autor

[Jimmy Canavan]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://i.pinimg.com/originals/58/b7/b9 ... jpg"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2">about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>James Canavan</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>Jim, Jimmy</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>13.02.1997 r., Nowy Jork</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>Columbia City</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>kawaler</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>biseksualny</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>informatyk</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Federal Bureau od Investigation</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>niewierzący</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>przyjezdny</h1> <h2>w seattle od 8 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">Miałem szesnaście lat, gdy umarła moja mama. Zginęła w wypadku samochodowym, co bardzo zniszczyło mojego ojca - częściej zaczął sięgać po alkohol, jeszcze więcej pracował, a ja kompletnie nie miałem z kim porozmawiać. Bolało mnie to, że się ode mnie odsuwał, ale z drugiej strony trochę go rozumiałem; kochał moją matkę (wierzę, że tak było) i jej śmierć musiała być dla niego tragedią. Czasem mam wrażenie, że wolałby zginąć zamiast niej, a ta myśl jest dla mnie wyjątkowo nieprzyjemna, bo stawia mnie przed wieloma pytaniami - jak choćby tym, czy wolałby w związku z tym umrzeć, zamiast wychowywać trudnego dzieciaka. Nie wiem, może trochę dramatyzuje, ale w końcu przecież baby tak mają, nie? <br>
Urodziłem się w niewłaściwym ciele, bo przy urodzeniu zostałem uznany za dziewczynkę i nazwany przez ojca Victorią. Cóż, zawsze mogli mnie nazwać gorzej, nie przeczę; nie miałem zbyt wielu "ale" do swojego imienia, ale do całej reszty już tak. I nie, nie od zawsze wiedziałem, że jestem chłopcem i że nie powinno się do mnie wracać per "kochana, słodka, malutka"; wtedy wydawało mi się to okey, byłem do tego przyzwyczajony. Tak naprawdę dopiero po śmierci matki, gdy trafiłem do psychologa, który przeprowadzał ze mną długie rozmowy o tym jak się czuje, co jest nie tak i w ogóle, odkryłem, że tak naprawdę w głębi zawsze byłem chłopcem, a nie słodką Victorią. Naprowadził mnie na to właśnie mój psycholog, a potem - po konsultacjach z seksuologami, terapeutami i w ogóle sztabem ludzi, którzy zadawali mi idiotyczne pytania na temat mojej seksualności, pytając przy tym o rzeczy, o których nie chciałbym opowiadać komukolwiek - uznali, że owszem, psycholog miał rację i jestem osobą transseksualną. <br>
Nie wiedziałem, czy czułem ulgę czy bardziej byłem przerażony. I wiem na pewno, że gdyby nie ojciec, to nigdy nie podjąłbym decyzji o tranzycji. To nie tak, że on od razu przyjął to z uśmiechem i z marszu zaczął mówić do mnie "synku" zamiast "córeczko", serio. Na początku głównie się kłóciliśmy, on patrzył na mnie trochę inaczej, a ja wyrzucałem mu, że nigdy nie powinienem się urodzić, że decyzja o niewyskrobaniu mnie tylko urodzeniu i wychowaniu była ich największym błędem. Przeprowadziliśmy wiele rozmów, niektórych bardzo nieprzyjemnych, innych zakrawających wręcz o kłótnie, których właściwie w tym momencie żałuję, ale wtedy byłem tak zły i rozżalony na to wszystko - na śmierć mamy, na jego picie, na to że nigdy nie ma dla mnie czasu, że nawet nie chce na mnie patrzeć i mnie wysłuchać - że było mi wszystko jedno co o mnie pomyśli i czy mnie wreszcie nie znienawidzi. Nie znienawidził, a gdybyście zapytali mnie teraz o to jakie są pomiędzy nami relacje, to odpowiedziałbym, że nie zamieniłbym tego staruszka na żadnego innego. W końcu niektórzy rodzice wywalają swoje dzieci z domu i ze swojego życia za mniejsze "przewinienia" niż transpłciowość.</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4">flaws</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in"> - wychowywał się i mieszkał w Nowym Jorku, tam też chodził do szkoły. W Seattle pojawił się, gdy miał piętnaście lat. Rok później umarła jego matka, a chłopak trafił do psychologa, dzięki któremu teraz nareszcie może być sobą.
- ma bliskiego przyjaciela Ezrę, którego poznał podczas tranzycji. Przechodzili ją praktycznie równocześnie, a mimo że obaj już mają na tyle zadowalające ich samych ciała na ile mogą mieć, a do tego w dokumentach mają zmienione dane i przypisaną już właściwą płeć, to nadal się spotykają, a James uważa Ezrę za jedną z bliższych mu osób.<br>
- uczęszcza na terapię, bo wciąż nie jest w najlepszej kondycji psychicznej - prawdopodobnie ma jakieś zaburzenia depresyjne. Lubi swojego terapeutę, bo wie, że może z nim porozmawiać o wszystkim i że facet go zrozumie i nie będzie oceniał. <br>
- nie szuka miłości, bo nie wierzy, że ktokolwiek mógłby go pokochać i zwrócić na niego większą uwagę. Jeśli już, to zdarza mu się poderwać kogoś w barze czy gdziekolwiek indziej, ale są to raczej jedno-nocne znajomości bez większych perspektyw na cokolwiek więcej. <br>
- tranzycję zaczął przechodzić pod koniec szkoły średniej. <br>
- na dwudzieste pierwsze urodziny dostał od ojca własny samochód. Prawko zrobił mając siedemnaście lat, a potem ojciec pożyczał mu swoje auto, żeby chłopak mógł nim dojeżdżać do szkoły. Swoje pierwsze auto - i jak na razie jedyne (BMW VII, białe cacko z 2015-ego roku) dostał od ojca pod warunkiem, że na nią zapracuje i się do niej dołoży. Pracę zaczął więc tuż po szkole, pod okiem ojca, w jego własnej kancelarii - takie typowe przynieś kawkę, wyślij maila, odbierz pocztę, wpisz tutaj, umów termin. Pracował tam tylko i wyłącznie do uzyskania pełnoletności, a wraz z jej osiągnięciem odpłynął w świat i zatrudnił się w barze. <br>
- teraz, gdy skończył studia, rozpoczął pracę informatyka w siedzibie FBI. Co z tego, że jest młody, skoro uzdolniony i miał chyba najlepsze wyniki na roku?<br>
- od jakichś trzech lat udziela się w przeróżnych organizacjach charytatywnych, rozsiewając tam trochę swojej pozytywnej energii i udzielając wsparcia okolicznym dzieciakom. Chętnie rozmawia, opowiada o sobie i nie ma już większego problemu z mówieniem o tym, że urodził się dziewczyną. Uważa, że w pewnym sensie właśnie te organizacje mu w tym pomogły, bo dzięki nim nie ma problemów z mówieniem o sobie i tym samym jest też w stanie wspierać inne dzieciaki w podobnej sytuacji. Namawia również Ezrę do dołączenia do niego i wspierania dzieciaków, bo według niego samemu chłopakowi również to pomoże się otworzyć i zaakceptować siebie - z czym, według Jima, Ezra wciąż miewa problemy. <br>
- mieszka z ojcem i w obecnej chwili nie planuje się wyprowadzać. </div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>Angie</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2> pw </h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>czas przeszły, 3 osoba</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak </h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Jimmy Canavan</h1> <h2>ELLIOT FLETCHER</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

<table>
<div class="akcept0">
<div class="akcept1">akceptacja!</div>
<div class="akcept2">Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 3 dni.</div></div>
</table>