autor

[samuel durant]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://i.ibb.co/C0bqYLh/New-Project-2.png"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>samuel durant</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>sam, sammy</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>18.09.1991</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>south park</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>kawaler</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>biseksualny</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>nauczyciel fizyki</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Ballard High School</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>ateista</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy / przyjezdny</h1> <h2>w seattle od 5 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">Gdyby ktoś, kto pokłada duże nadzieje w amerykański system pomocy społecznej miał napisać historię Sama, to zrobiłby z niego opowieść z happy endem. Po zaledwie dwóch latach w sierocińcu został zaadoptowany przez cudowne małżeństwo, któremu zależało tylko na tym, żeby się realizował i spełniał marzenia. Skończył liceum z wyróżnieniem, dostał się na MIT, zwiedził wiele niesamowitych miejsc na świecie, jest naprawdę dobry w tym, co robi. Ale gdyby spojrzał na niego ktoś z mniej optymistycznym podejściem do otaczającej nas rzeczywistości, zobaczyłby w nim bardzo samotnego i zagubionego faceta, który nie potrafi zmierzyć się z własnymi problemami i ucieka przed nimi do wszystkich najgorszych miejsc, jakie tylko można sobie wyobrazić.<br><br>

Biologiczna matka Sama była mormonką, która chciała czegoś więcej od życia i uciekła od swojej rodziny i hermetycznej społeczności w małym miasteczku w Ohio. Zamiast wymarzonej kariery, znalazła na zachodnim wybrzeżu tylko długi ciąg toksycznych związków, używek i dwie niechciane ciąże. Tak bywa. Jeśli kiedyś uda ci się doprowadzić Samuela do takiego stanu nietrzeźwości, że zacznie mówić cokolwiek o swoim dzieciństwie, to pierwsze dziesięć lat swojego życia podsumuje następująco: nic ciekawego. Co nie jest prawdą, tylko jednym z jego całej ogromnej feerii mniej lub bardziej skomplikowanych mechanizmów obronnych. Sam po prostu nie pamięta niemal nic z okresu przed swoją adopcją. Psychologowie, do których posyłali go rodzice, mieli różne opinie co powinno się z tym faktem zrobić. Na szczęście, po kolejnej ogromnej awanturze w ostatniej klasie liceum, Sam rozwiązał ten problem i powiedział ojcom że jeszcze raz zmuszą go do pójścia do jakiegoś szarlatana, to przysięga że wyjdzie z domu i nigdy więcej do niego nie wróci.<br><br>

To był stały schemat w jego relacjach z ojcami, bo tak się zdarzyło, że ma ich dwóch. Sam nie mówił nigdy nic o swoich uczuciach i problemach, tylko doprowadzał sytuację do punktu zapalnego, co kończyło się festiwalem krzyków i trzaskania drzwiami w ich domu. Był tym skrajnie introwertycznym dzieckiem w rodzinie, które spędzało większość dnia w swoim własnym świecie. Z perspektywy czasu jest świadomy tego, jak bardzo rodzice się o niego martwili przez pierwsze lata po adopcji - została sfinalizowana kiedy miał aż dziesięć lat i doskonale wie, co przeszedł w pierwszych latach swojego życia, nawet jeśli tego nie pamięta, to czytał swoje akta. Dlatego wszyscy odetchnęli z ulgą, kiedy na początku liceum odkrył swoją miłość do STEM i że jest ona odwzajemniona. Zaczęło się od robotyki i fascynacji kosmosem, a finalnie skończyło się na programowaniu. Nie przysporzyło mu to przyjaciół w szkole, raczej jeszcze bardziej wyrzuciło go na margines towarzystki, ale Samowi wcale to nie przeszkadzało. Miał swoich rodziców, rodzeństwo i książki, czego innego jeszcze było mu trzeba. Jego szczere zainteresowanie przedmiotami cisłymi zaowocowało tym, że udało mu się z dużym stypendium dostać na MIT, ku uciesze całej rodziny. Ale nic nie jest takie proste.<br><br>

Sam zrezygnował z MIT w połowie drugiego roku i uciekł mieszkać do Finlandii. Ojcom to złamało serce, i pewnie po dzień dzisiejszy łamie na nowo jak tylko zaczną myśleć, że się już z tym pogodzili. Sam doskonale wie jak bardzo liczyli na to, że studia pomogą mu poukładać wiele rzeczy w głowie i dadzą mu jakąś stabilizację. Ale poza przydatnymi narzędziami, których mógł użyć do dalszego rozwoju, MIT dało mu więcej powodów do politycznej radykalizacji. Poznał socjalizm, zaczął czytać Marksa i Bakunina i ani się obejrzał, a był już pozbawiony wszelkich złudzeń dotyczących kapitalizmu i przestał całkowicie myśleć o pracy w jakiekolwiek korporacji. Decyzję o zakupie biletu do Europy w jedną stronę przyspieszyło też beznadziejne zauroczenie TA z socjologii, który miał najpiękniejsze dołeczki w policzkach i był jak woda na młyn dla biseksualnej paniki Sama. Która naprawdę nie powinna w ogóle rozhulać się do takich rozmiarów, biorąc pod uwagę kim byli jego rodzice. A jednak. <br><br>

