autor

[Juliette Clarence]

| outfit jak przedtem, jakieś czterdzieści minut po grze z Cass


Julie cierpliwie siedziała na kuchennym blacie i czekała, aż Cassie po nią wróci. Zdążyła przez te czterdzieści minut wypić całą butelkę whisky którą zaczęła i gdy jej bliźniaczka nie wracała, zaczęła się wkurwiać. Znowu ją olała. Boże, jak ją to wewnętrznie frustrowało – po raz kolejny Cassandra odwaliła to samo. A jako że nie zamierzała chodzić po domu ubrana tak, jak była ubrana, wyciągnęła telefon i zadzwoniła do jedynej rozsądnej osoby która przychodziła jej w tym momencie do głowy – do Rhetta, mówiąc, że ma po nią przyjechać. Nie że prosi, żeby przyjechał, wprost powiedziała PRZYJEDŹ PO MNIE NATYCHMIAST! i rozłączyła się. Zarzuciła mu tylko lokalizacją, a potem wyszła z kuchni i czekała grzecznie na podjeździe. Mogła iść na piechotę do domu Connie u której pomieszkiwała teraz na kilka tygodni, ale nie miała ochoty iść sama, po nocy, ubrana jak dziwka A gdy Rhett podjechał, wsiadła do auta na miejsce pasażera, z przodu, mocno trzaskając drzwiami.
– CARTER NAS WYCHUJAŁ – zaczęła na wejściu, zdejmując z nóg wysokie szpilki i usiadła na siedzeniu po turecku, rozplątując wysokiego kucyka. – A Cassie mnie zostawiła tam samą. Rozumiesz to? ZNOWU mnie olała! – prychnęła, splatając dłonie na piersiach i wyglądała teraz jak obrażona, nastoletnia prostytutka

[Rhett Herondale]

Rhett dzisiaj musiał widzieć się ze swoimi przełożonymi – bynajmniej nie chodziło tutaj o Alexa i Jacksona, którzy jeszcze przez parę dni mieli być w RPA. Widział się z przełożonymi na policji, którzy stwierdzili, że będą zmieniać powoli front. Jako, że Rhett zdawał się zajebiście dogadywać z bliźniaczkami, które również mogły mieć sporo informacji. Niestety, jego kolegom udało się pozyskać informacje o romansie z Juliette – tym obecnym i tym, który łączył ich w San Francisco i właśnie w tą stronę miał pójść - miał ją w sobie cholernie rozkochać, miał wydobyć z niej wszystkie potrzebne informacje. I tak właśnie – niechętnie bo niechętnie – miał zamiar zrobić. Akurat wyszedł z posterunku, kiedy dostał od Julie telefon, ze musi po nią przyjechać. Pojechał więc do Queen Anne, dał jej znać, ż jest już na miejscu, a gdy wsiadła, zlustrował ją nieco pożądliwym spojrzeniem, bo wyglądała NAPRAWDĘ zajebiście.
– Och, jak to? – zmarszczył brwi i spojrzał na nią lekko zaskoczony. – W jaki sposób was wychujał? – spojrzał na nią, ruszając z miejsca. – Wyglądasz zajebiście, swoją drogą – dodał jeszcze z delikatnym uśmiechem. – Olała cię? W jaki sposób? – chciał teraz zabrzmieć maksymalnie troskliwie, jakby wcale nie interesowało go tylko to, jak zedrzeć z niej te ciuchy, tylko jak ktoś, kto naprawdę chce jej problemy poznać i załagodzić.
– Do Connie? – zapytał jeszcze, tak dla pewności. Wiadomo, chciał wiedzieć. Może wolała spędzić wieczór jakoś inaczej?

[Juliette Clarence]

