autor

[Nikko Bahng]

<table> <div class="kp0">
<div class="kp2">
<div class="kp3">

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-1" name="kp4-gr" checked><label for="kp4-1"> me </label> <div class="kp5-a"><img src="https://image.kpopmap.com/2022/05/PHOTO ... jpg"></div> </div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-2" name="kp4-gr"><label for="kp4-2"> about</label>
<div class="kp5"> <div class="kp5-t">about me</div> <div class="kp5-in">

<div class="kp5-info"> <h1>imie i nazwisko</h1> <h2>Nikko Bahng</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>pseudonim</h1> <h2>Nikko</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>data i miejsce urodzenia</h1> <h2>16.06.2002, Chicago</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>dzielnica mieszkalna</h1> <h2>queen anne</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>stan cywilny</h1> <h2>na wydaniu</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>orientacja</h1> <h2>biseksualna</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>zajęcie</h1> <h2>student, boy hotelowy</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejsce pracy</h1> <h2>The Edgewater Hotel</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>wyznanie</h1> <h2>ateista</h2></div>
<div class="kp5-info"> <h1>miejscowy / przyjezdny</h1> <h2>w seattle od 13 lat</h2></div>
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-3" name="kp4-gr"><label for="kp4-3">story </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my story</div>
<div class="kp5-in">Wiele historii, zaczyna się od typowej, przeciętnej i kochającej się rodziny.
Ta nie będzie inna, mimo że niedługo zaczną się fajerwerki i niewyjaśniony zwrot akcji; ta szansa, która spadła z nieba, przydarzyła się bowiem nawet rodzinie Bahng. Mieszkając w Chicago, nikt nie liczył na zbyt wiele… Prowadzenie własnego biznesu nie było łatwym zadaniem, szczególnie, jeśli nie miało się rzetelnych partnerów czy stałych klientów, dzięki którym firma działałaby prężnie i bez zarzutów. Perfumy, które produkowali, a potem sprzedawali, nie cieszyły się popularnością i to nawet nie przez to, że były złe, drogie lub miały jakieś nieprzyjemne skutki uboczne. Państwo Bahng nie radzili sobie dobrze z marketingiem, reklamą, czy ze sponsorami, którzy wypychaliby ich na odpowiedni rynek. Być może nigdy by się to nie zmieniło, gdyby nie ich córka.
<br>
<br>
Była ich czwórka; ojciec, matka, nastoletnia dziewczyna i rozszczekany sześciolatek. Dogadywali się dobrze, właściwie to bez zarzutów; funkcjonowali tak, jak inni, spędzając wspólnie weekendy, w tygodniu próbując jeść razem obiady, by nadrobić czas, gdy nie widzieli się w ciągu dnia. Nikt nie mógł narzekać na brak uwagi czy na niską samoocenę, wywołaną wysokimi oczekiwaniami lub krytyką. Nikko spędzał całe dnie w szkole i na podwórku, żyjąc jak każde, dorastające dziecko; właściwie to nic szczególnego. Miyeon była za to dość energiczna i wszędzie było jej pełno; lubiła uwagę, klepanie po głowie i wyzwania, bo nigdy niczego się nie bała. Jako dziecko była dość niesforna i ciężko było za nią nadążyć. Chłopiec naprawdę to podziwiał, bo w porównaniu do niej, był dość wycofany, wszystko obserwując z boku i zadając się jedynie z tymi, z którymi czuł się komfortowo. Nie był więc zaskoczony, gdy ta, idąc do szkoły średniej, zyskała jeszcze większą popularność wśród rówieśników. Jej znajomości, czy licealne romanse, okazały się za to przepustką do sukcesu ich rodziców.
<br>
<br>
Bo to właśnie rodzice jej pierwszego chłopaka, nawiązali współpracę z państwem Bahng. Ta znajomość była tą siłą napędową, która sprawiła, że biznes rozkwitł, a dalsi sponsorzy czy partnerzy, przychodzili sami, chętni by pomóc. Nic więc dziwnego, że Miyeon zaczęła być też i oczkiem w głowie ich rodziców. Prawdopodobnie to też dlatego, przestali jej pilnować; siostra Nikko każdego dnia przekraczała granicę, korzystając z wolności i swobody, kompletnie nie myśląc o konsekwencjach. Aż do pewnego majowego popołudnia, gdy zniknęła.
