mam ziemię we włosach. Bo go zakopywałyśmy na cmentarzu. Ja to zrobiłam w zasadzie, bo wiedziałam, że Callie jest w ciąży, a o swojej nie wiedziałam. No i wpadłam do grobu- pokręciła głową ni to rozbawiona, ni to wkurwiona. – Dlatego Joe nie stanowi problemu. Bo nie żyje – stanęła w końcu przed nim, nerwowo bawiąc się obrączką.

[Isaak Costas]

- Tylko trochę? No wiesz, Ellie, to cios w samo serce, bo ja cię kocham nad życie - westchnął teatralnie, ale zaśmiał się zaraz cicho. Jasne, że kochał ją nad życie - zrobiłby dla niej absolutnie wszystko, nawet rzeczy niemoralne i niezgodne z prawem. Inna sprawa, że gdy usłyszał co zrobiła Callie, a potem co zrobiła sama Ellie, spojrzał na nią z lekkim szokiem.
- Jak to strzeliła? Dlaczego nie dzwoniłyście? Kurwa, żadna z was nie powinna zakopywać żadnych zwłok, nie ważne czy w ciąży czy nie - ale nie mówił tego jakoś wkurzony, bardziej zmartwiony, bo… nigdy nie chciał, żeby którakolwiek z nich była w tym świecie. Po prostu nie. Powinny być od tego jak najdalej, były kobietami, ich kobietami, delikatnymi stworzeniami… kiedy więc się zatrzymała, Isaak od razu do niej podszedł i złapał ją za dłonie. - Jesteśmy po to, żebyście nie musiały robić same takich rzeczy, rozumiesz Ellie? Jestem z was dumny, jesteście naprawdę dzielne, ale… powinnyście nam powiedzieć. - ujał w dłonie jej twarz i złożył czułego buziaka na jej czole. - Radzisz sobie? Z tym emocjonalnie? - zapytał spokojnie, bo on swój pierwszy raz zakopywania zwłok pamiętał i to nie było nic przyjemnego dla głowy.

[Elaine Townsend]

– Trochę bardziej niż trochę – uśmiechnęła się do niego słodko, bo i ona kochała go nad życie. W końcu nawet dla niego zakopała zwłoki, nie? – Zrobiłabym dla ciebie wszystko – powiedziała cicho, patrząc mu w oczy i mówiła szczerze. Niezależnie o co by chodziło, zrobiłaby dla niego każdą rzecz. Westchnęła mimochodem, słysząc jego słowa.
– Bo byliście na dozorze. Byliście być może obserwowani. Nie mogłyśmy ryzykować, że ktoś zobaczy, że tym razem pójdziecie siedzieć za zabójstwo – powiedziała cicho, patrząc na niego z lekką konsternacją, bo nie była do końca pewna, jak może mu to wyjaśnić racjonalnie. Mimo to, nie chciała, żeby jakoś inaczej na nią patrzył przez to wszystko, z oczywistych względów. Mógłby zacząć patrzeć na nią inaczej, gdyby wiedział, do czego była zdolna, prawda? Zacisnęła jednak palce na jego dłoniach lekko.
– Musiałyśmy to zrobić same, bo byście przyjechali, a nie mogłyśmy was w to mieszać, ale Ted zaczyna się martwić – powiedziała, zaciskając usta, ale objęła go zaraz ramionami i się do niego przytuliła. Odetchnęła jednak zaraz głęboko.
– Wyjścia za bardzo nie mam, prawda? Poza tym są maluchy. I wiem, że ostatnio to też dla ciebie trochę dużo z moimi nastrojami i tak dalej – przygryzła dolną wargę, zerkając mu w oczy.

