autor

[wyatt fitzgerald]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://i.imgur.com/VHzT4tY.jpg"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2">about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>wyatt thomas fitzgerald</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>fitz</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>21.04.1988, Salem, OR</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>South Lake Union</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>kawaler</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>heteroseksualny</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>właściciel, mechanik</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Chuck's Auto Repair</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>wychowany przez katolików ateista</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>przyjezdny</h1> <h2>w seattle od 15 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">Zaczynał z przegranej pozycji. Przyszedł na świat w jednej z tych dzielnic, które nie posiadały najlepszej renomy, a dodatkowo w rodzinie, której reputacja pozostawiała wiele do życzenia. Ojciec zniknął z obrazka, nim mały Wyatt zaczął samodzielnie siedzieć, a matka... ujmując to subtelnie, nie była zainteresowana posiadaniem dziecka, a już na pewno nie miała zamiaru przykładać wagi do jego wychowywania. Imprezy, używki i mało legalne metody zarabiania pieniędzy najprawdopodobniej przekazała mu w genach, a jego trafienie w ręce odpowiednich służb było tylko kwestią czasu. Pierwszy raz do rodziny zastępczej trafił mając jedenaście miesięcy, toteż kobiety, która wydała go na świat nie miał okazji zapamiętać.<br>
Żadna z rodzin zastępczych, pod których dach trafiał na dłuższą metę nie miała chęci albo warunków, by zatrzymać kolejne dziecko, a w dodatku takie, które okazywało się być niemalże magnesem na problemy. Jako mały chłopiec niewiele chciał mówić, miał też pewne trudności w nauce, kiedy już przyszło mu pójść do szkoły. Kiedy nadarzała się ku temu okazja, jego opiekunowie zabierali go do rozmaitych specjalistów, którzy mieli odszukać źródło tych problemów, ale przez dłuższy czas to się nie udawało, a Wyatt po prostu po raz kolejny trafiał pod opiekę ludzi, których nigdy wcześniej nie widział na oczy.<br>
To trwało... jakiś czas. W pewnym momencie nie liczył już rzeczy, które mu nie wychodziły ani nie liczył też rodzin, które oddawały go i przekazywały następnym. Prawdopodobnie w ogóle stracił w tym rachubę. Pod opiekę Fitzgeraldów trafił w wieku jedenastu lat i już od początku wszystko wydawało mu się jakieś... inne, lepsze, chociaż małżeństwo nie odznaczało się niczym specjalnym. Z jakiegoś powodu jednak chłopiec pod ich opieką pomału zaczął wychodzić ze swoich problemów i wracać do normy, tym samym coraz bardziej dorównując swoim rówieśnikom, by w końcu nawet pod niektórymi względami stać się od nich odrobinkę bystrzejszy. Nigdy nie był jednak typem intelektualisty i do końca szkoły pozostały mu problemy z koncentracją.<br>
Chociaż ojciec odrobinę nalegał, on nigdy nie marzył o studiach i nie planował się na nie wybierać. Nie miał pomysłu na siebie ani na to, co mógłby zrobić ze sobą po szkole, przez pewien czas liczył, że pomysł sam w końcu przyjdzie mu do głowy. Nie przyszedł, miał w głowie pustkę. W pewnym momencie nawet zaczął rozważać kontynuowanie nauki, byle dać sobie jeszcze parę lat na ucieczkę od myślenia o tym co dalej, ale to nie było mu dane. Na dwa miesiące po jego egzaminach Fitzgeraldowie zginęli w katastrofie lotniczej wracając z wakacji, a Wyatt został z niczym. Nie miał dostępu do spadku, a przynajmniej tak długo, jak nie ukończył dwudziestego pierwszego roku życia. Nie miał żadnych innych bliskich, którzy mogliby mu pomóc. W pewnym momencie nawet nie miał gdzie się podziać.<br>
Uciekł z Salem autostopem, mając ze sobą zaledwie jedną torbę swoich rzeczy. Nie wiedział gdzie jedzie, poza tym, że kierowca, który się przy nim zatrzymał kierował się na północ. Do Seattle trafił przypadkiem, po kilku przesiadkach, mając ze sobą jakieś osiemdziesiąt dolarów. Wciąż nie posiadał żadnego planu i wydawało mu się, że w ciągu kilku dni skończy na ulicy. Czarne myśli nie spełniły się jednak – miał naprawdę bardzo dużo szczęścia, że właściciel motelu, w którym się zatrzymał, akurat poszukiwał pracownika. Spędził tam kilkanaście miesięcy, ciężko pracując i odkładając na przyszłość, która w tym momencie nie malowała się przed nim szczególnie kolorowo. Jego pierwszym miejscem pracy po przeprowadzce okazał się warsztat samochodowy i to właśnie wtedy zaczęła się jego przygoda z naprawą pojazdów.<br>
