autor

[Nicholas Willoughby]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://64.media.tumblr.com/f8953f2bd52 ... png"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>nicholas willoughby</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>nick</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>5.11.1980, Seattle</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>ballard</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>kawaler</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>heteroseksualny</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>reżyser, scenarzysta</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2> warner bros. pictures </h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>ateista</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy</h1> <h2>w seattle na nowo od 2 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">Miał szczęśliwe dzieciństwo, bez żadnych szalonych przygód, ot, takie samo, jak większość chłopców. Miał kochających rodziców, a cała ich trzyosobowa rodzina Willoughbych mieszkała w domku z ogrodem i białym płotem na przedmieściach Seattle. Marlon, jego ojciec, był dziennikarzem i publicystą, który od zawsze uczył syna bycia otwartymi i odważnymi, powtarzał mu, by nie bał się swoich poglądów i mówił głośno i wyraźnie o tym, co czuje. Deborah, jego matka, również była kobietą sukcesu, ale zawsze dbała o swoją dwójkę mężczyzn, młodszego ucząc samodzielności i dobrego wychowania, choć to ostatnie przy Nicku było raczej trudnym procesem. Ostatecznie jednak uchodzili za idealną rodzinę i właściwie tak właśnie było. Kiedy był już nastolatkiem, do ich rodziny dołączył ktoś jeszcze - chłopiec, którego rodzice przygarnęli pod swój dach, mały Mika. W ten sposób Nicholas zyskał brata, którego brakowało mu od zawsze. <br>
Ojciec pracował dużo, więc chłopcy zazwyczaj zastawali w domu jedynie mamę i jej gromadkę kotów, które lubiła dokarmiać. Wyjątek zakrawający niemalże o świętość stanowiły jedynie weekendy - Marlon umiał oddzielić życie zawodowe od prywatnego i w soboty oraz niedziele zawsze spędzał czas tylko z nimi. Niemalże tydzień w tydzień wynajmował niewielki jacht od swojego dobrego przyjaciela, Christophera i zabierał całą trójkę na ich własne, prywatne rejsy. Deborah zawsze z tej okazji przygotowywała kosz kanapek, a on i brat pomagali jej wszystko pakować. Gdy Nick był trochę starszy, ojciec nauczył go nawet jak sterować żaglówką i pozwolił mu wyrobić własny patent, co jako młody chłopak wykorzystywał do podrywania dziewcząt z liceum. Choć pewnie i bez patentu szło by mu to całkiem nieźle - był całkiem wygadany, a choć nie miał osiągnięć sportowych, w szkole zawsze było go pełno. Szczególnie udzielał się w sprawach klasowych i w kółku teatralnym. Wszyscy byli pewni, że pójdzie w kierunku teatru albo filmu i bardzo go w tym dopingowali - no, może z wyjątkiem ojca, który oboje chłopców chciał posłać na poważne studia, ale mama nie dopuszczała go do głosu w kwestii młodszego z dzieci. <br>
Był jeszcze nastolatkiem, który finalnie studiował w nowojorskiej filmówce gdy któregoś dnia otrzymał telefon z domu z najgorszą wiadomością, jaką w ogóle mógł usłyszeć. Dzwoniła Deborah, chcąc przekazać, że ojciec nie żył. Nicholas nie przyjął tego dobrze, o ile nie powiedzieć, że przyjął to fatalnie. Naprawdę niewiele brakowało, by rzucił szkołę, ale ostatecznie wystarczył tylko semestr przerwy i wyjazd, by pozbierać się i wrócić do codzienności. Nie żeby było mu z tym łatwo. Marlon był jego najbliższym członkiem rodziny, największym wsparciem i największą inspiracją, a jego nawet nie było przy jego łóżku, gdy umierał. Czuł się potwornie. Żadna terapia, żaden lekarz nie byli w stanie zagłuszyć tego, co czuł po jego odejściu, więc prędko przestał próbować. Później odkrył, że alkohol działa cuda w takich przypadkach, więc reszta jego studiów upłynęła raczej imprezowo. Nie żałował niczego, a oceny na dyplomie i tak wypadły całkiem nieźle. Te jednak nie miały większego znaczenia w zestawieniu z realnym życiem, a jego wyjazd do Kalifornii za pracą początkowo był pasmem porażek. Fakt, że jego pierwsza produkcja doszła do skutku był czystym przypadkiem - reżyser, u którego pracował po prostu od niechcenia przejrzał jego scenariusz i uznał, że jest na tyle niezły, że postanowił to wyreżyserować. Tym sposobem jego pierwszy film pojawił się na ekranach zaledwie dwa lata później. Zadedykował go ojcu, chociaż nie był pewien, czy byłby z niego dumny, ale nie myśląc o tym wiele, Nick nie spoczął na laurach i wziął się do roboty. Kolejny film napisany przez niego miał premierę już po kolejnych dwóch latach. Niewiele później wyreżyserował scenariusz kogoś innego. O ile poprzednie produkcje nie porwały krytyków na tyle, by chcieli rozdawać nagrody, trzeci film pomału zaczął przynosić mu popularność. Już wtedy łączył wychowywanie dziecka z pracą, co nie należało do rzeczy prostych, ale przecież nie raz już sobie udowodnił, że nie było rzeczy niemożliwych.<br>