[Isaak Costas]

- To mogłyście ściągnąć któregoś ochroniarza, cokolwiek. Twoje dłonie… - teraz je faktycznie ujął i spojrzał na te małe rączki z troską. - One nie powinny robić takich rzeczy, Elaine. Wystarczy, że moje nie są do końca czyste. Twoje nie mogą się babrać w takich gównach, rozumiesz? - musiała rozumieć, bo mieli mieć dzieci i wystarczyło, że jedno z nich miało ludzką krew na rękach. Oboje jej mieć nie powinni bo to mogło prowadzić do problemów, gdyby cokolwiek poszło nie tak. i nie, nie patrzył na nią inaczej - teraz kochał ją jeszcze bardziej, ale jednocześnie bardziej się troszczył.
- Wiesz, że jeśli Ted się dowie, będziemy musieli… się go pozbyć, prawda? - zapytał ostrożnie, nie chcąc jej denerwować ale musiała znać realia takiej ewentualności. Niestety. Gdy się przytuliła, złożył czuły pocałunek na czubku jej głowy, mocno obejmując ramionami i pokręcił głową.
- Masz, teraz już o wszystkim wiem, więc jeśli potrzebowałabyś o tym porozmawiać, jestem tutaj. Zawsze jestem i zawsze będę - i nie mówił teraz tego tylko jako jej mąż, ale przede wszystkim jako przyjaciel. Oni z Billem też nie czuli się dobrze na początku z tym, co czasami musieli robić - aż w końcu wyrobili sobie tolerancje na pewne rzeczy i teraz mogli normalnie sobie kanapkę zjeść nad czyimś ciałem albo coś w tym rodzaju - To nie twoje nastroje, tylko hormony, takze nie przejmuj się. Czytam dużo poradników - zażartował, odsuwając ją trochę od siebie i musnąl palcami jej nos. - Mam nadzieję, że więcej coś takiego się nie wydarzy, ale jeśli… nie musicie sobie radzić z tym we dwie, pamiętaj - powiedział z bladym uśmiechem.

[Elaine Townsend]

– Nie, to musiało zostać między nami, nikomu nie ufałyśmy na tyle – poza nim i Billem nikt nie mógł wiedzieć, bo mimo paktu, wiedziała doskonale, że musiały mieć zaufanych ludzi – i były nimi one same. Cóż. Pokiwała głową powoli, gdy wspomniał o Teddym.
– Wiem, ale nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Kocham cię całym sercem i nie interesuje mnie, kogo musze pozbyć się po drodze – powiedziała cicho, patrząc mu w iczy i wtulając się w niego, szczelnie obejmując go ramionami.
– To było okropne, kiedy ich zastałam, ta kałuża krwi, szorowanie detergentem... – wyliczała cicho, wpatrując się w jego oczy, ale nadal ją sumienie zżerało, bo jaki chujowy by nie był Joe, był bratem Teda, nie? Chciała to zalatwić w miarę szybko i sprawnie. I jakoś poszło, nie?
– Obiecujesz? – wyszeptała cicho, patrząc w jego ciemne oczy i lekko przerażona tym wszystkim, bo chyba zaczynało to do niej dochodzić. Odetchnęła głęboko, czując jego perfumy i głaskała teraz jego koszulę w ramach emocjonalnego ukojenia.
– Zauważyłam i za to kocham cię jeszcze bardzie - powiedziała cicho, patrząc mu w oczy. Kiedy jednak wspomniał, że nie muszą same sobie z tym radzić, odetchnęła.
- Wiem, ale nie przezyłabym tak długiej rozłąki. Zrobiłam co musiałam dla nas i naszej rodziny – delikatnie ujęła jego dłoń i lekko zsunęła na swoje podbrzusze. Zrobiłą to dla nich. Tak po prostu.

[Isaak Costas]

