Jacksonowi należał się jakiś order albo cokolwiek za to, że tak długo wytrzymał bez rozmowy z Alexem sam-na-sam. Po pierwsze, jego ciekawska natura go wewnętrznie pożerała, bo cholernie chciał wiedzieć, co się działo między przyjacielem a Connie, z którą przecież od zawsze wewnętrznie go szipował.
Po drugie, wiedział, że musi odzyskać willę, bo Sarah nadal była na niego wkurwiona i pewnie odzywała się do niego tylko wtedy, kiedy Hayley, Katie czy Jason byli w pobliżu. Cóż. W związku z tym pewnie pod wieczór napisał Alexowi jakiegoś smsa, że mógłby w sumie zejść do jakiegoś pokoju dziennego z barkiem, który nie był powszechnie dostępnym salonem, przygotował nawet naprawdę zajebistą, najdroższą na rynku tequilę i czekał. Kiedy więc Clarence się pojawił, uniósł kąciki ust w górę.
- Dawno nie gadaliśmy... W sensie no wiesz, odkąd już jestem normalny - zaśmiał się pod nosem, ale nie zamierzał jeszcze poruszać tematu Connie, bo wiedział, że trochę chujowo pod tym względem się zachowywał jako mentalny dwudziestolatek. - Jak się trzymasz ze wszystkim? - spojrzał na przyjaciela, klepiąc go po plecach lekko. No wiadomo, Alex był na Florydzie, widział się z byłą żoną... Dużo tego było, a wiedział, że na pewno Clarence miał wewnętrznych przemyśleń całkiem dużo. Polał im tequilę do szklanek, bo przecież nie będą się jebać z kieliszkami.
- Muszę odzyskać ten dom, Alex - westchnął ciężko, bo nawet chyba miał pomysł, ale nie był pewien, czy to przejdzie...