– Srakto – prychnęła, poruszając się nerwowo na fotelu pasażera. – Powiedział, że impreza jest nad basenem. W ostatniej chwili musiał zmienić kierunek i kurwa, wszyscy byli w eleganckich sukniach i garniakach. I o to ja, pół naga w pieprzonych obcisłych spodniach w których nie mogę oddychać i wyglądam jak nastoletnia wersja taniej kurwy. Pierdolony pajac – zdenerwowana Juliette wchodziła na wyższe obroty używania wulgaryzmów jak wiemy i najchętniej to stosowałaby kurw zamiast przecinków w swoich wypowiedziach – WYGLĄDAM JAK DZIWKA – powiedziała lekko płaczliwym tonem, patrząc na niego jak zrozpaczone dziecko, ale zaraz zasłoniła twarz dłońmi. Cholernie poczuła się tego wieczoru poniżona i jej Clarence’owa duma cierpiała jak cholera. – Poszła sobie gdzieś i nie wróciła. Musiałam sama wypić whisky i chyba się porzygam – kontynuowała wypowiedź, jakby zachęcona przez jego troskliwy ton. Dziwne, przedtem tak do niej nie mówił, ale przyjęła to jako czysto zawodowe zachowanie, skoro trochę potraktowała go jak rasowego pieska na posyłki i kierowcę. Odsłoniła twarz.
– Tak, niestety – rzuciła, wlepiając wzrok w drogę. – Ten wieczór zdecydowanie mogę zaliczyć do najgorszych w ostatnim kwartale. Zajebie Cartera, a Cassie skopię ten płaski tyłek za to, że znowu mnie olała. Jak ona w ogóle może się tak zachowywać? Jezu – usadowiła się w międzyczasie tak, że stopy oparła o schowek na desce rozdzielczej. Wzięła głęboki oddech. – Kurwa, wiem, że masz wolny wieczór i w ogóle, ale nie chciałam dzwonić po żadnego bezmózgiego yeti żeby mnie odwiózł. Nie przeszkodziłam Ci w niczym? – odwróciła głowę tak, żeby na niego popatrzeć niewinnym wzrokiem.

[Rhett Herondale]

– Och, okej – westchnął cicho, a kiedy powiedziała, że w ostatniej chwili Carter zmienił kierunek imprezy, zmarszczył lekko brwi. – To chujowo. Zapierdoliłbym mu za ciebie, ale jego brat jest moim szefem, więc trochę chujowo, bo mógłby mnie zwolnić – wzruszył ramionami z delikatnym rozbawieniem, a kiedy powiedziała, że wygląda jak dziwka, westchnął ccho i delikatnie musnął jej nagie biodro palcami.
– Wyglądasz zajebiście. Po prostu trochę niestosownie do okazji, ale mogę ci pomóc obmyślić zemstę na Carterze, żeby poczuł się tak, jak ty teraz – zasugerował z delikatnym uśmiechem i spojrzał jej w oczy. – Będę trzymał ci włosy, jeśli zajdzie taka potrzeba – dodał jeszcze, bo był gotów na to poświęcenie, bo jednak whisky na tak drobną osobę to cholernie dużo było. - Jadłaś coś w ogóle? – znów troska wkradła się w jego ton. Chyba całkiem nieźle mu wychodziło.
– Przykro mi, że tak chujowo się złożyło, Julie – westchnął mimowolnie, kiwając głową. – Nie mam pojęcia, ale może coś ją zatrzymało? Ta willa jest wielka, chociaż pewnie obieją znacie jak własną kieszeń, nie? – uniósł brwi i wzruszył ramionami. – Nie, spokojnie. Siedziałem w domu i oglądałem film, więc jeśli masz taką potrzebę, mogę ci dotrzymać towarzystwa u Constance. Skoro nikogo tam nie ma i w ogóle. Nawet zrobimy jakiś popcorn czy coś! Powinnaś coś zjeść po takiej ilości alkoholu – stwierdził spokojnie i uśmiechnął się łagodnie, parkując przed rezydencją Turner.

[Juliette Clarence]

