-Pozostańmy przy gratulacjach - odpowiedział lekko unosząc kąciki ust i przywołując na twarz subtelny uśmiech. -
Rozwodu nie trzeba współczuć, bo nie było to jakieś wstrząsające przeżycie.
W zasadzie nie kłamał, gdyż trudno byłoby mówić o traumie związanej z rozstaniem z Eleną, ale nie był też całkowicie szczery, bo - mimo upływu czasu - jeszcze nie udało mu się uporządkować i ułożyć na nowo swojego życia. Zresztą, sama przeprowadzka do Seattle, czy też raczej - ucieczka z Nowego Jorku - wiele mówiła na temat tego jak bardzo przeżył, może nie tyle sam rozwód, ale wszystko, co się z nim wiązało, z uświadomieniem sobie jego przyczyn włącznie.
-Tak czy inaczej, dziękuję. - dodał, po czym mruknął ciche "właśnie, to", gdy Ripley wymieniła nazwę firmy farmaceutycznej. -
Nigdy nie wątpiłem, że miałabyś stracić swój niepowtarzalny urok - być może odrobinę za bardzo zaakcentował przymiotnik, ale jego uśmiech pozwalał zrozumieć, że przytyk był raczej przyjacielski. -
Gratuluję, PharmaPlus to jeden z klientów-marzeń. Z tego, co pamiętam, poprzedniej agencji trzymali się prawie dekadę.
Nie miał wątpliwości, że - gdyby, oczywiście, miał realne szanse na tym etapie starać się o takiego kontrahenta - byłby to milowy krok na drodze rozwoju LightSide. Na razie jednak musiał zadowalać się, owszem - całkiem szybką - rozbudową portfolio agencji, ale jednak w oparciu o mniejszych klientów. Choć pozostawało to w sferze teoretycznych rozmyślań, nie miał też wątpliwości, że gdyby o PharmaPlus miał walczyć z Ripley, byłaby to zażarta bitwa, bowiem znał jej umiejętności i możliwości. Na szczęście, obecnie takie starcie nie wchodziło w grę.
-Jeśli decydujesz się przemeblować swoje życie, obrócić je do góry nogami, wyjazd na drugi koniec Stanów wydaje się niezłym pomysłem - odpowiedział między łykami kawy czarnej, mocnej kawy. - Seattle jest wystarczająco daleko Nowego Jorku, bym mógł ze stuprocentową pewnością niektóre rzeczy zostawić za sobą. To, że akurat urzęduję w tym samym budynku, co Tune Agency, jest przypadkiem.
Nie bez powodu wcześniej wspominał o rozwodzie, który - oprócz tego, że był rzeczywistą i prawdziwą przyczyną przeprowadzki - pozwalał wytłumaczyć wybór miasta. Wybór, który nie był - w żadnym stopniu - podyktowany chęcią podkradania komukolwiek klientów.
Chyba, że na zasadzie uczciwej konkurencji, ale to, co innego.
-Robienie na złość nikomu nie wyszło na dobre - powiedział ciężko wzdychając. -
Podejrzewam, że prędzej czy później trafimy na firmę, która będzie zastanawiała się nad wyborem między Tune i LightSide, ale nie nastąpi do za szybko. Aż tak dobry nie jestem, potrzebuję jednak trochę czasu - uśmiechnął się zawadiacko i mrugnął do niej okiem. -
Poza tym, gdybym miał taką możliwość, zawsze wolałbym ukraść pewną panią dyrektor zamiast jej klientów - uśmiech sugerował, że traktuje to jako żart, ton zaś, że gdyby było to możliwe, nie wahałby się ani chwili.
