autor

[Dreamy Seattle]

- - - Wodospad Snoqualmie jest jednym ze znaków rozpoznawczych serialu Twin Peaks - tam nazywany White Tail Falls. Zachęceni tak niepowtarzalnym widokiem zwiedzający wynająć mogą pokój w hotelu The Salish Lodge (The Great Northern Hotel), znajdującym się tuż przy skalnym progu.

[panam spencer]

Serce łopotało jej w klatce piersiowej tak mocno, że była pewna, iż zaraz z niej wyskoczy. Niebo z każdą mijającą godziną coraz bardziej pochmurniało, zacieśniając mglisty płaszcz nad leśną drogą. Puls niebezpiecznie przyspieszył, zwiastując skrajne wyczerpanie. Była wycieńczona. A zrobili przecież raptem pięć kilometrów! Jej kondycja pozostawiała po sobie wiele do życzenia, ale nikt nie powinien być zaskoczony, biorąc pod uwagę miliardy wymówek, które na bieżąco aktualizowała, wykręcając się od udziału w lekcjach wf-u. Cichy jęk wyrwał się jej z ust, zanim zdążyła zareagować. Przystanęła na chwilę. Mimo świetnego zmysłu do rozwiązywania tajemnic, jej rozeznanie w terenie było tragiczne do tego stopnia, że nawet trafiając w sam środek kółka graniastego byłaby skłonna się zgubić.
- Przepraszam, ale chyba muszę sobie zrobić chwilę przerwy- wytłumaczyła, powstrzymując kolejne sapnięcie. Była poważną policjantką (w zawieszeniu), dumną, silną kobietą walczącą o swoje prawa. Nie chciała teraz wyjść na słabeusza, zwłaszcza, że dopiero stuknęła jej raptem trzydziestka. Paskudny wiek. - Pamiętasz może jak daleko mamy do samochodu?- zapytała, siląc się na uśmiech. Błagalne spojrzenie, które w nim utkwiła, wołało o dobre wieści i otwarcie tego nieciekawego wina, które zgarnęli z monopolowego na stacji w pobliżu. Pomoc drogowa miała przyjechać dopiero za kilka godzin. Mieli dużo szczęścia, że zima była już za nimi.
Ten cholerny samochód. Nie była wściekła ani na niego, ani na siebie. To znowu los postanowił sobie zakpić, kiedy pojazd, którym jechali zaczął w pewnym momencie zwalniać w akompaniamencie głośnego krztuszenia się silnika. W innych okolicznościach podziwiałaby zapach wilgotnego, leśnego powietrza, docierającego w najdalsze zakamarki jej płuc. Takie miejsca zawsze napawały ją spokojem, ale nie tym razem. Nie po kilkukilometrowej przebieżce. Chociaż… Zawsze mieli wino. Nie mogło skończyć się tak źle.