– Nie wiem czy twoje ochroniarskie obowiązki nie pozwalają w pewnym sensie za zajebanie komuś, w ramach obrony mojej godności i życia – nawet lekkie rozbawienie wkradło się w jej słowa w tym momencie, ale faktycznie, Jackson mógłby się trochę wkurwić, chociaż podejrzewała, że Alex by jak najbardziej sytuację poparł za to, jak potraktował obie siostry Clarence.
– Carter zawsze jest kurwą, ciężko go poniżyć w zasadzie – wzruszyła ramionami. – A jego dupę i tak widziało pół Seattle. – dorzuciła jeszcze, całkiem celnie. W zasadzie nie miała pojęcia jak można poniżyć w taki sposób faceta, do tego faceta w takim typie jak Carter. Zmarszczyła czoło na jego kolejne słowa. – Nie, fuj, nie będziesz mi trzymać włosów i patrzeć jak rzygam. – no jasne, bo jeszcze mu zbrzydnie po tym i nie będzie chciał z nią uprawiać więcej seksu, a trochę szkoda by było w sumie. Lubiła jego tyłek – Nie. Cały dzień spędziłam z Cassie pijąc long Island. A nie, zjadłam dwa krakersy – powiedziała, dumnie wypinając płaską klatkę piersiową, jakby te krakersy były osiągnięciem życia i nawet się uśmiechnęła szeroko.
– No jest, ale nie będę łazić jak idiotka w takich ciuchach i jej szukać. Po za tym, poszła szukać Cartera i nie chciałam oglądać jego penisa, bo znając życie zapinał jakąś pannę w Sali bilardowej albo schronie – skrzywiła się. Nie wiedziała czy Rhett o schronie wiedział, ale w gruncie rzeczy jej to nie interesowało. Musiała się uzewnętrznić. – Co oglądałeś? – zapytała, przechylając lekko głowę. W zasadzie nie wiedziała jakie filmy lubił i ta świadomość właśnie ją ogarnęła. Nic o nim nie wiedziała. – Co? Nie, nie musisz zostawać i tak nie mam ochoty na seks – machnęła ręką, otwierając drzwi od auta i schyliła się w poszukiwaniu szpilki która zanurkowała pod fotelem

[Rhett Herondale]

- Życia tak, ale co godności… Nie jestem pewien – powiedział z rozbawieniem, puszczając jej oczko, bo jednak naprawdę nie do końca był pewien, czy obrona jej czci pozwalała na zajebanie gonga bratu swojgo pracodawcy. Tak czy siak westchnął mimowolnie.
– No cóż, zawsze można jakoś kreatywnie go ukarać. Oczywiście, jeśli chcesz. Jeśli nie, to po prostu o tym wszystkim zapomnimy, a ja nikomu nie powiem, w jakim stroju dzisiaj byłaś u Russella- obiecał z rozbawieniem i odetchnął głęboko. Na pewno w samochodzie teraz unosił się zapach jej ulubionych perfum. On też zdążył się polubić z tym zapachem. Uniósł jedną brw.
– Okej, skoro wolisz rzygać sama… – wywrócił teatralni oczyma. – Okej, w takim razie trzeba będzie coś zjeść. Na co masz ochotę? – zmarszczyl brwi, bo przecież zamierzał coś zamówić i dopilnować, żeby faktycznie zjadła, a nie waliła w chuja, że krakersy to pełnowartościowy posiłek.
– W schronie? – zmarszczył brwi, bo to była dość przydatna informacja. – Nie wiedziałem, że Russellowie mają jakiś schron – westchnął mimowolnie. – Muszę poprosić, żeby Jack mnie bardziej wprowadził, skoro miałbym obstawiać jakieś imprezy w ich domu – wzruszył niewinnie ramionami. – Och, będziesz się śmiała, jeśli ci powiem – zmarszczył nos, niby to zawstydzony. Cóż, chyba chciał, żeby dostrzegła w nim lekkiego romantyka, trochę zawstydzonego gustem filmowym.
– Och, nie chodziło mi o seks. Od kiedy popcorn to eufemizm seksu? – wywrócił oczyma, spoglądając na Jules z rozbawieniem, a kiedy otworzyła drzwi, to sam wysiadł i pewnie podał jej dłoń, bo obstawiam, że wlała w siebie tyle alkoholu, że ledwo stała.

[Juliette Clarence]

