autor

[Caitria Hernandez]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://64.media.tumblr.com/c68b7ba5599 ... jpg"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Caitria Hernandez</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>-</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1><h2> 10/12/1990, seattle</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2> FREMONT</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>Panna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>-</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>pracownik laboratorium</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2> Federal Bureau of Investigation</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>Brak</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy</h1> <h2>w seattle od 32 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in"><br>Ta lepsza wersja.
<br>Moja historia zaczęła się trzydzieści dwa lata temu. Przyszłam na świt tak zwanym dobrym domu. Pierwsze, wymarzone wychuchane dziecko. Wyczekiwane od bardzo dawna i oto jest! Podobno już wtedy byłam bezproblemowa. Szybki poród i spokojne noce. Zasadniczo matka, wspominając tamte chwile, zawsze zachowywała delikatny uśmiech na ustach. Później niewiele się zmieniło. Miałam wszystko, czego może pragnąć dziecko. W sumie na każdym etapie rozwoju dostawałam dosłownie wszystko. Najpiękniejsze przybory, podręczniki oprawione tak, aby każdy mi ich zazdrościł. Ubrania odpowiednie do wieku oraz statusu społecznego. Dopiero, z czasem zauważyłam, że matka starała się uczynić ze mnie swoją prywatną księżniczkę. Jednak życie miało inne plany. Z każdym kolejnym etapem swojej edukacji miałam coraz mniej czasu. Zajęcia dodatkowe, nauka, pasje... Wszystko, to oczywiście finansowali mi rodzice, a moim jedynym zadaniem było dobrze się uczyć i nie sprawiać problemów. Ten schemat działał przez wiele lat. Tak naprawdę dopiero po wyprowadzeniu, się z domu poznałam jak, to jest żyć na swoim. Dobra. Trochę przesadzam. Nigdy nie byłam na swoim. Rodzice kupili mi mieszkanie oraz dawali pieniądze na życie, abym mogła rozwijać się dalej. Właśnie dzięki ich pomocy nie musiałam marnować czasu jak moi rówieśnicy, dzięki czemu mogłam skupić się na nauce, dzięki czemu po zakończonej edukacji znalazłam pracę jako pracownik laboratorium dla instytucji rządowej. Tam właśnie mogłam w pełni rozwinąć swoją pasje jaka było poznanie poprzez najdrobniejsze szczegóły. Wydział biologii organicznej był dobrym wyborem. Odpowiednim w moim idealnym świecie podporządkowanym innym. Musiałam przecież posiadać dobrze płatna prave lecz jednocześnie bezpieczna. Musiałam spełnić kolejne oczekiwanie rodziców, a że przy okazji polubiłam swoje nowe zajęcie, to chyba dobrze. Piękna historia prawda? Jednak cieniem na moim życiu kładzie się jednak osoba.
<br>
<br>Ta gorsza wersja.
<br>Moje życie nie było tak idealne jak mogło się każdemu wydawać. Cień, o jakim mówiłam, wcześniej ma imię. Maxine. Moja, o rok młodsza siostra. Jednostka, z jaką rodzice zawsze posiadali naprawdę wiele problemów. Już od chwili narodzin zdawała się robić wszystko, aby ich ranić. Mnie również. Zawsze zabierała mi zabawki. Rozrzucała rzeczy oraz niszczyła wszystko, co miało jakąś wartość, w moich oczach. Była i nadal jest małą bestią, z jaką rodzice nie mogą sobie poradzić. Szczerze mówiąc, sama miała wiele problemów związanych właśnie, z tą dziewczyną jednak mimo wszystko była moją siostrą. Zawsze gdy mogłam, starałam się jej pomóc. Prosiłam, aby jej nie karano. Błagałam, aby dali jej kolejną szansę. Jednak, z wiekiem problemy rosły tak samo jak i ona. Pamiętam nieprzespane noce gdy znikała. Ból rozdzierający moje ciało gdy słyszałam, że muszą odebrać ją z jakiegoś miejsca. Nie wspomnę już, o innych dziwnych akcjach, jakie odstawiała. Maxine Zawsze była inna. Nawet nauczyciele wątpili, czy na pewno jesteśmy rodzeństwem. Dla mnie jednak to nie miało znaczenia. Dobrze wiedziałam kim jest, oraz jakie obowiązki spadają na mnie jako na starszej siostrze. Musiałam ją bronić, a raczej częściej wyciągać, z tarapatów. Kryłam jej wybryki za dzieciaka jak i później.
