autor

[Virginia Biondi]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://i.imgur.com/E4GTvzd.png"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2">about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Virginia Biondi</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>Virgo, Virgie, Blondi</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>01.09.1991, Seattle</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>Chinatown</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>panna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>biseksualna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>Tanatopraktor (maluje i przygotowuje trupy)</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Serenity Funeral Home</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>Katoliczka</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy</h1> <h2>w seattle od urodzenia</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in"><i>Memento Mori</i>
<br>Maksyma, która towarzyszyła Virginii od najmłodszych lat, choć nie w jakiś tragiczny, dramatyczny sposób. Śmierć była czymś, z czym szybko Virgie została oswojona, jako jedyna (choć nie do końca ukochana) córka Sylvie i Martina Biondich - pełnoetatowej gospodyni domowej oraz właściciela domu pogrzebowego.
<br>Jakieś kilkaset razy w życiu słyszała o tym, że koniecznie miał być chłopiec, no ale dostali Virginię, a zaledwie rok po porodzie u Sylvie wykryto szybko rozwijające się zmiany nowotworowe w narządach rozrodczych, których leczenie zakończyło się bezpłodnością kobiety.
<br>Kiedy matka musiała trochę odpocząć, wyjść na dłuższe zakupy albo po prostu czuła, że zasłużyła na ploteczki z koleżankami, podrzucała Virginię do Martina, do pracy, gdzie jako mała dziewczynka kręciła się, bawiła się wśród trumien, charakterystycznego zapachu drewna i lakieru, odrabiała lekcje pośród urn, zerkając od czasu do czasu na tych wszystkich poważnych i wiecznie smutnych ludzi, którzy przychodzili załatwiać interesy z jej ojcem. Nudziło ją to. Zawsze był zły, gdy próbowała ich rozweselić, a jako dziecko nie od razu była w stanie pojąć dlaczego.
<br><br><i>Jesteś blada jak trup</i>
<br><i>Ha, ha, Blondi zalała się w trupa</i>
<br><i>Ty to chyba tak po trupach do celu?</i>
<br>Mimo wszystko, kiedy zdychały jej chomiki, to nie trzeba było już jej ich podmieniać, czy zastanawiać nad tym, jak sprawę wytłumaczyć, bo po prostu brała truchło i szła się bawić w tatę, czyli wyprawiać pogrzeb, szybko i naturalnie zaznajomiona z tą smutną częścią życia. Za każdym razem, gdy szła do nowej szkoły, szybko pojawiały się dosyć kreatywne przytyki w jej kierunku, Virgie jednak, zwłaszcza w wieku nastoletnim, wygadana i otwarta, przywłaszczała je sobie, śmiała się razem z ich pomysłodawcami, albo nawet prześcigała się w kolejnych pomysłach z nawiązaniami do martwych ciał, czym często ostatecznie udawało jej się zdobywać jako taką sympatię, mimo że równocześnie lubiła odstawać - była tą nastolatką, co to koniecznie musiała ubierać się na czarno i odrzucała wszystko, co było akurat modne. Tylko urokowi imprez lubiła ulegać na równi z innymi młodymi ludźmi, albo nawet trochę bardziej.

<br><br><i>Carpe diem</i><br>
Od kiedy tylko jakkolwiek zaczęła zajmować się przyszłością i sprawami zawodowymi, oczywiste dla niej było, że przejmie rodzinny interes. To była taka stała, coś normalnego, niezmiennego, co zawsze będzie. Jej przyszłość wydawała się bezpieczna, więc Virgie tym chętniej postanowiła z rodzinnego interesu i powiązań ze śmiercią wyciągnąć naukę - skoro chcąc nie chcąc, od najmłodszych lat musiała pamiętać o śmierci, to tym bardziej chciała żyć chwilą. Nie w głowie była jej więc przez większość życia jakakolwiek odpowiedzialność, chciała odkrywać, eksperymentować... Mimo nacisków ojca, nie wybrała się na żadne studia, po wielu kłótniach kompromis znajdując w kursach tanatopraksji - bo jak trudne może być przygotowanie ciała do pogrzebu? Okazało się szybko, że był to temat bardziej obszerny niż przypuszczała, ale skoro obiecała, to się do tego przyłożyła.<br>
Jednak nie tylko w poglądzie na naukę miała starcia z Martinem i Sylvie, ale także jeśli chodziło o wybierane przez nią towarzystwo, rozrywki i zajęcia codzienne, które skazywało na to, że Virgie za bardzo dorosnąć nie ma ochoty. Więc teraz, kiedy na tapecie pojawił się inny wspólnik w interesie, jej przyszłość wydała się nagle bardziej niepewna, niż początkowo przypuszczała...</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4">flaws</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in"> - drażni ją płacz, zwłaszcza kobiecy. Za dużo się go nasłuchała i napatrzyła na płaczących ludzi, więc zupełnie na to zobojętniała. Najgorsze, co można zrobić, żeby wzbudzić jej empatię, to się rozpłakać.<br>
- trochę za dużo używa narkotyków, głównie lekkich<br>
- pali jak smok, kiedy zaszywa się gdzieś w domu pogrzebowym, zwykle łatwo ją znaleźć kierując się dymem<br>
- panicznie boi się klaunów<br>
- nienawidzi czesać i malować żywych osób, te martwe są bardziej wdzięcznym materiałem w jej opinii<br>
- ma alergię na psią sierść, od razu zaczyna psikać i łzawić<br>
- absolutnie nikomu się do tego nie przyznaje, ale czasem wymyka się na potańcówki country<br>
- kiedyś wygrała nawet na jednej kowbojski kapelusz, w konkursie rodeo na mechanicznym byku, ma na niego specjalną skrytkę w mieszkaniu <br>
- ćwiczy jogę, więc można się domyślić, że szpagat nie jest dla niej problemem<br>
- wiecznie zgarnia mandaty za zbyt szybką jazdę i parkowanie w miejscach niedozwolonych <br>
- uwielbia kempingi w lesie<br>
- czasem grywa na takich dziwnych grach tekstowych w internecie, coś jak RP, tylko przez forum, wymyśla sobie postać i udaje, że jest kimś innym, ale tak poza tym, to z jej głową wszystko w porządku <br>
- ma chyba porażone kubki smakowe, bo jest w stanie zjeść praktycznie wszystko, nawet lukrecję.<br>
- no, ale zepsutych rzeczy to jednak nie zje, bez przesady<br>
- gada przez sen i śpi z półotwartymi oczami<br>
- czasem też lunatykuje<br>
- nie płakała na Królu Lwie. Nigdy.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>Banshee</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2> Banshee 2.9.1.#2857</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>przeszły, os. trzecia</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Virginia Biondi</h1> <h2>Cora Keegan</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

<table>
<div class="akcept0">
<div class="akcept1">akceptacja!</div>
<div class="akcept2">Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 3 dni.</div></div>
</table>