– Godność jest ważniejsza od życia – stwierdziła, patrząc na niego z uniesioną brwią. Bo jak tu żyć, gdyby się nie miało godności? Julie z godnością mogłaby nawet umrzeć, jak postrzelona Fallon Carrington która gdy upadała, skrzyżowała nogi żeby dobrze wyglądać – Nie wiem, na ten moment jedyna kara która przychodzi mi do głowy to ucięcie mu jaj. Brak fizyczny będzie pasował do braku mentalnego – rozłożyła ręce, jakby mówiła o najbardziej oczywistej rzeczy na świecie. A perfum używała z pewnością jakichś robionych na zamówienie, nie gotowych, sklepowych. Nie chciałaby pachnieć jak każda laska w Seattle.
– Na Ciebie – zmarszczyła nos, ale rzecz jasna, żartowała. Ostatnie o czym w tym momencie myślała to seks. – Nie wiem, może Big Mac? I frytki. I shake waniliowy. Boże, to genialne – po raz kolejny czuła się dumna z własnego pomysłu jak typowy, pijany człowiek bo alkohol wjeżdżał w nią coraz mocniej. I nie wiedziała czy to kwestia ilości whisky, braku jedzenia czy jakiegoś cytrynowego zapachu w aucie. – Wywal to – pokazała palcem na zawieszkę zwisającą z lusterka. – Śmierdzi jak publiczna toaleta – dodała, marszcząc czoło. A gdy zdziwił go schron, zasłoniła usta. – Kurwa, a może nie powinnam Ci mówić? – spojrzała na niego lekko przestraszona własną głupotą. Złapała go za przedramię. – Nie mów im, że wiesz jakby coś. Udawaj zaskoczonego jak Ci go pokażą! – dość czule pogładziła jego przedramię palcami, jakby to miało go do tego przekonać. Ale skoro był ochroną… to chyba nic złego. – Ty nie powiesz, że wiesz o schronie, a ja nie będę się śmiać – wyszczerzyła się do niego. A jak będzie śmiała to później, jak już sobie pójdzie
– Nie, po prostu… nie jemy razem popcornu – powiedziała to tak, jakby popcorn był jakąś świętością, a nie głupim przysmakiem. – Możesz wejść, jak chcesz. Connie i Alexa i tak nie ma – złapała go za rękę, gdy wysiadła z auta. Aż jej lekko dziwnie było z tą propozycja, ale w sumie to lepsze niż siedzenie samemu w tej wielkiej willi Farewellów, nie?

[Rhett Herondale]

– Nie jestem pewien, czy Alex i Jack podzielają tę opinię - cóż, życie też było całkiem ważne, szczególnie jeśli chodziło o rodzinę – bo nie czarował się, że Russellowie i Clarencowie byli tylko przyjaciółmi. Wiedział, jak blisko były te rodziny i wiedział, że byli znacznie bliżej. Odetchnął głęboko. – Myślę, że wspólnymi siłami coś będziemy w stanie wymyślić. Zawsze możesz go podpuścić, żeby na jakimś balu zdjął majtki. Myślę, że po alkoholu dałby się namówić – zaśmiał się pod nosem, chociaż penis CJa był raczej ostatnim, co chciałby zobaczyć w jakichkolwiek okolicznościach.
– To też da się załatwić, ale może nie teraz – puścił jej ponownie oczko i zaśmiał się pod nosem. – Okej. Shake, frytki i big mac – pokiwał głową, notując wewnętrznie to zamówienie, by zaraz faktycznie w uber eatsie zamówić to wszystko, co chciała. Kiedy wskazała tę nieszczęsną zawieszkę, faktycznie, wziął ją, zerwał i wyj bał przez okno. - Już – wzruszył niewinnie ramionami i uśmiechnął się leciutko.
– Nie no, jasne. Chociaż wiesz, to atut, żebym wiedział takie rzeczy, bo lepiej mogę was chronić – powiedział cicho, patrząc jej w oczy, jakby to była jego misja życiowa co najmniej. Odetchnął głęboko i pokiwał głową. – W porządku. Ale pokażesz mi gdzie to jest, potem? – poruszył brwiami i uśmiechnął się nieznacznie. – A oglądałem Titanica – dodał jeszcze cicho, wywracając oczyma, niby to niezręcznie się czując.
– Och nie możemy w takim razie jeść popcornu? – zmarszczył brwi, niby to nie bardzo wiedząc, o co jej chodziło. – No… Okej, wejdę w takim razie. Big Mac już jedzie – stwierdził z lekkim rozbawieniem, wchodząc do olbrzymiej willi.

[Juliette Clarence]