<br>
<br>Dwie strony medalu
<br>Mieszkając jeszcze w domu rodzinnym, odnosiłam wrażenie, że jesteśmy dla siebie obce. Dwa osobne życia dzielące jedynie wspólnych rodziców. Przecież widziałam na ścianach jedynie swoje zdjęcia i może parę, z nią? Na pewno nie znajdę na ścianach ani jednego zdjęcia gdy wszyscy jesteśmy razem. Ciekawe czemu. Jednak dopiero w chwili gdy wyprowadziłyśmy się z domu, wszystko nabrało rozpędu. Na swój sposób zbliżyłam się do swojego nieudanego klona. Nadal nie potrafię jej zrozumieć, lecz jestem inna niż nasi rodzice. Nie zamknę przed nią drzwi. Nie powiem "radź sobie". Wprost przeciwnie. Zawsze gdy tylko mnie potrzebuje, jestem i zawsze będę. Wystarczy, że na wyświetlaczu pojawi się znajome imię. Zawsze wtedy czuję, że będzie źle albo przynajmniej wesoło. Jednak zawsze odbiorę, pomogę czy tego chce, czy nie. Dlaczego, to robię? Możliwe, że przez wyrzuty sumienia albo coś w tym stylu. Całe życie, biedna musiała żyć w moim cieniu, a teraz gdy obie jesteśmy już dorosłe, mogę dać jej, to czego nie miała w domu. Prostej czystej miłości. Stabilizacji w jej dość chaotycznym życiu, czy choćby świadomość, że gdzieś tak komuś nadal zależy na jej życiu i szczęściu.
Wiem. Jestem naiwna. Jednak taka już jestem. Dla jednych idealna córeczka, a dla drugich koszmar dzieciństwa. Nigdy nie pozbędę się tego piętna. Będzie ono mi ciążyć do końca. Jednak jest jeden plus tego wszystkiego. Nie umrę, z nudów. W pracy zawsze coś ciekawego się dzieje, a tuż po niej? Nieobliczalność każdego dnia daje mi kopa, jakiego zawsze potrzebowałam. </div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in"> <br>Jaka jest Caitria?
<br>W oczach współpracowników - Sumienna, ambitna, podchodząca na chłodno do każdego problemu czy zagadnienia. Potrafi pracować pod wpływem czasu i gdy zachodzi potrzeba, opuszcza laboratorium jako ostatnia. Gdyby nadawano tytuł pracownika, roku czy miesiąca, to jak nic zgarnie go!
<br>W oczach znajomych - Pilnuje swojej prywatności na tyle, aby ludzie widzieli, to co pragnie im pokazać. Dlatego właśnie w gronie osób jakie zna, zachowuje się niczym dziewczyna, z dobrego domu. Nie sprawia problemów, potrafi wypowiedzieć się na wiele tematów, a jeśli czegoś nie jest, pewna sprawdza, to i ponownie porusza kłopotliwy temat. Potrafi wysłuchać, doradzić, zrozumieć. Często na jej twarzy gości uśmiech, a zmartwienie? Jakie zmartwienie? Żaden znajomy nie widział jej nigdy smutnej.
<br>W oczach rodziców - Idealna córeczka stawiająca obowiązki, pracę oraz sukcesy na pierwszym miejscu. Wspierająca rodzinę niezależnie od pory dnia i nocy. Nigdy nie przyniosła im wstydu. Pomimo wieku nadal uważają ją za swoją małą księżniczkę. Chlubę rodziny, o jakiej powinno sie mówić, a co najważniejsze stawiać jako wzór dla młodszych pokoleń.
<br>W oczach własnej siostry - Ta idealna córeczka. Przyczyna wszystkich problemów, braku zrozumienia, akceptacji czy niespełnione marzenie. Zasadniczo, co złe, to właśnie przez fakt bycia tak doskonałą.
<br>We własnych oczach. -Zagubiona dziewczynka. Zachowująca balans pomiędzy tym jak postrzegają ją inni, a tym kim tak naprawdę pragnie zostać. Nadal poszukuje własnej drogi, a wymagania, jakie stawiane są przed jej osobą coraz bardziej jej ciążą. Utrzymuje maski, jakie jej dano jednocześnie zapominając, jaka jest naprawdę. Jedyne co rozumie, to samotność i ból. Cena, jaką płaci za bycie idealną. </div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>-</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2> pw </h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>przeszły, 3os</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak </h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Caitria Hernandez</h1> <h2>Humberly Gonzalez</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

akceptacja!

Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 7 dni.