Podczas czterech lat pobytu w Europie nigdzie nie zagrzał miejsca na dłużej. Okazało się, że zapotrzebowanie na utalentowanych programistów, którzy szczerze kochają tę profesję jest ogromne, szczególnie w kręgach które zajmują się nie do końca legalną działalnością. Większość czasu upłynęła mu na robieniu szemranych interesów albo na zwiedzaniu opuszczonych przez boga wiosek. To może nie być takie oczywiste, ale Sam kochał mieszkanie w wioskach, w których zwijano asfalt wraz z zachodem słońca, bardziej niż przebywanie w wielkich europejskich metropoliach. Nie nauczysz się niczego, o kraju w którym przebywasz, z eleganckich muzeów i wycieczek z przewodnikiem po stolicy, Sam nauczył się tego na własnych błędach. Dzięki temu poznał cudownych ludzi, jadł najlepsze jedzenie i rozkochał w sobie niejedną staruszkę. <br><br>

Po powrocie do Stanów i do Seattle, skończył fizykę na lokalnym uniwersytecie i zatrudnił się jako nauczyciel w liceum. Wie, że rodzice są przekonani, że marnuje swoje życie, ale praca w szkole jest dla niego bardziej satysfakcjonująca, niż jakiekolwiek pieniądze, które mógłby zarobić w którejś korporacji z Doliny Krzemowej. Znalezienie jakiegoś zawodowego sensu życia absolutnie nie oznacza, że Samuel poradził sobie z rzeczami, które towarzyszą mu jak cień od kiedy tylko się urodził. Po prostu wytworzył wokół siebie misterną sieć mechanizmów obronnych i nauczył się w niej poruszać. Gdyby nadal wierzył w terapię i chodził wylewać swoje żale do specjalisty, to pewnie miałby coś do powiedzenia na temat jego skłonnościach do sięgania po opiaty albo alkohol, kiedy tylko coś nie idzie po jego myśli i o zbyt wielu przelotnych romansach z ludźmi, którzy byli w wieku jego rodziców. Od jakiegoś czasu znowu ma poczucie, jakby obserwował swoje życie z boku. Jakby oglądał film w kinie, w którym jest główną postacią, ale nie ma żadnego wpływu na rozgrywające się wydarzenia. Świadomość, że ma już trzydzieści lat, też coraz silniej mu ciąży.<br></div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in">- Jest patologicznie uparty, trudno jest mu się przyznać do błędu i wolałby się wykrwawić, niż rozmawiać o swoich uczuciach przez pięć minut<br>
- Ma dużo problemów ze swoim poczuciem ja. Z dzieciństwem, wspomnieniami, z odnalezieniem się w relacjach z innymi ludźmi.<br>
- Od czasów studiów zmaga się z uzależnieniem od opiatów.<br>
- Nigdy nie był w związku. Jest przekonany że nie jest w stanie zaangażować się w cokolwiek poważnego na dłuższą metę.<br>
- Ze swojej wielokulturowej rodziny wyniósł dobrą znajomość hiszpańskiego i francuskiego, a za sprawą swoich tułaczek z lepszym lub gorszym skutkiem udało mu się podłapać podstawy niemieckiego, niderlandzkiego, czeskiego i rumuńskiego.<br>
- Nadal zajmuje się drobnymi zleceniami od swoich europejskich kontaktów, ale szczerze lubi pracę w szkole, daje mu to ogromną satysfakcję <br>
- Podczas podróży po Europie zainteresował się tamtejszą literaturą, szczególnym sentymentem darzy rosyjskie dwudziestowieczne powieści i średniowieczne chansons de geste. Jednak jego ogromną guilty pleasure jest czytanie sprośnych harlequinów, które kupuje za 50 centów w pobliskim antykwariacie.<br>
- Kocha góry i samotne spacery po szlakach, ale żadny z niego sportowiec. Pokonuje je w żółwim tempie z kilkoma przerwami po drodze na złapanie oddechu. <br>
- Nie ma żadnego problemu ze swoją nielegalną działalnością, jeżeli jest ona zgodna z jego dość pokrętną moralnością.<br>
- Uwielbia za duże kolorowe swetry i uważa, że trampki są absolutnie uniwersalnym obuwiem, które można założyć na każdą okazję. Stawia przede wszystkim na wygodę i poza skłonnością do kupowania vintage ubrań, raczej nie przykłada wagi do tego, co na siebie zakłada.<br>
- Ma skłonności do znikania z radaru i unikania absolutnie wszystkich, łącznie z rodziną, ale jeżeli pojawi się taka potrzeba, zrobi dla swoich ojców i rodzeństwa absolutnie wszystko.<br></div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>-</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2>pw</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>przeszły trzecioosobowa</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>samuel durant</h1> <h2>matt hitt</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

akceptacja!

Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 7 dni.