Jasne, że nie byli tylko przyjaciółmi. Byli jedną, wielką rodziną – każde pokolenie się przyjaźniło, tak jakby byli do tego zaprogramowani i zupełnie szczerze, Julie to uwielbiała i tak na dobrą sprawę nie miała innych przyjaciół niż Carter, Cassie i Rosie w tym momencie. Miała koleżanki, ale nikomu nie mogła na tyle zaufać by mówić temu komuś wszystko. To było trochę przekleństwo ich rodzin, przynajmniej jej zdaniem.
– Zrobił to na siedemnastych urodzinach Rosie. Jego penis już nikogo nie zdziwi – powiedziała, całkiem tego pewna i lekko się wzdrygnęła na wspomnienie. – Na tych oficjalnych, nie między nami, gówniarzami – dodała, unosząc wymownie brew. Ich rodzina przywykła do tego, że najmłodsze pokolenie nie umiało się zachować – Jesteś aniołem, Herondale – posłała mu buziaka w powietrzu, śmiejąc się cicho pod nosem gdy zamówił jedzenie. Facet idealny, szkoda, że nadal nie umie utrzymać penisa na tyle by nie zdradzić żony, nie? To trochę idealności mu odbierało, ale zachowała tę myśl dla siebie. – Tak, Cassie pewnie będzie robić bankiet przed weselem u Russellów, zabiorę Cię tam wtedy – wzruszyła ramionami, nie wiedząc zupełnie, że Rhett mógłby to jakoś wykorzystać. Nie widziała chyba powodu by mu nie ufać, skoro jej brat i Jack to robili czy coś. – Och, rozumiem. Też uważasz, że gdyby Rose przesunęła ten tłusty tyłek to Jack by się tam zmieścił? W sensie na tych drzwiach? – zapytała z rozbawieniem. To, że oglądał Titanica było całkiem cute. I hot. Może przemyśli potem seks?
– Możemy – przechyliła głowę na bok, próbując ubrań pijane myśli w słowa. – Po prostu nie spędzamy w sumie czasu inaczej niż uprawiając seks. – uzewnętrzniła się, otwierając drzwi. Wpisała kod od alarmu i wpuściła go przodem. Rzuciła szpilki na środku przedpokoju i pokierowała się do kuchni. – Napijesz się czegoś? Alex trzyma tu najlepsze whisky jakie da się kupić. Ma pierdolca na tym punkcie – wywróciła oczami, grzebiąc po szafkach w poszukiwaniu popcornu. I znalazła, ten, który trzeba zrobić na ogniu. Spojrzała na niego, przygryzając wargę. – Jestem beznadziejna w takich rzeczach. Zrobisz go? – oparła się o kuchenną wyspę, posyłając mu uroczy uśmiech. Jeśli chcieli pożar, to nie ma problemu, Juls go zrobi

[Rhett Herondale]

Z jednej strony trochę to podziwiał, bo sam nie miał zbyt wielu kolegów – szczególnie odkąd większość zginęła w tamtym ataku na ich bazę. Wolał się chyba do nikogo nie przywiązywać – tak było bezpieczniej. Szczególnie jeszcze teraz, kiedy robił w chuja dwie największe kryminalne rodziny w Seattle.
– Och, serio? Kurwa, to będzie ciężko. Może wynajmij jakąś laskę, żeby go w sobie rozkochała czy coś? Skoro jest taki, to posiadanie wyższych uczuć musiałoby być dla niego naprawdę upokarzające – dodał z rozbawieniem, bo to mu się wydawało całkiem okrutnym, ale i zabawnym planem, nie? W każdym razie, uśmiechnął się uroczo.
– Tak, tak, najwidoczniej. Zamówię jedzenie, nakarmię i odwiozę do domu – puścił jej oczko. Pokiwał jednak głową, gdy powiedziała, że zabierze go podczas bankietu Cassie, całkiem zadowolony z siebie, że wzbudził jej zaufanie na tyle, by pokazała mu tajemny bunkier, do którego najwidoczniej tylko nieliczni mieli wstęp. – Oczywiście, że tak. A potem powinni żyć długo i szczęśliwie – wzruszył niewinnie ramionami i westchnął cicho, bo faktyczni tak uważał, to była jedna z nielicznych kwestii, w których jej nie okłamywał ani nie przemilczywał prawdy.
– Może to czas zmienić… Chyba, że nie chcesz? – zmarszczył brwi, zapamiętując kod do alarmu w głowie i notując wewnętrznie, żeby potem zapisać go w telefonie, bo na pewno uważnie śledził ruch jej zgrabnych rąk po klawiaturze. – Nie wiedziałem, że on i Connie są razem – rzucił spokojnie, bo właściwie skoro trzymał tutaj whisky i mieszkał, to chyba dość oczywistym dla niego się stało, że Clarence i Constance są razem. – To jego dzieci? No, wiesz… – uśmiechnął się nieznacznie, bo przecież nie miał prawa wiedzieć, ale założył, że skoro on i Connie są razem, to całkiem racjonalne, że bliźniaki były jego, nie? Inna sprawa, że z jego siostrą Alex też się dogadywał zajebiście, Soł..
– Oczywiście, madame – zaśmiał się i postawił aluminiową patelkę na ogniu, a popcorn zaczął powoli strzelać…

