autor

[Kayden Lansford]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://64.media.tumblr.com/1f3cc2ba8ab ... jpg"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Kayden Daniel Lansford</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>Kay</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>3 maja 1984, Seattle</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>PHINNEY RIDGE</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>kawaler</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>heteroseksualna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>mechanik, właściciel</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Chuck's Auto Repair</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>ateista</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy / przyjezdny</h1> <h2>w seattle od urodzenia</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">
Naprawdę nie wiesz, kiedy ten czas tak szybko zleciał. Masz wrażenie jakbyś dopiero wczoraj siedział u ojca na kolanach, oglądając razem z nim Gwiezdne Wojny i zajadając się popcornem, który przygotowała wam matka. Wtedy wszystko było dobrze; wszystko było takie beztroskie i pełne szczęścia. A teraz? Teraz nic nie jest takie, jak myślałeś, że będzie.<br>
Wszystko zaczęło się — a raczej skończyło — w dniu, w którym umarł ojciec. Przestałeś być beztroskim nastolatkiem z bliźniaczką u boku, która różniła się nie tylko wyglądem, ale też i charakterem. Ona była podobna jak dwie krople wody do matki; Ty — do ojca. Chociaż kochałeś matkę, to właśnie z Nim czułeś większą więź, nic więc dziwnego, że jego odejście mocno tobą wstrząsnęło. Nie załamałeś się jednak — nie tak cię wychowano. Przełknąłeś gniew i rozpacz, przełknąłeś chęć zamknięcia się we własnym świecie i zająłeś się rodziną; matką i siostrą, bo przecież właśnie tego chciałby ojciec. <br>
Zająłeś się też jego warsztatem; gdy tylko skończyłeś osiemnaście lat i uwolniłeś się od szkoły, przejąłeś jego biznes, którym tymczasowo zajmował się jego przyjaciel. W końcu do tego ojciec przygotowywał cię od małego — pamiętasz, jak często zabierał cię do warsztatu, a kiedy byłeś wystarczająco duży, zawsze zaganiał cię do pomocy? Chciał, żebyś tu był; chciał, żebyś kontynuował to, co zaczął. Zamiast więc siedzieć w książkach, siedziałeś w warsztacie — nigdy jednak nie zaniedbywałeś matki, siostry i przyjaciół. Byłeś zwykłym nastolatkiem, z tą różnicą, że od dłuższego czasu wiedziałeś, kim będziesz w przyszłości. Nie przeszkadzało ci to, lubiłeś tę robotę. Przez chwilę myślałeś, że wszystko wraca na odpowiednie tory — nic bardziej mylnego.<br>
Znowu utraciłeś cząstkę siebie, gdy odeszła twoja bliźniaczka — wyjechała na inny kontynent, do obcego kraju, który mógłby być waszym domem, gdyby rodzice postanowili tam zostać. Nie podobało ci się to; nie podobało ci się, że jest tak daleko — zupełnie inna, niż dawniej; już nie Twoja siostrzyczka. Mimo to tęskniłeś; tęskniłeś, więc pisałeś codziennie i dzwoniłeś, kiedy tylko mogła (i chciała — bo nie zawsze chciała) rozmawiać. Gdzieś między zamartwianiem się o siostrę a opieką nad matką, wciąż jednak żyłeś; swoim własnym życiem, które było dalekie od idealnego.<br>
Naprawdę złamałeś się jednak dopiero wtedy, gdy odeszła Ona. Miała być zawsze przy Tobie; z Tobą na zawsze — tak to sobie wyobrażałeś. Nie zauważyłeś, kiedy przestała być sobą; tą, w której się zakochałeś. Jednego dnia była, drugiego zastałeś pusty dom, gdy wróciłeś z pracy. Wciąż nie wiesz, co poszło nie tak — czy to była twoja wina, czy może nigdy cię tak naprawdę nie kochała. Zacząłeś więc pić, by zapomnieć; by nie myśleć o Niej. I pijesz wciąż, bo tak jest łatwiej.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in">
— Jest w połowie Francuzem; po matce, która do Stanów przyjechała za swoim mężem, gdzie założyli swoją małą, szczęśliwą rodzinkę. To dzięki niej mówi również po francusku — dość biegle, choć rzadko kiedy go używa, bo mało jest sytuacji, w których mógłby tego języka używać.<br>
— Ma na ciele kilka tatuaży, które zazwyczaj schowane są pod flanelowymi koszulami. Czasami jednak, gdy paraduje w koszulce z krótkim rękawem, można zobaczyć jeden z nich na jego prawym przedramieniu - jest to data urodzenia jego i jego siostry bliźniaczki.<br>
— Od czternastego roku życia ćwiczy boks. Zapisał się dokładnie miesiąc po śmierci ojca, gdy nie mógł poradzić sobie z gromadzącymi się emocjami — i była to chyba najlepsza decyzja, którą podjął w swoim życiu.<br>
— Dla relaksu i odprężenia lubi jeździć na ryby. Wypożycza łódkę, zabiera ze sobą sprzęt, który należał jeszcze do jego ojca, i wypływa na otaczające Seattle wody, z dala od głośnych motorówek i bawiącej się młodzieży. <br>
— Na brzuchu ma sporą bliznę, która jest pamiątką po bójce — został dźgnięty nożem przez mężczyznę, który go zaatakował, gdy Kayden próbował uratować przed nim jakąś przypadkową dziewczynę. Na szczęście żadne ważniejsze narządy nie ucierpiały, a dzięki szybkiej interwencji służb ratunkowych, nie zdążył wykrwawić się na ulicy.<br>
— W wolnych chwilach bawi się w złotą rączkę; pomaga sąsiadom w drobnych naprawach i remontach, szczególnie tym starszym i schorowanym. Poza tym lubi też w swoim garażu tworzyć z drewna niewielkie meble — jakieś szafeczki, krzesła, małe komody, które potem albo sprzedaje, albo oddaje najbliższym.<br>
— Miał osiemnaście lat, gdy po raz ostatni widziano go bez zarostu. Teraz się z nim nie rozstaje, ale zawsze ładnie przycina, bo w za długiej brodzie też mu jednak nie do twarzy.<br>
— Niedawno przygarnął psią przybłędę — mieszańca pitbulla z (chyba) owczarkiem niemieckim, który okazał się być ślepy na jedno oko. Kaydenowi zupełnie to nie przeszkadzało, bo psiak pokochał go od pierwszego wejrzenia, zresztą ze znajomością. Nazwał go Bear i rozpieszcza go niesamowicie.<br>
— Po ostatnim związku, który kompletnie nie wypalił i złamał mu serce, zaczął odrobinę za często zaglądać do wszelkiego rodzaju barów, w których trochę za dużo zdarza mu się wypić. Na razie jednak wcale nie widzi w tym problemu, choć inni zaczynają już to zauważać.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>tak</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2> pw, potem disco</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>teraźniejszy, trzecia</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Kayden Lansford</h1> <h2>Joel Kinnaman</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

akceptacja!

Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 7 dni.