<br>
<br>
Nikko miał siedem lat, gdy dowiedział się, że jego siostra szybko nie wróci do domu. Pamiętał policję, która codziennie przyjeżdżała do ich domu, histerię rodziców, wizyty sąsiadów, którzy chcieli jakoś pomóc. Minęło parę miesięcy, podczas których wszyscy starali się żyć normalnie, jednocześnie nie przestając jej szukać. Dopiero pod koniec wakacji, gdy państwo Bahng zostali wezwani na komendę, stwierdzono śmierć dziewczyny. Był to wieczór, gdy wszystko się zmieniło. Nikt nie mówił o Miyeon, jakby jej życie było tylko wspomnieniem i pogrzebaną sprawą, do której nie powinno się wracać. Cała rodzina zdecydowała się przenieść do Seattle, by żadne sąsiedztwo i miejsce, nie kojarzyło im się ze śmiercią ich córki.
<br>
<br>
Dorastając, Nikko zdał sobie sprawę, że to wszystko stało się przez jej lekkomyślność. Myślała, że nic jej nie grozi i że ludzie nie są niebezpieczni; chłopiec nie chciał popełnić jej błędów. Nie chciał już nigdy więcej widzieć rodziców zrozpaczonych i przerażonych. Dlatego przez sporą część swojego życia, trzymał się zasad, a przynajmniej tej bezpiecznej granicy, której starał się nie przekraczać. Ot, dla swojego dobra.
<br>
<br>
I to nie tak, że rezygnował absolutnie ze wszystkiego. Nadal korzystał z młodości, ale starał się rozróżniać to, co było dla niego dobre, a co nieco ryzykowne. Wiedział, że jego życie było cenne, więc nie chciał go stracić, tylko dlatego, że chciał się rozerwać i poczuć, że żyje.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-4" name="kp4-gr"><label for="kp4-4"> flaws </label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">my flaws</div>
<div class="kp5-in"> <br>→ ma sporą wadę wzroku, a nienawidzi nosić okularów, więc zwykle chodzi po mieście i mruży oczy, próbując przeczytać to, co jest napisane na znakach lub kartach menu, wiszących na ścianach za barem;
<br>→ w liceum lubił nagrywać filmiki promocyjne dla swojej szkoły i to właśnie wtedy odkrył swoją pasję do fotografii i filmu. Na ostatnim roku, zdecydował, że chciałby w przyszłości zostać reżyserem;
<br>→ popala, gdy nikt nie patrzy. Uważa to za swoją słabość, dlatego zwykle się z tym ukrywa. Być może to jedyny sposób, poza ucieczką za miasto, żeby odpocząć i nieco się zresetować;
<br>→ lubi fakt, że jego życie jest dość spokojne. No, a przynajmniej tak sobie wmawia, by nie czuć, że mogłoby brakować mu rozrywki lub nieco intensywniejszych emocji, czy też wrażeń. Po śmierci siostry, stara się żyć przepisowo i dość rozsądnie, by nie popełnić jej błędów;
<br>→ wbrew wszystkiemu, zaczyna szaleć, gdy wpada w monotonię, dlatego tak bardzo zależy mu na tym, by bezustannie znajdować nowe zainteresowania, które zajmą mu czas i umysł. To dlatego zapisał się kiedyś na karate, a potem na kurs pierwszej pomocy, mimo że mdleje na widok krwi;
<br>→ mogłoby się wydawać, że jest bardzo wyrozumiały, ale tak naprawdę to w środku gotuje się ze złości, bo jest cholernie uparty i nie lubi, gdy ktoś mu się sprzeciwia albo podważa jego zdanie.
</div> </div></div>

<div class="kp4"> <input type="radio" id="kp4-5" name="kp4-gr"><label for="kp4-5">more</label> <div class="kp5"> <div class="kp5-t">and more</div> <div class="kp5-in">
<div class="kp5-c-info"> <h1>imię/ nick z edenu</h1> <h2>nikko</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>kontakt</h1> <h2>pw</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>narracja</h1> <h2>przeszły, trzecia</h2></div>
<div class="kp5-c-info"> <h1>zgoda na ingerencję MG</h1> <h2>nie</h2></div>
</div> </div></div>

</div></div>
<div class="kp1"> <h1>Nikko Bahng</h1> <h2>Yoonsu Nam</h2></div> </div></table>

[Dreamy Seattle]

akceptacja!

Serdecznie witamy na forum, twoja karta została zaakceptowana. Możesz teraz dodać tematy z relacjami, kalendarz oraz telefon i cieszyć się fabularną rozgrywką, którą musisz rozpocząć w ciągu 7 dni.