[Juliette Clarence]

– On nie ma wyższych uczuć – powiedziała całkiem poważnie, znając Cartera na tyle dobrze, że była tego pewna. Nie miała przecież świadomości, że bzyka regularnie jej siostrę od kilku miesięcy i coś zaczyna do niej czuć. Cassie się nie chwaliła – Nie ważne zresztą, sam się w końcu otruje własnym jadem – skwitowała, machając na ten temat ręką. Miała Cartera po dziurki w nosie, Cassandry tez za to, że znowu ją olała. Nie podobało się jej zachowanie siostry ostatnio. Co do idealnosci Rhetta, Julie powinna zapalić się w tym momencie czerwona lampka – w końcu Seth też był idealny, a potem wyszło na jaw jaką kurwą był. Niestety, lampka się nie zapaliła ani przez chwile odkąd znowu na siebie wpadli.
– Nikt nie żyje długo i szczęśliwie, a Jack prędzej czy później by znalazł kogoś lepszego. Albo Rose. W sumie to ona była kurwą w tej relacji – powiedziała z rozbawieniem. Na moment zatrzymała się przy otwieraniu drzwi gdy usłyszała jego słowa.
– To znaczy… nie wiem. – odpowiedziała tylko, faktycznie nie wiedząc co odpowiedzieć. Nie żeby nie chciała, lubiła go przecież, w łóżku było świetnie, w zasadzie gdy rozmawiali też było okej, ale… nie wiedziała. Chyba dlatego póki co przemilczała. – Nie są razem. Chyba nie są, ale zauważyłam że śpią w jednym łóżku chociaż próbują przede mną udawać, że jest inaczej – wzruszyła ramionami. Nie wiedziała do końca jak to jest, przyłapała ich w sumie w intymnej sytuacji ale… to mogło być jednorazowe. – Wolałam Megan – dodała jeszcze, wyciągając z szafki oprócz popcornu butelkę whisky. – Dzieci są Nicka. Kilka miesięcy umarł przy strzelaninie w prywatnej klinice. Dość głośno o tym było – streściła temat, wyciągając z szafki szklanki na alkohol, które zaraz wypełniła do połowy bursztynowym trunkiem i dorzuciła kilka kostek lodu i po plasterku cytryny do każdej. – Co jeśli Alex się dowie? Seks jest łatwiej ukrywać niż… inne rzeczy. – zapytała, podając mu szklankę i marszcząc czoło. Nie za bardzo wiedziała jak on widział ewentualne zmiany w ich relacji, tak szczerze. Łatwiej było ukrywać seks po katach niż pójście razem na obiad albo coś on tam chciał robić

[Rhett Herondale]

– Każdy ma, nie każdy się przyznaje – stwierdził z delikatnym rozbawieniem, bo w sumie akurat tego był pewien. Cóż, słysząc jej słowa pokiwał koniec końców głową, bo w sumie coś w tym było – całkiem możliwe, że Carter się własnym jadem otruje, right? W każdym razie, koleje słowa sprawiły, że zaśmiał się cicho.
– Rose była strasznie zagubiona. Poza tym twoja mama chyba uwielbia ten film i tę postać, skoro przebrała się za nią podczas przyjęcia na jachcie? – uniósł brwi i spojrzał na Juliette z uśmiechem. Trochę go to bawiło i nie mógł nic na to poradzić. Pani Clarence chyba była bardziej ekstra niż wszystkie jej dzieci razem wzięte. Cóż. – Ale to trochę pesymistyczne spojrzenie. Może jednak da się żyć długo i szczęśliwie, tylko trzeba spotkać kogoś, kto nie jest zjebany? Albo kogoś, kto jest tak samo zjebany – wzruszył ramionami i uśmiechnął się nieznacznie. Słysząc kolejne słowa, uniósł brwi.
– Nie wiesz, czy nie chcesz wiedzieć? – poruszył brwiami – Jeśli nie chcesz umawiać się z ochroną, to zrozumiem – stwierdził, poruszając lekko foliową patelnią i westchnął cicho. Zaraz pewnie miał też przyjechać jej big mac. – Och, więc może w sumie są razem tylko nie chcą o tym mówić? – uniósł jedną brew, ale uśmiechnął się, gdy wspomniała o Megan. – Cóż, Meggy jest wspaniała. Mam za jakiś czas odwiedzić ją i Jasona… No i Isaaca – dodał, bo pewnie Isaaca nie zdążył poznać mimo wszystko, więc wiadomo. – Och, rozumiem. Musiało być im wszystkim ciężko. Szczególnie Constance. Miło, że Alex się nią zajął. Twój brat to dobry facet –rzucił spokojnie, a gdy w koncu zrobił się popcorn, to pewnie ogarnął jakąś miskę.
– Jesteś dorosła, a Alex jest byłym mężem mojej siostry, więc… To prawie jak rodzina, nie? – spytał, upijając trochę whisky. – Poza tym naprawdę boisz się co twój brat powie? – zmarszczył brwi, bo halo! Przecież była dorosła, nie?