Chociaż początkowo tylko sprzątał, z biegiem czasu nauczył się tego i owego. Właściciel pozwalał mu zostawać po godzinach i przyglądać się jego pracy, a kiedy wyłapał, że chłopak jest całkiem spostrzegawczy i rozumie, co jak działa, w końcu zaczął odrobinę go przyuczać. Pierwszą pracę jako mechanik podjął już rok później, w innym warsztacie, gdzie płacili mu całkiem nieźle. Niewiele później otrzymał także spadek po rodzicach, ale ani myślał tych pieniędzy wydawać. Wszystko wpłacił do banku, chcąc mieć zabezpieczenie "na czarną godzinę". Ostatecznie za część tych pieniędzy parę lat później otworzył swój własny warsztat samochodowy, ale kiedy tylko ten zaczął przynosić mu zyski, ponownie zaczął odkładać pieniądze na konto, z myślą o dalszej przyszłości. Z czasem zaczął zarabiać więcej także dzięki mało legalnym interesom, które zaczął załatwiać na zapleczu warsztatu, ale tym akurat nie zwykł chwalić się przed nikim.<br>
W końcu w jego życiu przyszedł czas także na miłość. Nie podejrzewał, że kiedyś zakocha się naprawiając czyjś samochód, ale poznanie jej udowodniło mu, że nie należało wątpić w żadną ewentualność. Już pracując nad jej autem wsadził w to o wiele więcej serca, niż normalnie, zupełnie jakby od stanu tego pojazdu zależało jego życie. Wiedział, że była zajęta, ale prędko dostrzegł także, że była przy tym nieszczęśliwa. Kiedy tylko pozwoliła mu się zbliżyć i dać sobie szczęście, Wyatt robił wszystko, byle tylko stanąć na wysokości zadania. I chyba mu się udawało, bo po jakichś trzech latach związku oświadczył jej się, a ona te oświadczyny przyjęła.<br>
Nie spodziewał się, że to wszystko tak szybko się skończy, a już na pewno nie przewidywał, że przyjdzie mu się zmierzyć z kolejną stratą. Tamtego dnia zjedli razem śniadanie i wyszedł do pracy jak co dzień. Parę godzin później otrzymał telefon ze szpitala z wiadomością o wypadku. Była w śpiączce, a chociaż przewidywania lekarzy były różne, on nie miał zamiaru ruszyć dalej. Nie bez niej. To nie zmieniło się nawet po tym, gdy się obudziła, a on przekonał się, że w ogóle go nie pamiętała. Być może tracił czas i tylko zadawał sobie niepotrzebny ból, ale postanowił sobie pomóc jej tak bardzo, jak to tylko było możliwe i zrobić wszystko, by sobie ich przypomniała. Bez względu na to, jaka była cena.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4">flaws</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in">× Ma trudności ze wstawaniem wcześnie rano, podobnie jak nie potrafi kłaść się wcześnie do łóżka. Bardzo dobrze funkcjonuje mu się w nocy, bez względu na to, czy akurat pracuje czy po prostu ogląda seriale.<br>
× Lubi się czasem napić, ale rzadko kiedy przegina z ilością alkoholu. Nie jest to też żaden jego nawyk ani na pewno uzależnienie. Inny temat stanowią papierosy, które pali na ten moment nałogowo.<br>
× Daleko mu do bycia rozrzutnym, a wprost przeciwnie, bardzo dobrze idzie mu oszczędzanie pieniędzy. Kiedy już wydaje, musi naprawdę czegoś potrzebować.<br>
× Kiepsko znosi wysokie temperatury. Zdecydowanie woli zimę, a nawet długie miesiące deszczowej pogody.<br>
× Ma lekką słabość do słodyczy, ale rzadko się tym z kimś dzieli, przekonany, że ktoś w końcu wpadłby na pomysł, by przekupić go czymś słodkim. W takiej sytuacji raczej nie umiałby powiedzieć nie.<br>
× Lubi czytać. Często spędza na tym czas w nocy, przed samym snem.<br>
× Ma słabość do mebli z drugiej ręki, a jego mieszkanie jest utrzymane w raczej mało nowoczesnym stylu. Preferuje przedmioty, które mają "duszę".<br>
× Od czasu do czasu gra w gry wideo, najczęściej nie są zbyt ambitne, ale to kolejny sposób dla niego, by się odstresować.<br>
</div> </div></div>
<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/nick z edenu</h1> <h2>bez znaczenia</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2>przez prywatne wiadomości</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>czas przeszły w trzeciej os.</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>nie, dziękuję</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>wyatt fitzgerald</h1> <h2>Noah Mills</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

<table>
<div class="akcept0">
<div class="akcept1">akceptacja!</div>
<div class="akcept2">Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 3 dni.</div></div>
</table>