Pokiwał głową ze zrozumieniem, bo naprawdę rozumiał ich punkt widzenia i szanował to, że cały miesiąc umiały to ukryć, chociaż Isaak widział czasami po Elaine, że coś było nie tak, ale przedtem zwalał to na poczet hormonów i w ogóle. Teraz trochę bardziej to miało sens. Odetchnął cicho.
- Mam nadzieję, że nie będziemy musieli się nikogo więcej pozbywać - chociaż zabicie Teda wydawało mu się ostro realne. Podejrzewał, że Stiller tak łatwo tematu nie odpuści jeśli to wyjdzie na jaw. Pogładził kciukiem jej brodę. - Nie myśl już o tym. To już za wami, nie powinnas w ciąży myśleć o takich chujowych rzeczach, Ellie - poprosił, bo nie chciał żeby się czymkolwiek stresowała czy martwiła. Inna sprawa że domyślał się, że sprzątanie tego pierdolnika było chujowe.
- Obiecuję. - powiedział, bo obiecywał jej to w pewnym sensie też w trakcie ślubu ale jeśli potrzebowała dodatkowego zapewnienia - mógł jej to powtarzać nawet kilka razy dziennie. Gładził ją delikatnie po pleckach podczas tego przytulenia. - Moje dwie wariatki - westchnął cicho z lekkim rozbawieniem, gdy Ellie powiedziała że zrobiła co musiala. Wiedział, że i jego żona i jego siostra to świruski, ale tym wszystkim tylko potwierdziły, że inne nazwiska niż Costas do nich nie pasowały - chociaż Murphy też mogło być i trochę po tych rewelacjach jeszcze bardziej chciał, żeby Calls i Bill wzięli ślub. Ale nagle zesztywniał.
- Ellie - zaczął spokojnie. - Jakiej broni użyłyście? I czy wyjęłyście z niego kulę? - odsunął ją lekko od siebie, żeby przyjrzeć się jej uważnie.

[Elaine Townsend]

Ellie ciężko szło ukrywanie. Jasne, siadała często w środku nocy z Calls, trzymała się z nią za rękę i przynosiło jej to emocjonalny komfort, z drugiej jednak strony… Cóż. Jej mąż był nadal jej mężem. Nie miała zazwyczaj sekretów przed Isaakiem i ten jeden, ogromny, okrutnie jej ciążył.
– Nie będziemy. Chociaż… No wiadomo. Zrobimy co trzeba – powiedziała spokojnie, bo to stało się chyba delikatnie mówiąc jej dywizą życiową. – Nie myślę. W zasadzie myślę głównie o tobie, o naszych maluszkach, o wszystkim tym, co sprawia nam radość, ale strasznie nie lubię mieć przed tobą tajemnic – powiedziała cicho, patrząc mu w oczy. Nienawidziła, bo świerzbił ją język, by coś powiedzieć Isaakowi. Pokiwała głową, gdy ponowił obietnicę.
– Zaraz wariatki – zaśmiała się pod nosem i spojrzała mu w oczy. A potem spoważniał. – Nierejestrowana, ta od was. Kazałam wziąć ją Callie. Dzięki bogu – a potem do niej dotarło. Kula. Kurwa, nie wyjęły kuli.
– O kurwa. Nie wyjęłyśmy. Jezu, Isaak, przepraszam. Nie pomyślałam – szepnęła cicho, bo nie pomyślała, to było pierwsze jej spotkanie z ciałem.. - Jesteś zły? - no kurwa o wszystkim pomyślała, ale nie o tym.

[Isaak Costas]

- To dobrze. Musimy myśleć głównie o maluchach, w związku z czym, zrobię ci zaraz jakieś dobre smoothie na noc - uśmiechnął się do niej delikatnie, chociaż temat kuli całkowicie go zabił bo widział po jej minie, że wcale nie wyjęły jej z ciała, a to była dość spora komplikacja - bo już pomijając, że ciało miało zły rozkład jak na ciało kogoś, kto umarł dwa lata temu oficjalnie, to jeszcze ta kula… nie dobrze.
- Dobrze, że chociaż nie zarejestrowana, ale… kule trzeba wyjmowac. Zawsze. Mam nadzieję, że ta wiedza ci się nie przyda, ale no trzeba - westchnął ciężko. Od razu wziął do ręki telefon, zaraz chcąc napisać do Billa bo niestety skoro one jej nie wyjęły, to oni to będą musieli zrobić sami. Bo zatrudniać do tego nikogo nie chciał, żeby po prostu naprawdę nikt o tym nie wiedział.
- Nie, spokojnie, nie jestem zły. Nie wiedziałyście, plus to kwestia nerwów. Załatwimy to, Ellie - złapał ją za podbródek i ucałował jej usta. A później faktycznie napisał do Billa na konsultacje

| ztx2