[Juliette Clarence]

– Moja matka idealnie pasowałaby na współczesną Rose. Jest tak samo zapatrzona w siebie i egoistyczna – przewróciła oczami mówiąc to, bo faktycznie, tak widziała główną bohaterkę Titanica. – Byłam optymistyczna, a potem mój mąż, tak samo zjebany jak ja przespał się z bardziej zjebaną od nas, moją najlepszą przyjaciółką. To trochę naruszyło mój światopogląd – nie żeby to było cos dziwnego, bo przecież Julie była zapatrzona w Setha jak w obrazek, rezygnując dla niego ze studiów i w ogóle. A potem się okazał życiowym złamasem, więc to, że nie wierzyła w żyli długo i szczęśliwie było całkiem uzasadnione. Odetchnęła.
– To nie tak – zaczęła się tłumaczyć, bo w sumie dziwnie jej było gdy użył tego argumentu. – To znaczy, trochę tak, ale… to chyba dość zrozumiałe, prawda? Moja matka zjadłaby mnie żywcem, szczególnie gdyby się okazało po czasie, że to nic poważnego i tylko poniżyłam rodzinę dla zasady. Znowu – nie widziała nic poniżającego w Herondale’u ale jej rodzina mogła mieć nieco inne spostrzeżenie. – Nie wiem, nie chcę się wtrącać, bo właściwie to nie moja sprawa. Po prostu chciałabym, żeby był szczęśliwy a nie umawiał się z kimś, kto wziął ślub już z dwoma ziomkami z ich grupy – dlatego głównie nie lubiła Connie; nie ufała jej przez to, że Alex był już trzecim z ich paczki. – Powinieneś pogadać o tym z Alexem, na pewno da Ci wolne jeśli będziesz chciał do niej pojechać – uśmiechnęła się do niego ciepło. Uwielbiała Megan swego czasu i naprawdę wątpiła, by zdradziła Alexa – jej zdaniem to była wymówka, żeby się wyplątać z ich pojebanego świata. – Najlepszy. Dba o nas, o pracowników… nie jest postrzegany dobrze przez ludzi z zewnątrz, ale naprawdę jest wspaniałym człowiekiem – powiedziała to jakby dumna z tego, jaki w rzeczywistości był jej starszy brat. Kochała go nad życie.
– Kwestia bycia prawie rodziną średnio zachęca, Rhett – powiedziała z rozbawieniem. – A twoja praca? Nie boisz się, że Cię zwolnią? – zapytała, chociaż widać było, że wątpliwości z jej strony znikały. – Wiesz, w rezerwie mogę zaproponować Ci prace w galerii, jak mówiłam – zaśmiała się cicho, łapiąc go za materiał koszulki i pocałowała go, dość namiętnie, ale zaraz zadzwonił dzwonek do drzwi więc się odsunęła. – Film w salonie czy w sypialni? – krzyknęła za sobą, kierując się do drzwi po jedzenie. Big mac ważniejszy niż cokolwiek innego A potem odebrała zamówienie i pokierowała się do miejsca, które sobie wybrał!

