autor

[Valentin Lebedev]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="http://booker-media.s3.amazonaws.com/Li ... JPG"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2">about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Valentin Lebedev</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>Valya (ale nie dla wszystkich)</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>25.05.1996, Petersburg</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>South Park</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>kawaler</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>biseksualny</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>barman</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>Dragon Club</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>licz na siebie</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy / przyjezdny</h1> <h2>w seattle od 14 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in"> Mogłem skończyć dużo gorzej niż<br>
siedząc w Ciemnym Zaułku pijąc wino<br><br> Skaranie boskie z tym gówniarzem! - krzyczała Anastasja ciągnąc cię za ramię przez ulicę aż do swojego samochodu zaparkowanego zaraz przy fryzjerze, którego szyld zarósł już tym mchem złożonym z pyłu, smogu, oddechów wszystkich mieszkańców tej szarej dzielnicy Petersburga. Nie pamiętasz już o co chodziło, ale matka płakała, bo samochód znów nie odpalił, bo było zimno, bo jedzenie podrożało, a ty - ty to tylko problem. Znowu kogoś pobiłeś w szkole, ugryzłeś koleżankę w rękę, wbiłeś cyrkiel w udo kolegi, darłeś się dziko, rzucałeś po podłodze. Nawiedzone dziecko, powinna się pani udać z nim do egzorcysty, on pomoże. Tak ksiądz mówił ostatnio. Może za rzadko do kościoła chodzicie? Może za mało? Tak to jest, kiedy się dziecko wychowuje bez męskiej ręki, powinnaś znaleźć mu ojca, Nastia. Ojca i egzorcystę.<br><br>
Wiedzieć że wszystko jest i tak nie istotne<br>
Wiedzieć że nie ma tak naprawdę różnicy<br>
pomiędzy bogatym a biednym<br><br>

Nastia rzadko brała do siebie porady tych sąsiadek o martwych oczach i zbyt mocno pomalowanych ustach, ale tym razem coś w niej pękło. Ojca, tego potrzebuje Valya, ojca tylko. Ciężkiej, męskiej ręki, autorytetu, mocnych słów i silnych ramion. O J C A. Anthony miał prawie sześćdziesiąt lat, matka poznała go w restauracji, w której była kelnerką. Miał brzydką twarz, duży brzuch, wysokie czoło i mówił, że ma firmę w Ameryce. Sprzedawał nawozy jakieś, jakieś pasze dla świń i mówił po angielsku tylko. Ana była taka młoda, ładna taka, bo przecież urodziła cię jako szesnastolatka i tak bardzo chciała dla ciebie lepszego życia, ze pozwoliła temu obleśnemu Amerykaninowi dotykać się i mówić do siebie maleńka. <br><br>
Mogłem pójść w biznesy i puszyć się<br>
I wierzyć że Boga to obchodziło<br><br>