Pracował coraz więcej i więcej, niszcząc tym samym swoje ówczesne związki z kobietami, których wtedy miał sporo. Praca liczyła się bardziej - praca i córka. Nie pożałował tego nigdy, a już na pewno nie wtedy, gdy w 2013 otrzymał Złotego Globa za film, w który włożył najwięcej serca. Kochał to, co robił i chciał poświęcić się temu w całości. Do pewnego momentu nawet było mu to dane, a ilość nagród na jego koncie rosła. Rosła też liczba nieudanych związków, skandalicznych romansów i rozstań, ale tym jakoś nigdy zbytnio się nie przejmował, a przynajmniej do czasu - bycie gwiazdą i ojcem jednocześnie w końcu okazało się naprawdę ciężkie. Chociaż się starał, alkohol towarzyszył mu bardzo często, a kiedy jego córka była nastolatką, na pewien czas porzucił nawet reżyserkę, zostając w domu z psami i całą górą zmartwień o naprawdę trudną do okiełznania na tamtym etapie dziewczynę. Kiedy była w ostatniej klasie liceum, ich kontakty pogorszyły się na tyle, że przestał już z tym wszystkim walczyć. Wtedy właśnie wrócił do pracy, zaczął pisać ponownie. W Hollywood od nowa poczuł się pewnie, praca pozwoliła mu na nowo odżyć wewnętrznie - przerwa od tworzenia na rzecz bycia ojcem, matką, żywicielem rodziny i panią domu w jednym nie była korzystna. Zaczął pracę nad nowym filmem, który zapowiadał się być prawdziwym sukcesem. Tak też się stało - w 2019 nagrody posypały się w naprawdę szalonym tempie, co poprzedziło wyjazd jego córki na studia na drugi koniec kraju. Udawał, że nie rusza go to specjalnie, starał się trzymać pracy... przez moment nawet wydawało się, że naprawdę wszystko było w porządku, ale to była tylko kolejna maska - w rzeczywistości od wyjazdu dziewczyny zaczął jeszcze więcej pić, co do teraz próbuje skrzętnie ukryć. Od dwóch lat praktycznie nie pojawia się na żadnych publicznych wydarzeniach, a Los Angeles porzucił na rzecz powrotu w rodzinne strony - w Seattle głównie spędza czas w domowym zaciszu, pisząc kolejne scenariusze, które przynoszą mu naprawdę niezły zysk i zapijając smutki, o czym poza Miką ani jego matka, ani córka nie mają pojęcia. </div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in"> - W wieku dwudziestu lat został ojcem, a kobieta, która przyniosła mu dziecko nigdy nie poczuwała się do opieki nad ich córką. Nie stanowiło to problemu dla Nicholasa, który całkiem nieźle radził sobie w pojedynkę. <br>
- Jest całkiem wrażliwy, ale okazywanie ich to u niego prawdziwa rzadkość; wszystkie uczucia skrywa głęboko w sobie. Generalnie rzecz biorąc ma ciężki charakter i bywa trudny jako partner, współpracownik, a także rodzic. W tej ostatniej roli ma zadatki na własnego ojca, który zawsze wymagał od niego i brata bardzo dużo.<br>
- Zmaga się z uzależnieniem od alkoholu od bardzo długiego czasu. Bywały okresy, kiedy przez lata nie pił wcale, ale problem zawsze powracał. Obecnie od dwóch lat walczy z nałogiem na nowo, chociaż ciężko o jakąś walkę - Nicholas raczej godzi się z tym, co jest i po prostu bardzo mocno nadużywa.<br>
- Ostatni film, który wyreżyserował, zgarnął Oscara. Od tamtej pory napisał wprawdzie kilkanaście scenariuszy, które natychmiast sprzedał wytwórni, ale sam nie zabrał się za żaden nowy własny projekt. <br>
- Z Los Angeles przyjechał z dwoma psami, z czego jeden z nich należy do jego córki. Ta dwójka stanowi jego jedyne nieodłączne towarzystwo. <br>
- Nie jest fanem marnowania jedzenia, więc rzadko robi wielkie zapasy zakupów, a jednym z zadań jego agentki jest codzienne przechwytywanie paczek z Too Good To Go i innych aplikacji tego typu. <br>
- Boi się igieł, co skutecznie powstrzymuje go przed częstszymi, niż to konieczne wizytami u lekarza oraz... robieniem tatuaży. Gdyby nie to, prawdopodobnie sporą część jego skóry pokrywałby tusz.<br>
- Ma wrodzoną wadę serca, a kilka lat temu przeszedł operację wymiany zastawki. Została mu po tym na pamiątkę spora blizna na klatce piersiowej.</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/nick z edenu</h1> <h2>woah, nobody cares!</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2> pw / discord</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>czas przeszły, trzecia osoba</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak </h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>nicholas willoughby</h1> <h2>colin farrell</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

akceptacja!

Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 7 dni.