[Rhett Herondale]

– Wydawała się całkiem miła, ale ty znasz ją lepiej – wzruszył ramionami, bo jednak wiadomo, że nie chciał oceniać pani Clarence. – Och… Przykro mi, że cię to spotkało, ale cóż, dzięki temu się poniekąd poznaliśmy, bo przecież przez to poniekąd zawędrowałaś do San Francisco – wolał jednak nie poruszać tego tematu, bo w sumie to on wówczas też się trochę zdradziecką kurwą okazał, ale przynajmniej ona nie znala jego żony, to zawsze jakiś plus, nie? W każdym razie, pokiwał powoli głową.
- Wiem, że nie chcesz, żeby nas razem widziano, ale… Czy skoro się dobrze dogadujemy i w ogóle to nie powinno być trochę ważniejsze od tego całego „co ludzie powiedzą?” – uniósł brwi, bo jednak nie robił czegoś upokarzającego ani nic, także wiadomo. Uczciwie zarabiał. Tak jakby, biorąc pod uwagę, że tym razem oszukiwał nie tylko Julie, ale też całą rodzinę.
– A może… Może właściwie to z nią jest szczęśliwy? Co to ma za znaczenie, z kim wcześniej się umawiała? – uniósł brwi i uśmiechnął się nieznacznie. Inna sprawa, że trochę mu zależało, żeby Connie i Julie zacieśniły więź, bo Constance też była dla jego szefostwa interesującą osobą, delikatnie mówiąc.
– Tak, wiem, na pewno z nim porozmawiam – uśmiechnął się lekko, a kiedy tak zaczęła zachwalać swojego brata, skinął głową, słuchając jej słów z uwagą. Zaśmiał się pod nosem i wywrócił oczyma. – Skoro ja mu nie mam za złe rozwodu z moją siostrą, to on chyba nie powinien mieć mi za złe spotykania się z jego. Poza tym… Wydaje mi si, że to atut, że jestem ochroniarzem i jeśli by zobaczył, że nam na sobie zależy to może by nie przyjął tego chujowo? – poruszył brwiami, odwzajemniając pocałunek a kiedy zadzwonił dzwonek, westchnął cicho. Uśmiechnął się jednak.
[b – A gdzie wolisz? W sypialni może być wygodniej[/b] – wzruszył ramionami niewinnie niby, ale wiadomo, w sypialni było też trochę bardziej… Intymnie.

[Juliette Clarence]

– Jest miła gdy wymaga tego sytuacja. Po za tym jest wredną, zimną, suką. Także uważaj na nią i jej bycie uroczą – to była taka rada na przyszłość, bo doskonale wiedziała, że jej matka do pracowników potrafiła być naprawdę okropną zołzą. – W zdradzie męża mam się doszukiwać plusów, bo poznałam Ciebie? To urocze – mruknęła z rozbawieniem, bo w San Francisco widziała jednak w tym większy minus, biorąc pod uwagę jego kłamstewko. – Ciekawe czy twoja była żona podziela twoje zdanie czy moje – dodała, ale bez większej uszczypliwości. Z dwojga złego lepiej że zdradził żonę niż miałby zdradzić ją, chociaż jak to mawiała pewna postać – once a cheater, always a cheater
– Dajmy sobie okres próbny, zanim ktokolwiek się dowie. Dobrze? – zaproponowała, uznając, że to najrozsądniejsze wyjście. Na ten moment w zasadzie znali się tylko od strony łóżkowej i wydawało się jej, że wcale nie jest przesądzone, że tak świetnie się dogadają. A co jeśli wyjdzie, że jednak jest pojebany albo cokolwiek? W zasadzie go nawet nie znała, jak tak się nad tym dłużej zastanowić. – Może. Dlatego się staram w to wszystko nie wtrącać, przynajmniej tak długo, jak Connie nie pozbawi go życia i nie zabierze majątku, bo w sumie całkiem nieźle finansowo wyszła na poprzednich małżeństwach – wzruszyła ramionami. Bycie w tym świecie niestety często kończyło się takimi gdybaniami, tak naprawdę. Jej matka pewnie powiedziałaby to samo, gdyby dowiedziała się że sypia z ochroniarzem
– Moja relacja z Alexem jest dość różna od twojej z Megan – powiedziała, patrząc na niego z lekkim politowaniem. On chyba nie zabił męża swojej siostry bo ją zdradził, nie? Ale to wolała przemilczeć. Tak samo jak to, że Alex byłby zadowolony bo na pewno by nie był, była tego pewna. Zatem powędrowała do sypialni z jedzeniem, odstawiając torbę na łóżku. – W sumie, dlaczego przyjechałeś do Seattle? – zapytała, upijając spory łyk shake’a. Nie pytała, a wydawało się jej dość istotnym pytać, bo wcześniej tego nie robiła, a skoro mają się umawiać to dobrze byłoby wiedzieć o nim coś więcej