Może się zakochał - nie jesteś pewien, ale może tak, bo tego samego roku ożenił się z Nastią i zabrał was do Stanów. Do tego Seattle zasranego, gorszego nawet niż Petersburg. Miałeś dziesięć lat, nie znałeś angielskiego i nie rozumiałeś, co mówią do ciebie te długowłose nauczycielki, tak jak nie rozumiałeś idei życia w tym głośnym, szklanym mieście. A co najważniejsze - nie rozumiałeś, dlaczego tu jesteście, dlaczego tak bardzo nienawidziłeś Anthony’ego i dlaczego powoli zaczynałeś nienawidzić też własnej matki. A oni - oni wszyscy - nie rozumieli ciebie. Niegrzeczny, butny, chamski, agresywny i głośny, mówi do nauczycielek po rosyjsku i pluje na nie, kiedy każą mu się uspokoić, bije kolegów z klasy, kradnie im podręczniki, dręczy jednego chłopca, musieliśmy przenieść go do innej klasy. Może psycholog? Może terapeuta? <br><br>
Zamiast tego kucam w samotnych alejkach<br>
I nikt mnie nie widzi, tylko mą pustą butelkę<br>
a widzą to że jest pusta <br><br>
Nastia nie wierzyła w psychologów, a Anthony był zbyt zajęty pukaniem swojej sekretarki - jakie to oklepane, okrutnie oklepane. Do dziś przewracasz oczami na tę myśl. Nie dał wam wcale lepszego życia, jego firma upadła, a on był tragicznie zadłużony, traktował matkę jak brudną szmatkę do przecierania niedomytych talerzy. Pewnego dnia po prostu odszedł, a wy znów zostaliście sami. Miałeś siedemnaście lat i nie płakałeś, bo przecież ten skurwiel tylko niszczył wam życie. Nie było cię całymi nocami, nigdy nie wracałeś trzeźwy, liceum skończyłeś ledwo i cudem chyba, bo wszyscy załamywali and tobą ręce. A potem prawie trafiłeś do poprawczaka, bo ukradłeś auto bogatego kolegi z klasy i rozbiłeś je na murze.<br><br>
Robiłem to na polach kukurydzy i cmentarzach<br>
Wiedzieć że śmierć nie wydaje żadnego dźwięku<br><br>
Czy dlatego matka się zabiła? Pewnego ranka wróciłeś do domu po prostu, do tego starego mieszkania, w którym brakowało czasem ciepłej wody. Była czwarta czterdzieści trzy, a ty wciąż czułeś jakiś tani dopalacz mącący w młodej głowie. Dwadzieścia jeden lat, zamglone oczy, gruby sweter i blade policzki, twarz zwrócona do tej wiszącej na drewnianej belce postaci w koszuli nocnej. Chyba powinieneś płakać, ale nie czułeś nic. Nie czułeś nic wtedy, kiedy spokojnym głosem dyktowałeś adres ratownikowi medycznemu, odpalałeś papierosa, siadałeś na łóżku i przyglądałeś się jej z zaciekawieniem. To boli? Jak szybko się umiera? Spytałeś o to medyka, a on wysłał cię na obserwację.<br><br>
Siedząc w alejkach czając neony<br>
I obserwując sprzątaczy z katedry<br>
Wyżymających swe szmaty pod schodami kościoła<br><br> Nie czułeś też niczego na tym skromnym pogrzebie i potem, kiedy wynosiłeś się z waszego mieszkania. Chyba teraz jesteś już sam zupełnie, ale może zawsze byłeś. Sam. Dobrze jest czasem samemu. Do tej pracy przyjęli cię chyba z litości, rachunki ledwo opłacasz, a siebie psujesz z nocy na noc coraz intensywniej, z coraz większą pasją. Niech się odpierdolą wszyscy, ci egzorcyści, nieistniejący ojcowie, martwe matki, łysi amerykanie, chude nauczycielki, ugłaskane dzieciaki z liceum i ci głośni studenci, którym robisz zbyt mocne drinki za pieniądze. Niech ci dadzą spokój, nie wchodzą ci w drogę, bo mogą stracić oko albo palec.
<br><br> Siedząc i pijąc wino<br>
A na trakcie kolejowym będąc błogosławionym </div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4">flaws</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in"><br>• Twarz aniołka, usposobienie huraganu Katrina • Nie jest twoim projektem i chłopcem do naprawiania • Nie do końca rozumie istnienie cudzych emocji • Złamie ci serce, nos i obojczyk • <br><br>

l u b i : czystą wódkę | swoją deskorolkę • małe psy i bezdomne koty • sypiać z ludźmi, którzy nie pytają o jego imię • czerwone Marlboro • The Cure • biżuterię i malować paznokcie • twoją starą • mówić za dużo albo za mało • przyciskać kogoś do podłogi i uderzać tak długo, aż krew poleje się z nosa • przyciskać kogoś do ściany i całować tak długo, aż zapomni, że jest trzeźwy • przeklinać w ojczystym języku • kanapki z masłem i cukrem • spać na materacu leżącym na ziemi • Nabokova i Plath • pluć do kufli, kiedy jakiś klient wyjątkowo go wkurzy • swoje imię • grać w Scrabble
<br><br>
n i e l u b i : frytek z batatów • kiedy ktoś naśmiewa się z jego akcentu • motorów • policji • poważnych randek • stwierdzenia, że agresja nie jest rozwiązaniem • świąt • tego miejsca • uśmiechać się na zawołanie • starych ludzi • small talku • pytań o jego rodzinę • słodkiego wina • garniturów • dziewczyn w obcisłych dżinsach i chłopaków w koszulach w kratę • ograniczeń, konwenansów i przywiązania do tradycji • kościołów • Gwiezdnych Wojen • kuchni na wysoki połysk • twojego starego • Eminema </div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>Zula</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2>pw, discord (napisz, podam)</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>3, przeszły</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>tak</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Valentin Lebedev</h1> <h2>Paul Manniez</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

<table>
<div class="akcept0">
<div class="akcept1">akceptacja!</div>
<div class="akcept2">Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 3 dni.</div></div>
</table>